Ik wilde huilen, maar geen plek voelde goed.
Ik wilde zingen, maar vond geen lied.
Ik wilde de liefde van een schepsel verkondigen.
Ik zocht hoog en laag, maar geen woorden kunnen zeggen,
kunnen zeggen hoe ik me voel.
Praktische en ware God, de liefde in mijn hart.
Ik hef mijn handen op in lof,
ik verblijd me dat u in deze wereld kwam.
De mens kwam uit stof en God gaf hem leven.
Satan kwam omlaag om de mensheid te verderven.
Verloren zijn hun menselijkheid en verstand.
Generatie na generatie,
gevallen sedert die dag.
Maar u bent... de praktische en ware God,
de liefde in mijn hart.
Ik ben stof, maar kan uw aangezicht zien.
Hoe kan ik niet aanbidden?
Praktische en ware God, de liefde in mijn hart.
Ik ben stof, maar kan uw aangezicht zien.
Hoe kan ik niet aanbidden? Hoe kan ik niet aanbidden?
God schiep de mens en heeft hem zo lief
dat Hij wederom vlees werd,
goed en kwaad, tegenspoed en ellende verdroeg,
om ons te redden en naar een prachtig oord te brengen.
We zullen u altijd danken.
Praktische en ware God, de liefde in mijn hart.
Verdorven, maar u hebt me gered.
Hoe kan ik niet aanbidden?
Praktische en ware God, de liefde in mijn hart.
Verdorven, maar u hebt me gered.
Hoe kan ik niet aanbidden?
Hoe kan ik niet aanbidden? Hoe kan ik niet aanbidden?
uit 'Volg het Lam en zing een nieuw lied'
