Into the World

အပိုင္း (၁၈)

EVERY CHAPTER is written in BOTH ZAWGYI and UNICODE

ZAWGYI

ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္စက္ရပီး
ေနာက္ေန႔မနက္မွာလည္း
သူကိုယ့္ကုိခ်စ္ေနတယ္ဆိုတဲ့
အသိနဲ႔ႏိုးထရတဲ့ မနက္ခင္းေတြက
တကယ္ကို ခ်ိဳၿမိန္ပါတယ္..

မနက္ ဘယ္နနာရီလည္း
ဝမ္ရိဘို မသိ..သူ၏ ေဘးဘက္မွ
လႈပ္ရွားမႈကို ခံစားသိလိုက္ရ၍သာ

"က်ေနာ္..အိပ္ဦးမယ္..ခနေလးပဲ.
မႏွိုးနဲ႔ေနာ္..တကယ္ခနပဲ" ဟူ၍
မထခ်င္ေသာေၾကာင့္ပါးစပ္က ေျပာမိေျပာရာ
ေျပာလိုက္မိသည္..

"အင္းပါ..ညီရဲ႕..ကိုမႏိွုးဘူးေနာ္..
ကိုကသြားရေတ့ာမွာမို႔ထတာ..
ညီျပန္အိပ္ေနာ္" ဟူ၍ေျပာသံကိုေတာ့
ေယာင္ဝါးဝါး ၾကားလိုက္ရေသးသည္..
တကယ္ဟုတ္သည္လား..မဟုတ္သည္လားလည္း
မသိ.. ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလံုး
ပူေႏြးႏူးညံ့ေသာ အထိအေတြ႕လည္း
ခပ္ေရးေရးခံစားမိေသးသည္..
အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ ပုခံုးကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ကာ
"ညီ..အိပ္ေနာ္"ဟူေသာ
ေခ်ာ့သိပ္ေနသေယာင္ေယာင္
ေရရြတ္သံကိုၾကားၿပီး
ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္သည္မွာ
ဘယ္အခ်ိန္ရွိသြားၿပီမွန္းေတာင္မသိ..
Chengduသြားတုန္းက အလုပ္ရႈပ္ၿပီး
ပင္ပန္းေနတဲ့အျပင္ ေရွာင္က်န္႔နဲ႔ကိစၥကိုပါ
စဥ္းစားရ ေတြးရလြန္း၍ စိတ္လည္းအရမ္းပင္ပန္းခဲ့ေလေတာ့ အခု အျပည့္အဝအနားယူရပီေပါ့..
အိပ္ရာႏိုးတဲ့အခ်ိန္ သူ၏ေဘးဘက္ျခမ္းကို
လက္ျဖင့္စမ္းၾကည့္ေတာ့ ခပ္ေပးေအးအထိအေတြ႕ႏွင့္ ေမြ႕ရာကိုသာ စမ္းမိေလသည္..
မိမိအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မွာလည္း..
အၾကင္သူ၏ရင္ခြင္ထဲတြင္မဟုတ္
သူထမသြားခင္
အေသအခ်ာ ေခါင္းအံုးေပၚ
ေနရာခ်ေပးခဲ့ဟန္တူသည္..

ဖုန္းကိုယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၀နာရီထိုးေနၿပီျဖစ္သည္.ဝမ္ရိဘိုလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္အိပ္ရာမွထၿပီး

"ေရွာင္က်န္႔...ကိုကိုေရ"ဟုေခၚေသာ္လည္း
တံု႔ျပန္သံမၾကား.. ထိုအခိုက္ အိပ္ခန္းထဲ လွည့္ပတ္
ၾကည့္ေတာ့မွ အိပ္ရာေဘးက မီးအိမ္တင္ထားသည့္
စားပြဲခံုပုေလးတြင္ စာတစ္ေစာင္ေတြ႕ရေလသည္..

"ညီေရ.. ကို႔shootingေနာက္က်မွာစိုးလို႔
သြားေတ့ာမယ္ေနာ္..ညီအရမ္း ပင္ပန္းေနမွန္း
သိလို႔ ကို မႏိွုးခဲ့လိုက္ေတာ့တာ..မနက္စာလည္း
ျပင္ေပးခဲ့တယ္..စားျဖစ္ေအာင္စားသြားေနာ္..
အိမ္ျပန္မယ္ဆိုလည္းရတယ္..
အိမ္မျပန္ဘဲ အနီးအနားေလၽွာက္သြားၿပီး
ကို႔အိမ္ကို ျပန္လာရင္ အဆင္ေျပေအာင္
တံခါးpasswordကို ဖုန္းထဲmessageပို႔ထားတယ္.
Good Morningေနာ္ညီ..
ဒါနဲ႔..ညိီ့ႏႈတ္ခမ္းေတြက ဘယ္အခ်ိန္မဆို ခ်ိဳေနတာလား"