Be Mine, Sir

Chapter One

PS: ang mga particular na lugar po dyan ay kathang isip lamang. Maliban nalang dun sa Batanes hehez.

Sir Timothy's POV

Hindi ko ugali ang makipag-usap sa taong hindi naman ako kinakausap. Hindi naman sa pagiging suplado, pero ugali ko na talaga iyon. First impression nila sakin lagi, Mataray. Di ako mataray, Palaban lang chos.

Sabi nila, may itsura daw ako. Gwapo in short. Hehe thank you. Di naman ako NGSB pero di talaga ako masyadong interesado pagdating sa ganyang bagay. Isa pa, marami pa akong pangarap sa buhay. Dalawa kaming magkapatid at ako ay nagmula pa sa Norte. Sa Batanes. Ang Virgin Island ng Pilipinas. Doon ako lumaki, kaya kulay pa lang, alam na. Nung mag High School ako ay lumipat kami sa Quezon City. Actually, kami lang ng kuya ko dahil hindi pwedeng iwanan ang bahay namin sa Batanes.

Ngayon, teacher ako dito sa Sumi National High School, parang ewan yung pangalan noh, pero maganda ang quality ng education dito. Lagi silang may awards dahil disipilinado ang school na ito. Pero before to, nagturo ako ng College major in MAPEH. Love ko na talaga kasi ang dancing and Music. Pero ngayon, lumipat na ako ng school.

Further in my life, wao Further in My Life daw. Ako ay isang..... okay tagilid na. Sabi ng marami sayang kagwapuhan ko. Maganda naman ako ah? Chos. Mahirap hindi magpakatotoo eh. Wala namang kaso sa mga estudyante ko yon. Subukan lang nila aba. Charot. Mabait naman ako, di ako nangangain. Yan lagi sinasabi ko sa estudyante ko. Matalim daw kasi ako tumingin. Wao Fierce. Ganon talaga pag maganda. Joke.

Pero kahit ganon, I still support my Family. Gusto ko masuklian ang sakripisyo ni kuya dahil pinag aral niya ako. I Love My Kuya. Yieee.

-------- -------- --------- --------

Nung first day, alam kong buryong na buryong na ang mga estudyante kk kakaintroduce yourself kaya nakaisip ako ng medyo magandang idea. Intorduce yourself with interview. Ganern. Para syempre di sila antukin. Para din makilala ko sila. Nayswan Timsss.

       "Okay, so tatawagin ko kayo isa isa then introduce yourself to me then tell me in which branch or part of MAPEH you can excell," paliwanag ko.

       "Hala, lagot. English kaya yon?"natawa ako sa narinig ko galing sa isang estudyante na hindi ko pa kilala.

      "Dahil English na ang MAPEh natin, you should speak in English,but I am not pressuring or forcing you to speak english in my class, minimal tagalog will be fine,"
paliwanag ko ulit.

      Napahinga ng maluwag ang estudyanteng nakita ko kaninang kinakabahan. Tignan nga natin kung sino to..

       Hinihintay ko siya tumayo pero antagal jusko. Z pa kaya yung apelyido niya?omg. Teka,bakit ko nga ba siya iniisip? Na curious lang siguro ako kung anong pangalan niya pero okay lang yun, makilala ko rin naman siya.

      "Next, Punongbayan. Introduce yourself,"sambit ko.

      Nakita kong tumayo na yung estudyante kong nakaagaw ng atensyon ko kanina. Napangiti ako sa di malamang dahilan. Nakita kong tumayo siya sa upuan niya ng may tiwala sa sarili at nasabi kong hindi talaga ito mahiyain pero alam kong may kaba pa rin na bumabagabag sa kanya, kita naman sa mga mata niya.

    
     

"Good afternoon everyone, my name is Alyssa E. Punongbayan 12 years old and I graduated in Binagbag Elementary School, I like Arts, P.E. and Health." Aniya.

"Why do you like the three?" Sambit ko.

"Arts, because I like calligraphies and I can do it but not so good. Physical Education because I like dancing and lastly, Health because I want to learn more on how I can care properly for my self as well as in my health," Pagpapaliwanag niya.

Well, maganda siya kaso maliit. Full of confidence ang awra niya at parang boyish siya ha. Tignan naten to.

