DIŞ DÜNYA

24 9 0
                                    


Etrafımızda ki insanlar her ne kadar bize bakmasalar da yinede bakışlarını üzerimizde hissediyordum neredeyse 2 saattir okul denilen lanet şeyi arıyoruz ve bir türlü bulamadık uzun arayışlar ve yakarışlar sonucu halimizi fark eden bir vatandaş sayesinde en sonunda o namı değer okulu bulduk ve şu an içeriye girmek için hazırlanıyoruz.

Danbi= off, ne bu ya sıkıldım ben

iren= tamam işte bitti

iseul= ışınlanalım demiştim ben size hah

"of kızlar yeter ama bi girseydik"

Bu gezegene geldiğimizden beri içimde yer edinmiş ve ne olduğunu kavrayamadığım his giderek arttığında anlam veremeyerek huzursuzca başımı salladım ve yürümeye devam ettim ortamın vermiş olduğu hissiyat gerilme mi arttırırken tek istediğim şey bir an önce bu işi bitirmek ve  eve geri dönmekti.

iseul=harika, şimdi ne yapacağız

İseulun komik ve şirin  tepkisinden sonra kısa bir gülüş atarak cevap verdim

"hmm kayıt olabiliriz mesela kkk"

Aldığı cevapla oflayarak küçük bir çocuk misali önden giderek homurdanmaya başladı, bu biraz şey komik, Bu zamana kadar hiç böyle davranmadık aslında, hep saraylarda, şatolarda bulunduğumuz ve birer prenses olduğumuz için böyle davranmamıza izin vermezlerdi daima ağır başlı ve saygılıydık.Şimdi ise her istediğini yapabilen kolayca gezebilen ve her şart altında bulunabilen birer yaramaz çocuk gibiyiz.

iren= bu kapı olmalı değil mi?

danbi= Müdür yazıyor işte, girelim de öğrenelim

"aynen"

Kapıyı tıklayarak içeriye girdiğimizde içeride bulunan adam masasından kalkarak hafifçe selam verdi ve tekrardan yerine oturdu bizde saygı neticesinde eğildikten sonra boş koltuklara oturduk.

Müdür= ne için gelmiştiniz?

danbi= kayıt

iren= danbi, şey efendim biz kayıt yaptırmak istiyoruz

Müdür= peki

---

iseul= çok şirindi değil mi?

"hıhı"

Kazasız belasız kayıt işlemini hallettikten sonra tekrardan eve dönmek için harekete geçtik ev mesafesinin yakın olduğunu fark ettikten sonra yürüyerek ve ayriyetten gezerek gitmeye karar verdik şimdi ise yiyecek satan bir yerdeyiz ve yemek yemek için bekliyoruz.

iren= umarım yiyecekler iyidir

danbi=umarım

Oturduğumuz masanın yan kısmında bulunan ve sürekli bize bakan 3 kız her ne kadar sinirime gitse de ses etmedim sonuçta bir tatsızlık çıkmasını istemeyiz değil mi? Onlara bakmayı kesip önüme döndüğümde masadan bir adet peçete alıp oynamaya başladım canım çok sıkılmıştı ve yapacak hiç bir şey yoktu alefizde olsaydım en azından eğlenirdim, kısıtlamalar bile eğlenceli bir hal almaya başlamışken aklımı kaybetme korkusunu yenmek adına irene seslendim.

"iren?"

iren= efendim,mina?

"ne zaman yiyeceğiz, acıktım"

iren= gelir birazdan

---

Sonunda yemeklerin gelmesiyle hepimiz yemeye başladık gün boyunca pek bir şey yemediğim için iştahla yemeğimi yerken içeriye giriş yapan yediliye karşı şaşkınlıkla baka kalmıştım,Bunlar çok yakışıklı yani dikkat çekiciler, iyiler yani.

iseul= mina, ne o aşık mı oldun?

"yah iseul saçmalama"

iseul= hıhı kesin

"yemeğini ye sana"

Gülerek yemeğini yerken attığı kaçamak bakışlara karşı sinirlenirken masadakilerin gülüşmeleri iyice sinirlerimi bozmaya başlamıştı

iren= tüh, mina seninki hangisiydi bak şu gıcık kızlardan biri seninkini kapmış olabilir

"iren!, sende mi ya"

danbi= ben gidiyorum, gelirseniz bi zahmet

Danbi nin  ayağa kalkmasıyla bizde peşi sıra ayağa kalkarak peşinden gitmeye başladık hesabı ödemediğimiz aklıma gelince kızların yanından ayrılarak hesabı ödemek adına ilerlemeye başladım.

Görevlinin bulunduğu bölüme geldiğimde fazlasıyla ödeyerek üstünün kalmasını söyledim ve oradan ayrıldım, giderken dikkatimi çeken yediliye doğru baktığımda onlarında bana baktıklarını fark ettim, Bakışlarımı başka bir yöne çevirerek yoluma devam ettim çıkış kapısında beni bekleyen kızların yanına giderek eve doğru gitmeye başladık.

---

Yaptığım daha doğrusu okuduğum ve öğrendiğim son şeylere bakarsak dünya gezegeni oksijen adı verilen gaz sayesinde yaşam barındırıyormuş şaşırtıcı olan şey ise bu oksijen oranının %21 lik bir değere sahip olması, dünyada yaşayan 8 milyar insana karşı bu değer kulağa oldukça az geliyor, birde burada çok farklı bir öğrenim biçimi var işleyiş alefizdekinin tam tersi insanlar öğrenim seviyelerini belirli bir derece statüsünde değerlendiriyor sınırları aşmak yeni şeyler keşfetmek gibi odakları var, Alefizdeki canlılar genellikle kendi ve çevrelerindeki canlıları kapsayan ama çok kapsamlı iş yaparlar iki gezegen arasında denklem oldukça kafa karıştırıcı açıkçası.


İçeriye giriş yapan bedeni süzmekle vakit kaybetmek istemediğim için konuşmasını bekledim, İçerisinde bulunduğum hayal ve düşünce ortamının bozulmasını istemiyorum.

iseul= neden seni sürekli burada buluyorum acaba?

Homurdanarak ve öfkeli bir şekilde sorduğu soruya karşı kafamı o yöne doğru çevirerek küçük bir gülümseme eşliğinde yerimden kalkarak kapıya ilerledim bu günlük bu kadar yeterli diye düşünüyorum zaten bugünkü yaşadıklarım beni yeterince meşgul etti.

iseul= sana diyorum mina, cevap versene tanrı aşkına

"boş boş oturmak canımı sıkıyor bayan iseul"

iseul= öylemi bayan mina

"öyle"

Aramızda geçen anlamsız diyalogdan sonra sessiz ve bir o kadarda sakin ev dikkatimi çekti , diğerleri nerede?

"kızlar nerede?"

iseul= danbi uyuyor malum bugün çook yoruldu, iren ise yeni çözüm yolları falan arıyormuş

"sen?,peki sen ne yapıyorsun"

iseul=hmm seninle konuşuyorum senin yaptığın gibi

"off iseul"

Kafa dağıtmak ve biran olsun aklımdaki düşüncelerden uzaklaşmak adına uyumak için odama gitmeye karar verdim, Artık bir yerlerden başlamam gerek oturarak bir iş yapamıyoruz, bir an önce grubu tamamlayıp alefizi almam gerek.

---

VOTE VERİRSENİZ SEVİNİRİM BENİM  İÇİN AŞAĞIDAKİ YILDIZI PARLATABİLİRMİSİNİZ:)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 22, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SAVE ME [PJM]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin