9
.....
နန္းေတာ္ေရ႔ွတြင္ရပ္ထားသၫ့္ ေဝါယာဉ္ သည္ သူ႔၏
အေတြးအာရံုကိုထံုထိုင္းသြားေစသည္...
မၾကာခင္ထြက္သြားေတာ့မည္ဆိုတာသိေပမယ့္လည္း
အတၲႀကီးစြာဆြဲထားခ်င္မိသည္...
Kim... မင္းေၾကာင့္ကိုယ့္ရဲ့ မာန ဂိုေလ်ာျပည္ရဲ့မင္းဆိုတဲ့
အရာေတြက ဟိုးေအာက္ဆံုးမွာနင္းေခ်ခံထားတယ္
မင္းတစ္ေယာက္ကလြဲရင္မျမင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ကိုယ့္အျဖစ္က
ရက္စက္တတ္တဲ့ဓားတစ္ေခ်ာင္းရဲ့ပိုင္ရွင္ဆိုတဲ့
အမွန္တရားကရယ္စရာေတာ့ေကာင္းသား...
Suho:မင္းႀကီး..
Kai:aww.. လာႏူတ္ဆတ္တာလားkim...
Suho:ဟုတ္ပါတယ္ မင္းႀကီး
Kai:အင္း ေကာင္းေကာင္းသြားပါ...
ဂရုစိုက္ေနာ္ kim ဒီေနရာကထြက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ကိုယ္ဂရုစိုက္ႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး...
Suho:naeee..မင္းႀကီး.. kim ကိုဂရုစိုက္ေပးခဲ့လို႔
ေက်းဇူးပါ
🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹
ထြက္ခြာသြားသၫ့္ ေဝါယာဉ္ ကိုၾကၫ့္ရင္း
Kai(pov).ကိုယ္က မင္းအတြက္ဆိုရင္ ေဆာင္းတြင္း
မွာတခါးဖြင့္ကာႀကိဳဆိုေနမယ့္ အိမ္ေလးတစ္လံုးလိုပါပဲ
ေအးခ်မ္းေနတဲ့မင္းကို အေနြးဓာတ္ေလးေပးမယ္ ကိုယ့္ရဲ့ ရင္ခြင္က်ယ္ ႀကီးထဲမွာမင္းကိုထားၿပီးမပ်င္းရေအာင္စကားေလးေတြတီတီတာတာေျပာရင္းအၾကင္နာတခ်ိဳ႕ႏွင့္ေနြးေထြးေစခ်င္တာပါ
သို႔ေပမယ့္ေနြဦးေရာက္ရင္ေတာ့မင္းေလးထြက္သြားမွာသိေပမယ့္ကိုယ္အမွတ္မရိွစြာနဲ႔ေနာက္ႏွစ္ေဆာင္းဦးကိုေမ်ာ္ေနမွာပါ...
💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮
ဂ်ိဳဆြန္း သို႔အျပန္လမ္းသည္ kim အတြက္သာမန္ဆိုမပင္
ပန္းႏိုင္ေသာ္လည္း ေတာ္ဝင္ေသြး လြယ္ထားရတဲ့ သူ႔အတြက္
ေတာ့ပင္ပန္းလြန္းသည္...
ေခါင္းအနည္းငယ္မူးလာ၍ ယာဉ္ အား ခဏတာရပ္ရန္ေျပာလိုက္သည္....
Soo:ဘာျဖစ္လို႔လဲအရွင့္သား..
Suho:ငါနည္းနည္းေခါင္းမူးလို႔ပါ
....
Soo:အဆင္ေျပရဲ့လားအရွင့္သား...
Suho ျပန္မေျဖရေသးခင္တြင္ ေဘးနားမျွမားတစ္စင္း
ကာသြားသည္....
ကိုယ္ရံေတာ္soo ႏွင့္အတူ ထိတ္လန႔္ သြားၾကသူမနည္း...
Soo;အရွင့္သားကိုကာကြယ္ၾက!!!!
