The Spirit Wolf (Deel 4 The Elements Wolves Serie) 》Voltooid《

Hoofdstuk 13

Pov Jake

'Ik heb nu al gefaald als mate. Ik kon niks doen om haar te redden. Ze is nu weer ontvoerd.' Zeg ik tegen Cole en Thomas. 'Je hebt niet gefaald.' Zegt de soulmate van Cole, Maggie. 'Ja wel.' Zeg ik. 'Gast, we halen haar terug. Maar we moeten je ouders bellen en haar oom.' Zegt Thomas.

'Ja, bel jij mijn vader dan bel ik Jack.' Zeg ik en haal mijn telefoon uit mijn jaszak. Ik druk op Jack naam en zucht. Hij heeft me haar toevertrouwd en ik heb het verknald. 'Hallo Jake, wat bel je laat. Is alles oké?' Zegt Jack.

'Nee, Hope is net ontvoerd door een zwarte draak. Het spijt me. Je hebt haar aan me toevertrouwd en ik heb het verpest. Ik kon niks doen tegen de draak. Die vloog te hoog en ze is nu weg.' Zeg ik. 'Jake, dit is niet jouw schuld. Je hebt niks verkeerd gedaan. Je hebt je uiterste best gedaan om de draak tegen te houden. Het is de schuld van degene die haar heeft ontvoerd.' Zegt Jack.

'Maar..' Zeg ik. 'Nee, ik heb een gave. Ik voel je emoties. Wees niet zo hard voor je zelf.' Zegt Jack. 'Oké, kun je naar hier komen om te helpen?' Zeg ik. 'Ja, Bas en ik komen met Faith en krijgers. Ik bel ook the Green Hills Wolves. Zij helpen ook mee.' Zegt Jack.

'Oké, tot straks. We verzamelen in mijn pack huis.' Zeg ik. 'Tot straks.' Zegt Jack. Mijn ouders zijn ook onderweg. Ook komen er wolven van de vuur, ijs en water roedel om ons te helpen. De lucht groep is te ver weg maar wel ingelicht. Na 5 minuten staat iedereen in ene voor de deur. Wow.

'We hebben geteleporteerd en hebben ook gelijk de rest op gehaald.' Zegt Bas en schud mijn hand. 'We vinden haar.' Zegt Tobias, zoon van de oude alpha van de green hill wolves. Zijn zus staat naast hem. Zijn zus die nu de Alpha is van hun groep. ' Fijn dat jullie allemaal wilde komen.' Zeg ik en kijk rond de groep.

Het zijn er veel, familie, vrienden en bondgenoten die willen helpen. Die Hope willen helpen.

Pov Hope

De draak land en ik word door een vrouw naar een cel geleid. Gaan we weer. De 2de keer in korte tijd dat ik ben gevangen en ontvoerd. Ik heb echt pech. Als de vrouw weg loopt probeer ik met magie de tralies te breken. Maar ze blijven onaangetast. Er is niemand hier tegenover me in de cel.

Het verbaast me dat er maar 2 cellen zijn. Ik bedenk me dan dat mijn schouders gewond zijn. Ik voel er aan en voel dat ze stuk zijn. Ik zie bloed op mijn handen en op mijn kleren. De wond is nu dicht maar het steekt nog steeds. Waarschijnlijk is het door de vieze klauwen ontstoken en word het een litteken.

'Zo daar hebben we onze wolf.' Zegt een man die voor de cel staat. Wolf? Wacht huh? 'Hoe kan het dat die wonden niet zijn genezen?' Zegt de man. 'Ik weet het niet meneer.' Zeg ik. 'Ben je wel een weerwolf?' Zegt de man. 'Nou wacht laat maar. We testen het wel.' Zegt de man en kijkt rond. Hij pakt een zilver voorwerp.

