კარში სწორედ ის შემოვიდა, ვისაც ყველაზე მეტად ვცდილობ რომ თავი ავარიდო
ჯონგგუკი...იდაყვით დახლს დავეყრდენი და ხელი სახეზე ავიფარე მაგრამ მომიახლოვდა თუარა თავი ჩემსკენ შემოაბრუნა, რამოდენიმე წამიანი დაკვირვების შემდეგ ჩაიცინა და მეც სხვა გზა რომ აღარ მქონდა მივუბრუნდი და მივესალმე
-უი! ჯონგგუკ.. რა საოცრებაა ასე რომ შევხვდით
მაქსიმალურად შევეცადე გაკვირვებული სახე მიმეღო, თითქოს ამწამს პირველად ვხედავდი
-ჰო...ისე მშვენივრად გამოიყურები, ლამაზი კაბაა-მითხრა და ჩამათვალიერა, შემდეგ ისევ თვალებში შემომხედა და ჩაეღიმა- შენ, მე - მიმოიხედა- ეს ადგილი... ბედისწერა! ასე არ ფიქრობ?
-როგორც ჩანს ეგ სიტყვა გადამდებია. ახლა რა? მეც ინფიცირებული ვარ?- თვალები ავატრიალე
ჩაიცინა და მითხრა
-ხოდა რადგან ორივე დავავადდით, მთელი დრო ერთად გავატაროთ რომ სხვებს არ გადავდოთ
გამეცინა, ფუნთუშები და ცხელი შოკოლადი ავიღეთ და მაგიდას მივუსხედით
-დღეს ისვენებ? - დაიწყო ჯონგგუკმა
-ამ, კი, შაბათ-კვირა თავისუფალი მაქვს
-აჰამ. და რას აპირებ დღეს?
-არ ვიცი, ჯისუ მუშაობს, თეჰიონს არ სცალია...
ჩემი პასუხი რომ მოისმინა მომაშტერდა და წარბები მაღლა ასწია
YOU ARE READING
✨💖ℍ𝔼𝔸ℝ𝕋𝔹𝔼𝔸𝕋 💖✨ დასრულებული
Fanfictionსახალისო ფიკს თუ ეძებთ წაიკითხეთ🥰🥰😁 Now I need no space... I got YOUniverse (heartbeat-BTS) ფიკში გამოყენებული არცერთი ფოტო არ მეკუთვნის. I do not own Any media file used in this fiction.