UMUTLARIN INTIHARI

Ve Son

Basta anlatıgım gıbı yasamak bazen bos. artık o yasadıklarımı hergun yasıyorum. Bn oluyorum yangınım büyük. yasamak bos emek isteyen birsey kor duyup girmeyen Bi adama dunyanın en güzel sarkısını anlatmak gıbı. sızı tutan kisiler varken sirf onlar için olmemek daha cok olduruyor oda gıtı simdı sıra bnde  yuzum gulmeyecek ne zaman guldıkı bu kesın evden cıktım Bi sigara elime aldım yagmur yagdı ve istedıgım yerdegım ucurum ne guzel deniz degılmı dedim kenki kendime sigarayı içtim yerde duran papatyayı aldım onun üstüne sigaramı bastırdım korkak olmamam lazım dedim yapabilirsin bir saniyelik sey Bn bunları yazarken basta yazdığım sey yalan olacak İntıhar edemeyecek kadar korkak olmıyacam sırıtıyorum ve toprak kokusunu içime cekiyorum ben geliyorum sevgılım kendimi bosluga bırakırken o Bi saniyede huzur hısedecem siz bası bosverın Bn artık cesaretle duam sizde yapabilirsiniz hayat yasamaya demez simdı hak veriyorum berke hoscakalin ve bosluk...