Ben katil değilim.gerçekten.yakınlarımın sorguda söyledikleri basit bir görüydü sadece.diğerlerinin yanında hiç kalır.Uzun bir yolculuğun ardından sonunda kasabaya ulaştım,burası çok şirin ve sakin.Bense en gürültülü yerde,barda iş buldum.Evet,bende çok şaşırdım burda barın işi ne? Patronumun yanına gidip küçük müzik grubumla tanışmak için izin istedim.Patronum hafif kilolu çok şeker birine benziyor ama nasıl oluyorsa sert davranmayı da başarıyor.Ha bu arada ben şarkı söylüyorum,sesim iyidir yani.Barın yanındaki hafif yüksek olan alana yaklaştığımızda aşırı derece yakışıklı hafif esmer ve kahverengi gözlerini gitara dikmiş çocuk dikkatimi çekti.yani her kızın dikkatini çeker herhalde.Gitarın akorduyla uğraşıyordu ve tüm dikkatini ona vermişti,bende yakışıklıya.Malesef yine aynı bela;
Burdasın...Yakında.Görüyorum seni.Dokunacağım sana.Eriyeceksen gücümün önünde, ellerimin arasında...
Görüşüm netleştiğinde çocuğun bana gözünü bile kırpmayıp baktığını farketmiştim.Neden bu kadar bağırmıştım ki! Ağzımda özür cümleleri geveleyip kapıya doğru koştum.Kendimi dışarı attığım da yağmur bayağı yağmış ve yerleri kayganlaştırmıştı.Gözlerimi açtığımda yerdeydim ve yakışıklı da sırıtarak bana bakıyordu.2 kere rezil olmuştum ,tam 2 kere.Kendime lanet okudum ve ayağa kalktım.Çenemde düştü herhalde.
"Kusura bakma çok üzgünüm"dedim.
"Neden özür dileyip sızlandığını anlamadım" Ukala.
"Neyse tamam sonuçta seni ilgilendirmez" Nasıl çıkış ama.
"Kesinlikle"
Bu nasıl cevap ya tam bir ukala.şu sırıtışa bak itici yaratık,pardon burdaki yaratık bendim unutmuşum.Önümde yürümeye başladı.Onu sıkmıştım galiba aferin bana.Bende sessiz sedasız yeni,garip hayatımın ve yakışıklının peşine takıldım.Bakalım başıma neler gelecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖRÜ
FantasyBu dünyada görünmeyeni görmek alışkın olduğumuz bir yetenek değil. Onun ilginç deneyimleri ve zekasından başka hiçbir şeyi yok.Birde çok yakında kendisini almaya gelecek hiç tanımadığı düşmanı...
