Secret Love

Chapter 1

Christine's POV

Tadhana

Hindi ko alam kung bakit ako humantong sa sitwasyong ito. Basta dinamay lang ako ng gaga kong kaibigan na sumama sa screening para sa the narra. Kung para sainyo ang word na yun ay isang puno lamang na may mga maligno, kundi nagkakamali kayo. Isa itong club kung saan nagsasama sama ang mga aspiring journalist/writers para sa future, at dahil tanga at uto uto ako sumama nalang ako sa kaibigan ko dahil gusto ko din ang idea na matuto ako ng creative writing. Dahil gusto ko din maging writer sa wattpad.

Kasalukuyan akong nakatulala sa kisame ng office, nag iisip kahit walang isip ng mga isusulat namin para sa iffeature namin. Kasama ko dito yung naging kasama ko screening. Alam mo yung masakit? Matatalino yung mga kasama ko, hindi basta basta ang tataba ng utak! Ewan ko lang sa kaibigan kong pretending to be smart. Eh ako, wala lang lapad noo lang hays.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA." rinig kong tawa ng isang lalakeng buo ang boses. 

Hinala ko, broadcaster yan siya. Hindi ko muna siya nilingon dahil busy ako sa isusulat ko, hanggang sa naging sunod sunod na ang kanyang tawa. 

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH." 

Nagsimula na akong mairita sa tawa niya at napagdesisyonan ko nang lingunin ang pinanggalingan ng boses.

Tila bumagal ang ikot ng aking mundo nang tumama ang mga mata namin sa isa't isa. 

Umiwas kaagad ako. WTF, kamukha niya yung semi-RA crush ko. Fuck, it can't be! Hindi puwedeng nandito siya sa school namin, dahil sa pagkakaalam ko taga Manila yun.

Bigla akong pinawisan ng malamig nang maramdaman ko na may konting sipa sa aking dibdib. Wow ha, kinginang hormones nato. Ang landi landi. Ano ba self! Hindi ka nagtraining para lumandi hayop ka ah!

Tinignan ko ang kaibigan kong ngumingiting mag isa. Buti pa tung gagang to, kahit maraming crush iisa lang talaga ang nasa puso nito. Kundi si Philip.

Pinagpatuloy ko nalang ang pagsusulat ko at binalewala ang lalakeng bakulaw ang boses na naka eyeglass.

Louiza's  POV 

Katahimikan ang bumalot sa buong office namin, I don't know why kung bakit ang seseryoso ng mga the narra member. Siguro dahil yun sa matured sila at matatalino pa. China oil diba, kasi 18 years old na ako pero parang elementary pa rin kung kumilos. Kailan kaya ako magmamatured? Napatulala nalang ako sa kisame sa pag iisip. Kung bakit? Bakit???

Bigla kaming napalingon nang kusang bumukas ang pintuan. Biglang pumasok sa isip ko ang tungkol sa chismis na di umano, may bata daw na paggala gala sa english department. Alam niyo, tangina kayo ah. Syempre, baka anak lang yan ng mga teachers tas nilalagyan nila ng kababalaghan na storya.

"Hala may bata." tinakot ko mga kaibigan ko.

Instead of being scared, they just all laughed at what I said. Bakit puro nalang biro para sa kanila? Psh.

Napatawa nalang din ako dahil sa kanila. Lumingon ako sa iba pang kasama namin sa opisina dahil sakanila. 

Napako ang tingin ko sa lalakeng masungit ang mukha. Kanina ko pa namamalayan sa sarili ko na palagi nalang ako napapatingin sa kanya. And it so fucking irritating. I hate to admit it but i'm attracted to him since the first time i saw him. 

---

After 5 hours of writing. Natapos din ang aming pagsusulat, di pa kami naglunch niyan ha. Sobrang nakakahiya kasi ang resulta ng aming feauture ay parang isang draft lang na hindi sure.

"Sige titignan natin ang mga grammars,