~Ashton POV~
'Oh uuh haai...' zei ik ongemakkelijk
'Waarom viel je die mevrouw aan?!' gilde Hanneke. Wow, die is kwaad...
'Ik... We... De jongens... We mogen niet meer zingen en daardoor hebben we geen geld... We worden nergens aangenomen voor werk... Dus om alsnog aan geld enzo te komen stelen we alles...' zei ik en tranen rollen over mn wangen
'Geloof het eerst zelf maar.' zei Hanneke bod en liep weg
'Hanneke wacht!!' riep ik en Hanneke draaide zich om
'Wat?' vroeg ze bod
'Waarom geloof je me niet?' vroeg ik
'Nou, eerst zei je een hele tijd lang dat je van me houdt, dan ga je weg met een rare gemene berichten en teksten op de muren en dan ga je zeggen dat je arm bent. Is het niet een beetje allemaal heel erg toevallig?!' zei Hanneke. Eigenlijk is het wel zo...
'Maar het is echt zo...' Zei ik zacht
'Natuurlijk, als je dat tegen je moeder zou zeggen, zou ze je dan wel geloven?' vroeg ik Hanneke. Ik zei niks maar bleef gewoon stil voor me uit kijken
'Ja, dat dacht ik al...' zei Hanneke en ze liep kwaad weg naar Shannon
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕
Heey mensjes,
Aangezien er niet zo veel mensen het verhaal lezen ga ik ook niet zo vaak schrijven...
Om eerlijk te zijn heb ik zelf ook geen plezier meer ik boeken schrijven maar als ik niks te doen heb ga ik gewoon verder met schrijven
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden
10 votes en ik ga verder
XxxDidi
