Chapter 23

144 5 0
                                    

            -3 months and 2 weeks-

Jayeon POV

Tiningnan ko ng maigi ang repleksiyon ko sa salamin. Nagsimula na ngang magbago ang hubog ng katawan ko. Kagabi napag-isip isip ko na tumigil nalang sa pag-aaral at tuunan ng pansin ang pagbubuntis ko,atsaka mahirap na din pag nalaman ng iba lalo na si Taeyong. Hindi sa ipinagkalat ko sa kanya yung katotohanan sadyang mahirap lang talaga dahil para sa akin he's still a stranger. Ayako ding bigyan siya ng responsibilidad baka mapilitan lang siya. And of course, I don't want to ruin his perfect relationship with his girlfriend. I stalk him last day that's why I know his status. My phone suddenly vibrate, a message from Yezi.

" Jayeon-ahJaemin is at Myeongdong right now. Come here, ppalli. He need to tell u somethin'."

Myeongdong? Ahhh. Tinatamad pa naman akong gumala ngayon at inaantok pa ako. Pero sige nalang. Ano naman kaya ang sasabihin ni Jaemin? At bakit si Yezi pa ang kailangang mag-text sa akin?

______________________________

@Myeongdong

Pagdating ko dito hindi ko nakita si Jaemin. Naghahanap ako ng bench na mauupuan and doon naghintay sa kanya.

A half of hour had passed pero wala parin siya. I call him on the phone but he's our of coverage si Yezi naman di sinasagot ang mga text ko. Pingalalaruan lang ata ako nito. I was about to go when someone called me from the back I turn around and saw Taeyong. He looks so serious. Don't tell me that----No. No. No!

"Jayeon,Can I talk to you?" He suddenly asked.

"Uhm--about what?" Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Can we go on a place--"

"Pwede bang dito nalang,may pupuntahan pa kasi ako"

Ako bang yung kailangan mo? Nanginginig na ang tuhod at kamay ko kaya umupo ako sa bench na inuupuan ko kanina para di niya mahalata. He also set beside me.

"Ah! Ano,kumosta ka na?" Napakunot ako ng noo sa tanong niya. Bakit siya nangungumusta? We are not even close.

"OK lang" Tipid kong sagot.

Base sa mukha niya, alam kong may iba pa siyang gustong sasabihin o itanong sa akin. Pero hindi na siya nagsalita pa ulit, kaya tumayo na ako and face him.

"Yun lang ba ang sasabihin mo? Aali--"

"Jayeon, are you pregnant?" Parang mag e-explode  na yung puso ko dahil sa tanong niya. Hinawakan niya yong kamay ko pero binawi ko agad iyon atsaka tumawa ng malakas, buti nalang at walang taong dumadaan dito ngayon kundi baka pagkamalan pa akong baliw.

"Ako buntis? Saan mo naman nakalap yang balitang yang?" Tanong ko sa kanya at tumawa ulit. Sana hindi niya mahalatang peki yong tawa ko.

"Kay Yezi, nakita niya kasing may vitamins ka only for pregnant at narinig niya din kayong nag-uusap ni Chaehyun about that" He explained, and still staring at me.

So sinet-up ako ni Yezi? And she used Nana(Jaemin) kasi alam niyang hindi ako pupunta pag si Taeyong  yung ginamit niya at narinig niya pala kami nung nag-usap kami ni Chaehyun 'bout my condition but she act like that she didn't? Nice, Yezi. Nice! You really do your part. Ang galing galing mong mag acting. Kahit na sobrang nakabahan ako, I manage to answer to him. And I control my self para di niya mahalatang nakabahan ako.

"Ahhhh.. Yung vitamins? Hindi sakin yun, nilagnat kasi ako last week. Nagtungo ako sa pharmacy para bibili ng gamot. Nung bumili ako ng gamot may nakasabay akong buntis at sa akin naibigay yung vitamins niya. Dun ko lang nalaman, pag uwi ko ng condo na mali pala yong gamot na nadala ko. Tinatamad na din akong bumalik sa pharmacy kaya nilagay ko nalang sa drawer. At tungkol dun sa pinag-usapan namin ni Chaehyun maybe she just misheard it." Mataas kong paliwanag sa kanya. At sana naman maniwala siya.

I suddenly regret for what I said when I look into his eyes is that...... Sadness?  Gusto kong bawiin ang sinabi ko at sabihin nalang sa kanya ang totoo but a picture of him and his girlfriend flashed into my mind. I can't ruined them.

"Ah, ganun ba? Akala ko kasi--" I interrupt him.

"Taeyong, Can I ask a favor?" He nod telling me to go ahead.

"Pwede bang kalimutan na natin yung nangyari sa atinOne Night MISTAKE  doesn't make a big deal to me.

"Galit ka ba kasi iniwan kita nung---" I interrupt him again.

"No, I'm not mad at all. And also can we act that we didn't meet 3 months ago?" I asked him sincerely. I really need his confirmation.

"Yeah, Alright." I sighed in relief.

"But can I asked one last question?" He added.

"Yeah, Go ahead." I give him a chance to ask me. This is the last, after this wala na kaming kailangan pang pag-usapan.

"Did you regret about what happened to us that night?" Tanong niya saka yumuko. Sa mga nakikita ko sa mga mata niya kanina gusto kong sabihing hindi, hindi ako nagsisi na siya ang una ko pero isa ang lumabas sa bibig ko.

"Yes,  I regret it. Pinagsisihan ko kung bakit ako pumunta sa bar nung gabing yun. Pinagsisihan ko kung bakit ako sumama sayo. Pinagsisihan ko lahat yun. I really really do."

"Sorry" He muttered pero nakayuko parin.

"I will accept your apologies if you promise me that you won't bother me anymore" He raised his head and face me.

"I promised" He answered.

"Thank you,  I think this is the last interaction that we had. Then, let's end it all here." I say it to him while staring at his eyes. I can see Sadness. Sadness? But why?

"Yeah" He nodded.

Tumalikod na ako para umalis and a tear fall from my eyes. Hindi ko alam kong bakit ako umiiyak. Simula nung may dinadala na ako, naging emosyonal na rin ako lalo na pag-involve si Taeyong.

Umuwi na ako ng condo para magpahinga. Sana lang talaga hindi ko pagsisihan yung desisyon ko. Sana.

(See you next update)

One night MISTAKE | Lee TaeyongTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon