"ေဟ့ေရာင္ tin မင္းယံုလား
သူတို႔ႏွေယာက္စလံုး စလံုးစကားေျပာလို့မရဘူးဆိုတာ''
"ငါမေျပာတတ္ဘူးကြ သူတို႔ လံုးဝမွ စကားမေျပာတာကြ..
ငါစိတ္အညစ္ဆံုးကကြာ ေနရာတကာမွ ဖုန္းႀကီးတကားကားနဲ႔
စာေတေရးေရးျပတာကိုပဲ..
ဟိုေနကလဲျကိေလ..သူဆိုင္ဖြင့္ခ်င္တယ္ေျပာထားလို႔
ဆိုင္ေနဏာလိုက္ျပတာကြာ...လူလယ္ေခါင္မွာ ေခါင္းတခါခါနဲ႔
စာေတေရးျပေနတာ မသိရင္ ငါက အ အ ႀကီးနဲ႔ႀကိဳင္ေနတာက်ေနေရာ...''
"Aကြ...peteကေတာ့ စကားလဲသိပ္မေျပာဘူး
ၿပီးေတာ့ အျပင္လဲသိပ္မထြက္ဘူး
ဒါေပမဲ့ အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္တဲ့ကြ....''
"အာ..ဒါမ်ား canနဲ႔အတူ ဆိုင္ဖြင့္ရင္း အလုပ္လုပ္ျဖစ္တာပဲ''
"Aေနာ္...ငါေျပာလိုက္အူးမယ္ကြ''
Aeလဲ စတူဒီယိုကေန ျပန္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္...
"Ae..ငါနင့္ကိုေျပာစရာရိွတယ္...''
"ေျပာေလ soy...ငါအိမ္ျပန္ေတာ့မို႔..''
"ဟိုတေလာက အဆိုေတာ္ငါးေယာက္ သီခ်င္းလာအပ္ထားတယ္..တေယာက္ကို သံုးပုဒ္ဆီ တေယာက္ကေတာ့ ေလးပုဒ္
အဲ့တာ နင္ေရးေပးတဲ့...''
"A..ရတယ္ေလ''
"ေရာ့ ဒီမွာ စာခ်ဳပ္ ႀကိႀကိအူး''
"A...ငါဖတ္ထားလိုက္မယ္...tinဒီဟာကို တခ်က္ႀကိေပးအူး''
Aeေလာေနေတာ့ soyက မ်က္ေမွာက္ၾကဳတ္ၿပီးႀကိေနေတာ့တာေပါ့..
"နင္က ဘာျဖစ္ေနတာလဲ အေလာသံုးဆယ္နဲ႔...
နင္ လုပ္ငန္း႐ွင္တေယာက္ျဖစ္ၿပိ ၿပီးစလြယ္မႏိုင္ပါနဲ႔ဟာ..''
Soyက ေဒါသသံနဲ႔ေျပာေနေတာ့ Aeလဲ soyေခါင္းေလးကို ဖြဖြေလး ပုတ္လိုက္ကာ
"နင့္လို ယံုၾကည္ရတဲ့ မန္ေနဂ်ာရိွတာပဲ ငါဘာကို အေလးထားစရာလဲဟာ..ေနာ့ tin''
Tinကိုပါ စစ္ကူေခၚၿပီး ေခ်ာ့လိုက္ရတယ္
မို႔ဆိုpeteက ခုတေလာ ညေနေစာင္းျပီဆိုတာနဲ႔canနဲ႔ သြား''ေနေနေတာ့ သူမေတြ႔ရတာ ႐ွားတယ္
Peteသူ႔ကို ေ႐ွာင္ေနသလားေတာင္ ေအာက္ေမ့့ရတယ္
"ငါသြားၿပီေနာ္...Tin.. soyဘိုင့္''
သူျမဴးတူးစြာနဲ႔ အိမ္ျပန္လာလိုက္တယ္...
လမ္းမွာ အဘိုးအိုတဦး ကားတားေနတယ္..
သူရပ္ေပးလိုက္ေတာ့ လမ္ျကံဳ ခနလိုက္ခ်င္လို႔တဲ့ဆိုတာနဲ႔
တင္ေလာေပးလိုက္တယ္...
"မင္းဆြဲျကိုးက လွသားေနာ္....''
အသံေၾကာင့္ လွည့္ႀကိေတာ့ အဘိုးအိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး
ူလူရြယ္တေယာက္ အနက္ေရာင္္ေတြတကိုယ္လံုးဝတ္ထားၿပိး
မ်က္ဝန္းေတက မဲနက္ေနတယ္...
"ခင္မ်ားဘသူလဲ....''
Aeကားကို လမ္းေဘးထိုးရပ္လိုက္ကာ ေမးလိုက္တယ္
"ငါမင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့တယ္ ငါဘသူလဲ မင္သးိစရာမလိုဘူးလို႔...''
"ေျသာ္...ခင္မ်ားႀကီးပဲကိုး..ခုဆင္း က်ေနာ့္ကားေပၚက...''
Aeေဒါသထြက္စြာေျပာလိုက္ေတာ့ ထိုလူက တဟားဟားကယ္ေနေရာ...
"မင္းက သိပ္ရယ္ရတယ္...မင္းတင္ေခၚလာလို႔ ငါလိုက္လာႏိုင္တယ္ထင္လား
မင္းမွားသြားမယ္....မင္းကို ငါေျပာမယ္
မင္း ဒီဆြဲျကိုးကို ျဖဳတ္လိုက္ပါ..''
"ဘာကိစၥနဲ႔ ျဖတ္ရမွာလဲ...ဒါ က်ေနာ့ခ်စ္သူေပးထားတာ...''
"ဟား ဟား ဟား ဟား.....မင္းခ်စ္သူဟုတ္လား????
အဲ့တာ ၾကယ္နတ္သားကြ အခ်ိန္တန္ရင္ မင္းကိုထားၿပိး သူျပန္မွာ...''
"ခင္မ်ားလဲ ငေနာက္ပဲ....peteလဲအျမဲေျပာတယ္ သူက်ေနာ့္အသက္ကယ္တာကို ယံုၾကည္ေပမဲ့ ၾကယ္နတ္သား ဟုတ္လား မယံုဘူး..ျပီးေတာ့ peteက က်ေနာ့ကို ထားမသြားဘူးဗ်....''
"မင္းျဖစ္ခ်င္တာေတေလ....မင္းက အတၱသမားပဲ
အျမဲ မင္းျဖစ္ခ်င္တာေတပဲ လုပ္လို႔
မင္းညီ..မင္းအေဖကို ဆံုးရံႈးရတာ....
မင္း peteကိုလဲ ဆံုးရံႈးရမွာပဲ သိလား?''
"ခင္မ်ား ဘာေတလာေျပာေနတာလဲ...
ခင္မ်ားေျပာတာေတက ယံုႏိုင္ဖြယ္တခုမွမရိွဘူး
ခင္မ်ား ထြက္သြား''
"ငါထြက္မသြားခင္ ဒါကို အရင္ႀကိလိုက္.....''
ထိုလူက Aeရဲ႕ ကားေ႐ွ႕က မွန္မွာ Aeယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္တဲ့ေန႔ကဟာေတျပတယ္.....
Peteက သန္႔႐ွင္းေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့ အျဖဴေရာင္ဝတ္စံုရယ္ ေတာင္ပံတစံုရယ္နဲ႔ ေကာင္းကင္ေပၚက ဆင္းလာတာေတြ
သူ႔ကို ဆြဲႀကိဳးဝတ္ေပးတာေတြရယ္ကို ႐ုပ္႐ွင္ႀကိေနရသလို
ျမင္ေတြ႔ေနရတယ္
"ဒါေတအကုန္အျဖစ္မွန္ေတခ်ည္းပဲ....ငါက ငရဲသားပဲ''
Aeတုန္လႈပ္စြာ ႀကိေနမိေတာ့တယ္
"က်ေနာ္ ဆြဲႀကိဳးခြၽတ္ပစ္ရင္ ဘာျဖစ္မွာလဲ''
The end
Part15 is coming soon
#NoraHnintThitOo
#PerthSaintForever
#YouAreMyStarlight
YOU ARE READING
You Are My Starlight
Fantasyဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့.... ကိုယ္ခံယူခ်က္ေလးေပါ့.. ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတအမ်ားႀကီးေပါ့ကြာ.... ဒီထဲမွာမွ ကိုယ့္အတြက္ သက္သက္လင္းေပးေနတဲ့ Perth Thanaponဆိုတဲ့ ၾကယ္ငေလးေပါ့ လေတ ေနေတနဲ႔မႏိႈင္းေတာ့ဘူး ၾကယ္ေတအမ်ားႀကီးထဲကမွတခုတည္းေသာအလင္းေရာင္ၾကယ္ေလး ဒီလိုပဲ...ၾကယ္ေႂ...
