Benim adıma konuşmayı kes," diye tersledi beni. "Böyle olmasını ben istemedim. Beni dikişler yüzünden mi suçlayacaksın? Suçla, umrumda bile değil. O an öyle yapmak zorundaydım, yapmasaydım şimdi cesedin ailene ulaşmış olacaktı."
"Cesedimi onlara verirmiydin?" Doğruluk mu, cesaretlik mi oyunu oynandığı gece söylediği cümleler aklıma gelmişti. Beni gömmeye bile layık bulmadığını söylemişti ama şimdi cenazemi aileme vermekten bahsediyordu. Bu durum farklı şartlarda kulağa dehşet verici gelebilirdi ama benim içimi ısıtmıştı. Dudaklarıma bir gülümseme yayıyılınca ediz bu tepkim karşısında afalladı. "Teşekkür ederim." Dedim.
Bir elini saçlarının arasına kaldırırken , "Doğa, Doğa..." diye mırıldandı ve başını iki yana salladı. "Seninle ne yapacağım ben?"
YABANCI VEYL- SAYFA 233.
Y.N| GEREKENİ YAP EDİZCİM ;)
Multimedia: Ediz Doğanın saçlarını hiç örmemişti. Üçüncü kitapta böyle bir sahne olur mu dersiniz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANCI-ŞAHMERAN-VEYL "KOMİK SEVERLER"
No FicciónEdiz, "senin ruhun küçüğüm..." diye fısıldadığında gökyüzü üzerime kapanmak üzereydi. "Senin ruhun büyüdükçe güzelleşen o çirkin ördek yavrusu gibi. Ölümün büyüğün an olacak ve sen beyaz bir kuğuya dönüşeceksin. " - EDİZ ÇAĞIRAN Doğa: "herşeye burn...
