A/N:
I also want to remind you guys, if you are going to message me or comment on my story, I'll going to read it by Sunday.
Gosh, why am I speaking in english, okay. Ito yung first tagalog story ko or you may say, teen fiction. And ang hirap (para sakin?) kasi nakasanayan ko nang magbasa ng english teen fics, so please bear with me:)
Songs for this chapter:
Alive by:One Direction
Beside you by:5SOS
Magic by:One Direction
BTW, ito na ung first chap,
enjoy
····
("Oh, nag-eemote ka nanaman dyan") Sabi ng friend ko, si Jasmine.
"Panira ka naman ee" I reach for my cheeks and wipe the remaining tears.
("Chos, so now what? Are you still in?") She question me.
"Para san pa kasi yan?" Tanong ko, sabay sara ng librong binabasa ko. Astig no? May kausap habang nagbabasa at umiiyak. San kapa? Eh kasi naman si Augustus namatay ee. Kainis!
(Uy! Sinong kausap mo dyan?)" Did I say that loud? Gosh Mikee, you really make yourself embarrass ALWAYS.
I stay silent.
Then she finally broke the ice. ("Ano na? Labo mo namang kausap ee") I can see nagkakamot na sya ng ulo at magkasalubong na yung kilay nun.
"Para san nga kasi?" I asked, fully irritated. Actually, she was asking me this last week pa ee. But I can't see the point kung bakit nya talaga ako gustong sumama sa event na to.
Alam na nga niyang hindi ko thing yung mga ganito.
("Diba nasabi ko na sayo")
"Hindi kasi kita magets" I added. "Gagastos pa ako para sa outfit ko, oh diba"
("Kailangan ko nga ng kasama, at saka ako naman magbabayad ng ticket mo at ako narin mag-proprovide ng dress mo") I huff.
("PROMISE") Napangiti ako sa pagka hyper nya. Jasmine talaga.
I think for a while. Well, hindi pa naman ako nakakaranas ng ball, not literal ball like; an object use to play a sport. But like a homecoming, winter ball, something like that.
"Pwede naman, pero it depends parin sa desisyon ng parents ko, alam mo naman sila" I stand up and I make my way at the kitchen, umuungol na kasi yung leon sa tiyan ko ee.
("YESSSSSSS!") I flinch, naalis ko nang di oras yung phone ko sa tenga ko. Feeling ko matatangal na yung mga tutuli ko.
Joke.
("At kung gusto mo ako narin magpapaalam sayo") Tumango ako. Ayy, oo nga pala. Hindi nya pala ako nakikita. Tanga mo.
"Okay" Pinindot ko yung speaker para marinig ko sya, habang hinahanda ko yung pagkain ko.
("Okay, sige. Lowbat narin kasi ako")
"Bye"
("Bye, mhuawwhh!") I did the same and hang up.
Jasmine. Jasmine. Jasmine. Andaming alam. Kailangan talaga ako ang kasama, naawa naman din kasi ako sa kanya ee. Laging na-bubuly, wala pang kumakausap, ang kaharap lagi libro.
Ay naku. Kaya nag-agree na ako. Para naman maging masaya sya. Well, as you can see, sobrang close namin, kasi since graders palang kami, best friend ko na sya. Kahit na geek sya, mabait yung babaeng yun. Wala lang nakakakita. Kaya mahal na mahal ko yun ee.
Wala kasi gustong lumapit sa kanya.
"She said hey! Its alright....
Makes me feel alive" Suddenly yung phone ko nagring.
Well, dont ask me kung bakit ganun yung ringtone ko. Isa lang masasagot ko; obsessed
"Hello?" Hindi ko na tinignan yung ID caller ee.
("Nak, hindi ako makakauwi ng maaga ngayon") My mom said softly, sincere.
"Lagi naman ee" Sabay irap, kahit hindi nya nakikita. Lagi naman nyang sinasabi yan. Hindi sya tumutupad.
("Emergency lang talaga to, promise I'll try tomorrow") At yun, nabwisit nako.
"LAGI NALANG YAN ANG SINASABI MO. BUKAS, BUKAS, BUKAS, PERO HINDI. TRY MO KAYANG HINDI MAGSINUNGALING, AT MAS GUGUSTUHIN KO PANG HINDI KA NA LANG UMUWI!" The last thing I really want to do; hung up my phone.
And so I did.
You will never understand why I hate my mom. Plus dad ko pa, wala akong kasama sa bahay. Wala pa akong kapatid. San ka pa?
Malas ko no?
Tumakbo ako paakyat at dumeretsyo sa banyo. Kinuha ko yung blade na nasa cabinet.
Alam nyo na kung anong ginawa ko. Ayoko nang sabihin. Kasi mas maiinis pa ako, kung wala lang talaga ako sa gr- este kung wala lang talaga akong rason mabuhay, matagal nang nakabaon tong katawan ko sa lupa.
Tinigil ko na yung ginagawa ko. At umupo ako sa bathroom floor, nilabas ko lahat ng luha ko. Lahat, lahat.
At ang huli ko nalang naalala ay, unti unti nang bumabagsak ang aking mga mata.
····
Next update sa sunday
VOTE + COMMENT = VOMMENT!
-pritylitlenarryxx
