My Bestfriend is My Crush

( A.N : It's dedicated to my lovely bestfriend "Ronna Mae". And , one thing this is a tag-lish story too. Sorry for the typos and wrong grammar. )

Ang ganda ng araw , masarap na ihip ng hangin at isang special day para sa akin.
Ito yung araw na pinakahihintay ko , Lagi kong pinagdarasal na sana maging sucess ito.

This is my birthday and the day we we're meet at naging special ito , dahil this is the day that i will confess my true feelings to him.
I prepared myself to this day , kinuha ko na ang maganda kong dress at nag aayos din ng buhok pati ng mukha.

I was surprised , nang makita ko sila ... Ang pamilya ko. 
Sinalubong nila ako ng isang magandang ngiti at bati.
Then i text him , i said to him na pumunta sya para sa maliit na handaan, kaso... he text me na kung pwede daw ba kaming magkita , because he want to say an important thing.

*****
We meet at our special place , in the park. Maraming memories kami dito, like the first day we we're meet.
I was crying that day ...

" *crying* ..." 
" why are you crying? "
" *still crying* "
" here take it. "
Then i look at him forward , i stop crying when i saw his angelic face. Isang maamo na mukha na talagang nagpatigil sa akin sa pag iyak. 
Inabot ko ang panyo na ibinigay nya sakin. Then he started to talk with me .

" Don't cry again hah, alam mo ba na kapag umiyak ka papanget ka. "
then he smirked.
I look to him , then i give him a big smile. 
That time nawala ang sama ng loob ko. And i started to fall for him.

*****
Nasa park na ako , nakita ko sya sa bench , parang litong - lito. At ganun din ako.
Ang dami kong inisip, kung magtatapat na ba ako sa kanya o itatago ko na lang ang tunay kong nararamdaman.

Nagmuni - muni muna ako sandali at huminga ng malalim , at nag umpisa na lumapit sa kanya.

"Jacob ..."  tawag ko sa kanya at binigyan ko sya ng malaking ngiti.
"Wendy , i have to tell you something ..."
ang kanyang expression ay di ko maintindihan na ipinagtaka ko.
Hindi sya mapakali at parang nag aalinlangan sa sasabihin.

"Ano ba iyon?" i asked to him.
Ikinagulat ko ang sumunod na nangyari.
He hug me so tight , and he whispered to my ears...

"I will miss you..."
"Huh? What do you mean,Jacob?"
"I'm going to live in U.S for 1 year."

I shocked when i heard about it.
Di ko na namalayan na may tumutulong luha sa aking mga mata. That tears is tears of disappointed and sadness.
Bumitaw sya sa pagka-ka-yakap sakin at nagtanong sa naging reaksyon ko.

"Why are you crying?" parang katulad ng dati. Tinanong nya din ako ng ganun at patuloy lang ako sa pag iyak.

Tumalikod ako sa kanya at humagulgol ng iyak.

"Are you mad at me , Wendy?" 

I don't still answer him. Hanggang sa nagsalita ulit sya.

"If you are mad at me , i will accept it.. sorry , sorry if i'm being selfish to you... I'm gonna leave..."

Nang marinig ko na ang bawat yapak nya , humarap ako at yinapak sya mula sa likod nya at sinabi ang lahat. 
I confess to him.

(paki play na lang po yung song, thanks)

"Bakit ang duga mo? Bakit ngayon pa? Bakit kung kailan nagustuhan na kita ng sobra. I know you're selfish but i was too. Naging maksarili ako, dahil di ko sinabi sayo ang totoo...ang totoo tungkol sa nararamdaman ko sa iyo."
"Hindi mo ba alam sa tuwing kasama kita lagi akong masaya kahit na marami akong problema at malungkot ,pinipilit kong maging masaya ng dahil sayo, simula ng makilala kita dito mismo nahulog na ako sayo , this is the special day for me ..."
"Pero ng malaman ko na aalis ka parang may tumusok sa dibdib ko na di ko kayang tanggalin. I like you ,Jacob. I love you!"

Kumalas sya sa pagkakayakap ko at pinunasan ang mga luha ko , gamit ng kanyang mga kamay.

"Shh! Don't cry again, alam mo ba na kapag umiyak ka papanget ka lalo at.. Alam mo ba na mas mahihirapan akong umalis dahil sayo , kasi ayokong makita kang umiiyak ng dahil sakin."
"Wendy, kung alam mo lang na gustong gusto kita walang araw na hindi kita iniisip ... napaka torpe ko at selfish kasi hindi ko manlang masabisabi sayo na gusto kita hindi lang bilang bestfriend mo kundi mas higit pa sa pagkakaibigan na meron tayo. I like you too ,Wendy.And i love you so much!"


Then he kiss me in my forehead and he hug me so tight.
Ang gaan sa pakiramdam na yung mga bagay na matagal mo ng gustong sabihin nasabi mo na sa kanya, Parang nabunutan ako ng tinik sa dibdib ng malaman ko na gusto at mahal nya din ako.

That was the best day for me , na kahit umalis sya at we have a long distance relationship ay di sya sumuko. Sabi nga nila "Love can wait until the right time" ... And that was our story.

THE END ...

******

Miss Author's Note :
Hai , readers! Sorry kung nabitin kayo sa story na ito (kung nabitin nga kayo). This is my first time na nagsulat ng short story kaya medyo di pa ganun kaganda , this story is related to my girl bestfriend na may crush sa friend nya... Since , this is a short story and also one shot story , ang story na ito ay related para sa mga magkaibigan na girl and boy at crush/inspiration nyo na gusto nyong aminin yung true feelings nyo kaso natotorpe na kapag kaharap na ninyo.
Kaya sa mga nakabasa at magbabasa pa lamang ng story ko , i wish na naka relate at maka help sa inyo ito para magkaroon kayo ng lakas ng loob para maconfess ang nararamdaman mo/nyo. 


Even if this story is not so heart touching , i hope you like it .
And that's all thank you :)

don't forget to leave comments and vote ;)