SAÇMALIK

...

-Annee senin bu oğlun deli mal salak aptal
Çok geçmeden annemin sesini duydum
-benim oğlum senin neyin kızım
Anneme gözlerimi devirip bu sefer hiç kalkmamak üzere masaya oturdum.
Bu sefer o kavuşamadığım domatesi ağzıma attım.
Bugün fazla iştahım olmadığından 2 3 lokma alıp sofradan kalktım.
Masanın yanındaki çantamı omzuma atıp anneme seslendim.
Anne ben çıkıyorum .
Kapıdan dışarı bir adım attım ki
O dehşet ses beni durdurana kadar.
-Ufaklık seni okula ben bırakıcam .
-Oldu bide istersen beslenme çantasıda koy.
Sinirlenmiş olmalı ki sert adımlarla yanıma gelip çantamdan tutup beni havaya kaldırdı
Ayaklarımın yerden kesildiğini hissedince abime saydırmaya başladım.
-Hey Burak sen beni küçük bişeymi zannettin bir bu kadarda yerin altında var çuvaldaki yüzümü çıkarttırma bana bu arada elimi belime koymuş havada sallanıyordum.
Daha diyeceklerimi bitirmeden kendimi sert zemine yapışmış bir halde buldum.
Popomu ovuştururken bir yandan da abime saydırmaya devam ediyordum.
- Sen kim köpek beni böyle en kıymetlimin üzerine hızlıca atıyorsun?
Ben böyle saydırırken abim bana sadece nur yerlitaş bakışı atmakla yetindi.Abim arabaya doğru ilerlerken ayağa kalkmaya çalışırken etrafıma baktığımda bana tek bakan kişinin abim olmadığını fark ettim.

Bu çocuk bizim karşı eve taşınan çocuk değil miydi ?
Annesiyle annem gün arkadişiydi hatta annesi dün okul kayıtlarını sormak için annemi aramıştı.
Annemde okul işlerinde bu çocuğa yardım edebileceğimi söylemişti.
Gözlerimi abime çevirdiğimde abimin beni beklerken sıkılıp elleriyle direksiyona ritim tuttuğunu gördüm.
Biraz daha arabaya gitmezsem abimin beni dövüceğinden koktuğum için hızlı adımlarla arabanın yanına gidip kapı kulpunu çekiştirmeye başladım ve açılmadığını fark ettim.Bugün herşey üst üste geliyordu sanki
Abim bana sırıtıp kapının kilidini açtı.
Arabanın kapısını açıp oturmadan önce abime ( sen ne ayaksın gardaşş) bakışalarımı atmayı ihmal etmedim.
Koltuğa oturup kapıyı sertçe kapattım .
Kafamı cama yasladığımda çocuğun orada olmadığını fark ettim.
Hararetli bir şekilde abime dönüp elimle çocuğun evini göstererek ,
Şu evde oturan salak çocukda sabahtan beri bizi izleyip sırıtıyor.
Bir ara hatırlatta dövelim dedim aşırı kuğul bir havayla
taki abimin gözlerini belerttiğini gördüm
Abi ateşinmi çıktı deyip elimi alnına götürdüğümde sert bir şekilde elimi alnından çekip hafifçe öksürdü ve gözüyle arka koltuğu işaret etti.
Tövbe bismillah çekerek arka koltuğa baktığımda küçük çaplı bir çığlık attım.
-Senin ne işin var burda diyerek çenkirdim.
Pek de hoş olmayan bir sırıtışla ,
-Hoşbuldum KARAMEL dedi...

Şunu söylemek istiyoruz ki hikayeyi yazarken gerçekten uğraşıyoruz. Ve sizin oy ve yorumlarınız bizim için değerli o yüzden bir zahmet okuyun oy verip yorum yapın   gariii::)))