Ağlar ile buluşan topun arkasından yere yığıldı yeşil gözlerin sahibi. Düdüğü duyduktan sonra yutkundu. Gözlerini çimlere dikti ve yumruklarını sıktı. Şampiyon olduktan sonra tek gol bile yememişti. Bu ilkiydi. Lise öğrencilerinden bile gol yememişken Tsubasa adlı bir ilkokul çocuğundan yemek gururuna dokunmuştu.
Bunları düşünürken takım arkadaşlarının gölgesi düştü üzerine. Etrafında toplanmışlardı.
"Kaptan çok üzgünüz," dedi Kisugi.
"Hepsi benim hatam," diye cevapladı İzawa. "Eğer topu kaptırmasaydım golü biz atardık."
Takım arkadaşlarınında onunla aynı suçluluğu hissetmesi kalbinde bir yerlere dokundu. Ama kendi başasızlığını onlara yükleyemezdi. Topu yakalayamayan İzawa değil kendisiydi. Bir anda başını kaldırıp güven dolu gülümsemesini sundu arkadaşlarına.
"Siz ne diyorsunuz? Daha ilk yarı bile bitmedi. Maç sonuna kadar elli gol atacağız!"
Bunu duyan arkadaşları bir adam gerilediler.
"E-elli mi?" şeklinde kekeledi Taki.
Takasugi tam itiraz etmeye hazırlanırken İzawa kesti sözünü.
"Ben!" dedi birden. "Ben atacağım hepsini kaptan! Şüphen olmasın."
Şapkasını düzeltti yakışıklı kaleci.
"Hiçbirinizden şüphem yok beyler." İzawa'ya inanan bir bakış attı. "Hadi kazanalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐡𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧 𝐜𝐚𝐧 𝐰𝐚𝐢𝐭|𝐢𝐳𝐚𝐰𝐚𝐲𝐚𝐬𝐡𝐢
Fanfictionİzawa'nın gözlerine baktı. "Evet," dedi. "Benim gibi kazanma arzusuyla yanıp tutuşuyor, ne istediğimi biliyor."
