Don't Touch Me

Proloog

[Aimée]

Langzaam wordt ik wakker met kloppende koppijn. Ik knipper langzaam met mijn ogen. Na een paar keer knipperen zie ik mijn kamer pas goed.

Ik pak mijn telefoon en zie dat ik miljoenen berichten van Emilie heb, die volgens mij een hele uitleg heeft gegeven van gisteren. Mason heeft er minder gestuurd, met een hele spijtbericht. Ze denken allebei dat het mij iets boeit, maar dat is onjuist.

Zuchtend leg ik mijn telefoon uit en denk aan mijn nacht die ik het liefst niet had willen beleven.

Gisternacht

Ik stap uit de auto van Emilie terwijl zij ook uitstapt en daarna de auto op slot doet. We lopen samen door naar het enorme huis dat pal voor onze huis staat.

We openen de deur en de muziek gonst in onze oren, we stappen snel naar binnen. We dringen tussen de al veelste dronken jongeren door naar de dansvloer.

Sterke armen omarmen mijn vanuit achter. Het is sowieso Mason. Een warm gevoel verspreid door heel mijn lichaam heen. Ik zal altijd van hem houden, wij hebben al 1 jaar. Het is best lang, steeds meer mensen zijn verbaasd dat we nog steeds bij elkaar zijn.

'Ik zie een lekkere jongen bij de bar, ik loop daar even naar toe!' schreeuwt Emilie tegen mij aangezien de muziek zo hard staat moet je maar tegen elkaar schreeuwen anders versta je elkaar niet. Ik weet dat de enige reden dat ze bij mij weg gaat omdat ze mij en Mason alleen wil laten.

Emilie is altijd zo lief voor mij geweest, wat ik ook deed. Ookal was het 03:00 uur ze kwam gewoon langs om mij te troosten voor de jongens. Een grote glimlach komt op mijn gezicht als ik denk aan al die tijd dat Emilie er was. Blij ben ik sowieso om haar als vriendin te hebben.

Haar mond zit vast geplakt aan een jongen die naast haar is komen zitten. Oh Emilie toch. Ze heeft mij altijd vertelt dat ze geen zin heeft in een vaste relaties, toch is altijd bij mij voor de serieuze relatie met Mason. Eerlijk nooit heb ik nooit begrepen waarom ze altijd negatief over andere jongens praat behalve Mason. Ze vertrouwt geen enkele jongen behalve Mason als het gaat om serieuze relatie. Dat deed ze al vanaf het begin.

Maar Mason is altijd mij trouw geweest dus hij heeft zich wel bewezen in de relatie. Wanneer Emilie naar boven zie lopen naar de slaapkamer met de jongen weet ik al genoeg, een grotere glimlach siert op mijn gezicht.

Ik draai mijzelf om en kijk recht in de groene ogen van Mason. Die ogen hebben mij altijd tot rust gesteld.

Hij beweegt zijn hoofd dichter naar de mijne toe. Onze lippen raken elkaar rustig en teder aan.

Ik begin zwaar te ademen, wanneer onze lippen weer loslaten. Snel bewegen onze lippen weer naar elkaar toe. Onze tongen spelen al snel een vurig spel, zijn handen plaats hij op mijn billen en geeft er zachtjes kneepjes in.

Onze lippen laten van elkaar los en we blijven elkaar lang aankijken. Ik kom langzaam op adem van ons moment. Ik kijk eerst naar zijn grasgroene ogen zo groen als het gras in de weide, naar zijn lippen die net geplakt op mijn lippen zaten.

Alles vervaagt om mij heen: de muziek, de mensen. Alleen hij niet, mijn focus ligt op hem. Hij en ik tot het einde, forever. Vroeger geloofde ik er niet in, maar sinds ik Mason heb leren kennen geloof ik wel in de liefde.

Mason loopt weg en verdwijnt al snel tussen de mensenmassa. Het nadeel aan onze relatie is dat Mason nooit de volle aandacht op mij geeft, of nou ja als we een intiem moment hebben veranderen kijken zijn ogen direct dof, en als die momenten er dan zijn, loopt hij snel weg zonder iets te zeggen en zie ik hem de hele avond niet meer.