Als ik magie gebruik om pijn te krijgen maar dan ziet hij dat ik magie gebruik. Het is al te laat. Het zilver raakt me huid maar het brand niet. 'Geen wolf? Wat ben je?' Zegt de man. 'Dat kan ik u niet vertellen.' Zeg ik. 'Ja wel, dat ga je wel.' Zegt de man en drukt dan het zilver harder tegen me aan.

Ik voel de punt bijna door mijn huid gaan. Ik schuif naar achter tot ik niet meer kan. 'Als ik het zeg. Mag ik dan gaan?' Zeg ik. 'Nee, ik wil wraak op Jake Hunter.' Zegt de man. 'Ik ben een heks. Denkt u echt dat Jake wat om een heks geeft.' Zeg ik terug.

'Nou zijn lippen zeiden wat anders.' Zegt de man. 'Hij is een player.' Zeg ik, nou ja lieg ik. 'En die mark in je nek? Die is zeker niet van hem.' Zegt de man. Shit, dat stomme ding wat vet zichtbaar is. 'Nee, die is niet van hem.' Zeg ik en hou mijn gezicht zonder emotie.

'Tuurlijk, lieg wat je wil. Ik ga je in een wezen veranderen zodat je jezelf zo gaat haten en Jake gaat haten. Want hij is hier voor verantwoordelijk. Alles wat jou hier overkomt is door hem.' Zegt de man. 'Veranderen? In wat?' Zeg ik. 'In een monster.' Zegt de man en loopt weg.

Mij achterlaten met de gedachte wat dat zou kunnen zijn. Een weerwolf? Een vampier? Een demoon? Een draak? Het kan van alles zijn. Ik weet dat sommige demonen ook anderen niet-demonen kunnen veranderen.

Nou vampieren en weerwolven kunnen ook mensen veranderen en over draken weet ik het eigenlijk niet. Een monster? Zal ik mezelf daardoor haten? Wie weet. Zal best kunnen. Ik wil niemand pijn doen.

Er gaat een volle 3 dagen voorbij en ik eet amper. 'Zo ik heb besloten wat je word. Je word een hybride.' Zegt de man. Ik kijk hem geschrokken aan. Weerwolf oké maar hybride. Ik kan geen kinderen meer krijgen als ik een hybride ben. Jake zal er kapot van zijn. 'Alsjeblieft, ik wil niet dood.' Zeg ik.

'Nou pech. Dit is de manier om geen pups meer te hebben voor Jake. Deze spuit maakt je weerwolf. Dan krijgt je deze en wordt je hybride. Je lichaam zal sterven en hybride worden.' Zegt de man gemeen. 'Wat heeft Jake u aan gedaan?' Zeg ik.

'Niet nu, maar hij gaat een oorlog aan met ons in de toekomst en slacht dan mijn vrouw af. Dit is alvast om iets van hem af te nemen. Het recht om nakomelingen te kunnen krijgen want die neemt hij van mij af.' Zegt de man en steekt de weerwolf sluit in mijn nek. Ik kan niks doen.

Ik ben geboeid met magie blokkende handboeien. Ik voel het spul gaat mijn aderen. Mijn ogen vergroten en ik voel mijn hele lijf branden. Ik gil van de pijn. Na een uur is het weg. De man kijkt toe en lijkt te genieten van wat het serum doet.

'Nou nu stap 2. Dit gaat nog meer pijn doen.' Zegt de man en geeft me het tweede serum. Ik voel mijn organen branden. Ik gil, mijn longen uit mijn lijf. Het voelt alsof ik dood ga. Wat ook technisch gezien gebeurt. Dan val ik flauw.

Ik word wakker als een monster...iets wat ik nooit zag aankomen.

_________

Weer een deel, ik heb zo veel inspriratie dat het schrijven zo snel gaat. Dus hebben jullie geluk.

Wat zal Jake vinden van het hybride zijn bij Hope. Iemand die vampiers haat.

Publiceerd: 09-08-19

1151 woorden