Alyssa's POV

Jusko, nakahinga ako ng maluwag ng pwede naman pala ang minimal na tagalog sa subject ni sir, sabagay, nagtataglog den naman siya. Dapat fair. I like it.

After ko magpakilala, nakahinga ako ng maluwag with matching bagsak ng balikat dahil napepressure ako sa magandang tindig ni sir na sa tingin ko ay dapat kong sabayan. Napagod tuloy ako. Wiw. Napansin ko rin na napangiti si sir habang nagpapakilala ako. Yieeee. Joke lang. Malay mo natawa lang kase ampanget ng boses ko pag nag eenglish. Hays. Ang misteryoso ni sir at hindi ko mabasa ang isip niya. Ayts, andaya ah.

-------end of flashback------

"Oy mauubos na talaga yung pagkain mo niyan," natauhan ako sa sinabi ni Tiffany.

Kanina ko pa kasi tinititigan si sir. Oy, wala namang ibang ibig sabihin yon, wala lang nabaling ko lang yung tingin ko sakanya tapos natulala ako ganon.

"Bakit ba?" Tanong ko pabalik para mawala na yung ngisi nung loko.

  "Kanina ka pa kasi nakatitig kay sir, matutunaw siya niyan," sambit niya kasabay ng pagsilay ng malapad na ngisi sa labi niya.

"Sus, eh sa tinignan lang eh, wala naman sigurong masama ron," depensa ko.

"Wag ka mafafall ha," narining kong sabi ni Tiffany sabay subo ng kutsara na may kanin. Tch ang takaw.

Oo nga naman, kahit sabihin kong study first ako, dahil teenager ako normal saken ang mainlove pero wala pa sa utak ko ang relationship kasi puno ng pagkain hakhak. Tamang crush lang muna. Kaya Rule #1,

Bawal mafall sa teacher.

Osige, ako na nagsabi pero ako di ko magawa. Pero di ko malinaw kung nafall talaga ako ah, its just Idoletry.
Ewan, di ko talaga alam eh. Basta mag aaral muna ako for my future.
  

     Back to the the scene, takte. Di ko napapansin na napapatitig na pala ako sakanya. Ang cute eh. Chos. Siguro malakas lang talaga apppeal niya, bagay na hinahangaan ko sakanya. Matalino rin siya, he already reached my standards though. Kaso wala eh, tarush. Chugug! >.<

     After ko kumain, napagdesisyunan ko na batiin si sir dahil dadaan naman kami. Sabi ni Tiffany batiin daw namin. So eto naAaa. Wooho!

    "Hi sir ehe," bati ko.
    " Oh hi!" Sagot naman niya.

      Parang sasabog yung puso ko hAaaaAa! Waaaaah! Juskoooooo! Tana na poOooo! De charot. I feel special kasi bihira bumati si sir. Snobber amp. Charot.

     Nung uwian, mag isa nalang ako umuwi dahil iniwan ako ng mga loko kong kaibigan. Buti nalang, dumating si mama at susunduin daw ako. Syempre part na ng pagkikita ang chikahan nilang magkukumare dahil bihira lang sila magkita, habang ako naman, inip na inip na.

      May natanaw akong pamilyar na tindig sa may faculty building na palabas ng gate. Omaygad. Si Sir Timothy?! Okay, keep calm. Okay then. Kalma nako. Pero tekaaaAa! Ah basta. Sige kalma na.

     "Hi!" Bati ni sir sabay ngiti with matching labas dimple. Takte.

    "Hi sir!" Sagot ko nalang dahil syempre ayaw ko mapahiya noh. Pero nanigas ako sa kinatatayuan ko ehe.

    I feel special on the second time yieeeee! <3 Sabi kasi ni sir samin, di niya ugali ang mauunang bumati kapag di mo naman siya kinakausap, eh ngayon binati niya akoooOoo! Okay sige ako na baliw.

So ayun, umuwi ako ng parang tangang nakangiti hakhak. Pafall hA. Wag ganoOn. Ay alam ko naaa! Tignan ko facebook ni sir HAHAHAHA. Kala niyo ah. Isa akong dakilang Stalkerrrr. BOom. Yiehieeeee!<3