0.1

25 1 0
                                    

Final haftasına iki hafta kalmıştı ve son zamana bıraktığım notları toparlamaya çalışıyordum. Ses kaydı çıkarmak el yorduğu kadar başımı da ağrıtıyordu. Akşam yemeği için mola verdiğimde telefonu da şarja takıp yemekhaneye indim.

Yemekhaneye girdiğimde tanıdık birilerini görebilmek için içeriyi gözümün ucuyla taradım. Oda arkadaşlarım Melike ve Bengisu bir masada oturmuş çay içiyorlardı. Tepsimi de alıp yanlarına oturdum ve yemeğimi yedikten sonra yarım saat kadar da havadan sudan sınavlar yokmuşçasına sohbet ettik.

"Ben kalkıyorum kızlar size iyi sohbetler, ses kaydı beni bekler." dedim.

"İrem seni gördükçe gelecek sene ağlayarak çalışacağımı düşünüyorum artık." dedi Melike.

Gülerek "Yavrucuğum benim gibi hem sona bırakıp hem yüksek not almayı bekleyenlerden olmazsan sorun yok. Merak etme elbet bir gün geçecek hepsi." dedim bir alt dönemim olan Melike'ye.

İkimiz de eczacılık öğrencisiydik fakat benim bu sene mesleki derslerim bir anda üstüme gelmiş ve beni çökertmeye yönelik her şekilde zorluyorlardı.

Lise son sınıfta tıp isteyen bir öğrenciydim ama yeteri kadar çalışmayınca gelen puanıma göre tercih yapmış ve eczacılık öğrencisi olmaya hak kazanmıştım. İyi ki kazanmışım dediğim bir bölüm olacağını o zamanlar bilmiyordum tabi ama şu an çok memnundum. Gördüğüm teorik derslerin yanı sıra bir de laboratuvar dersleriyle insan hayatına yönelince, moleküllerle bir araya gelince, bir şeyler keşfetmenin yararını anlayınca daha da sever olmuştum gelecekteki mesleğimi.

Kızları bırakıp odama çıktığımda yatağım gözüme çok güzel görünse de bir saat daha kendimi zorlamaya karar verdim ve telefonumu şarjdan çekip etüt odasına doğru yol aldım. Elimde telefonla yürürken mesaj geldiğini görüp bildirime tıkladım. Bende kayıtlı olmayan bir numaraydı fakat fotoğrafı vardı (evet tabi ki ilk önce buna dikkat ederim).

053... : Selam
053... : I'M A UNICORN

UnicornHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin