The One

23 1 0
                                    

Last Part:

[ A/N: Spell nag-madali? HAHAHAHA. Itong part na to yata ay imposible ng magkakatotoo sa ngayon. Agree?]

4 years later..

Pauwi na ako galing sa school. 19 years old na ako ngayon and currently striving hard to finish college. Architecture pala yung kinuha kong course. Nga pala.. yung kay JK? wala na ‘kong balita sa kanya eh. Malamang may girlfriend na yon ngayon at... just like the other people, he didn't wait. Maybe?

Hayyy. TAMA NA NGA. Pag ako naiyak dito.

Maderbeeels!"  sigaw ko ng mabuksan ko ang gate sa bahay namin "Im heeere!"  dugtong ko havang hinuhubad amg sapatos ko. Ganito na talaga ko kaingay no "Mader? Im hooo-me. J-JK?"

Napalunok ako ng may makita akong lalaki na nakaupo sa sofa namin. S-si.. JK to diba? DIBA? ang lalaking naka-upo sa sofa namin na kasalukuyang nakatalikod ngayon at kinakausap ng parents ko

Unti-unti siyang humarap at SIYA NGA.

“A-Anong.. ”

“Oh anjan ka na. Lika na at may dapat yata kayong pag-usapan ng BISITA mo ” sabi ni Daddy na hindi ko alam kung may pagbabanta o ano. Hmppff

“anong.. anong nangyayari? JK ano bang ginagawa mo dito?"  sabi ko ng tapunan ko siya ng tingin "Ang tagal mong nawala. Long time no see"  malamig kong sabi

“Sa tingin ko may dapat kayong pag-usapan ng boylet mo. Maiwan na namin kayo”  hindi na ako nakapagsalita sa sinabi nila mommy bago sila umalis at iwanan kami. Para akong nanigas at hindi ko magalaw ang katawan ko dahil sa lalaking kaharap ko ngayon

“Aimee.. s-sorry.”  nagsasalita ka pa pala akala ko pipe ka na jan eh hmpf.

“for?”  umiwas ako ng tingin pagkasabi ng sabihin ko yon

“Sorry kung hindi ako nakapagpaalam sayo ng maayos.”

W-Wait we-wait

“andito ka ba para lang.. para lang sabihin na h-hindi mo na ako k-kayang h-hintayin? Jk its okay" 

“Hindi!“ mabilis niyang pinutol ang pagsasalita ko at sinimangutan ako

“Ang ibig kong sabihin.."  lumapit siya saakin ng kaunti  "Sorry kung hindi ako nakapag-paalam sayo ng maayos bago ako umalis. Pumunta kasi ako ng biglaan sa U.S" kapani-paniwala ba yon? pfft.  "Nagkasakit si Mommy Aimee. I had to leave"  saglit siyang napatigil pero hindi ako umimik. Hinintay ko ang mga susunod niyang salita

"Aimee I came back. Paro sayo. I came to explain everything and not to say that I gave up already" ngumuso siya kaya parang gusto kong matawa  "I promised to wait."  Parang nahirapan akong huminga pagkasabi niya non. Para akong kinikilig pero di ko alam kung pano ko ilalabas. Ghad Jk bat ka ganyan?

"Im still here Aimee. Im still waiting.. for you"  Ang haba naman ng line nitong mokong na to -.-  pwede naman kasing straight to the point na lang pffft. Ano ba self serious tayo

“Uhh.. thank you?”  alangan kong tugon

"I already talked to your parents. Sabi ko boyfriend mo ko"

HALAAA?

“Huh teka ha woah woah woah lang. Seryoso?”  I crossed my arms and raised my eyebrow

Nag-nod naman siya..

“Baliw ka ba?”

“SUS. Boto naman sakin parents mo. Ang gwapo ko daw kasi *wink* ” Sabi niya sabay nag-pogi sign. Sapakin ko kaya to? Makabawi lang

"Wow ha. Seryoso ka jan?"

“Oo nga! Ang kulit nito. BASTA."

"Anong basta? ano ka? BATAS?”

“Oo.. pero siyempre pagdating sayo.. ako ay alipin mo”  di ko na talaga napigilan at napangiti na ko

"I missed that"  sabi niya na seryosong nakatingin sakin.  "that smile"  pereng tenge

Tumayo siya at hinawakan ang kamay ko

"Kamusta na pala mommy mo?"  I asked ng maalala yung sinabi niya kanina

"She's in heaven now. Safe and happy and loved"  matipid siyang ngumiti ng hindi nakatingin saakin. Nabigla man ako sa sinabi niya ay nagawa ko padin siyang yakapin. This guy, bat mo ko pinapaiyak? and how dare you? how dare you smile knowing that you've been through a lot. Mas nahuhulog ako di mo ba alam?

"Huuy. I am okay. Umiiyak ka ba? Bat ka naiyak? Sht"  tanong niya at pilit tinitignan ang mukha ko pero mas hinigpitan ko lang ang yakap ko sakanya

I feel bad. Pinagisipan ko siya ng hindi maganda not knowing na grabe yung sakit na naranasan niya. But here he is, ngumingiti sa harap ko. Hindi niya ako nagawang kalimutan. I promise, I'll be on his side and I will stay as much as I can.

"I love you a lot Aimee"  he said and finally hugged me back even tighter

"I love you"  I said and closed my eyes, reminiscing those days back in highschool. I had a crush on him but we fought.. a lot. Now, here we are. Right at this moment, I promise that I will love him and cherish every moment with him. Jk Pamero.. we will no longer be an enemy to each other.. not anymore

"  T H E     E N D   "

**

[ A/N: votes and comments <3 ^_^ Thank you for reading!]

Enemy ko si CrushTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon