THE MAFIA HEIR (Book II ) Incomplete

CHAPTER 2

Lizelle's POV

"Sweetheart," agad kong nilingon si Gab na naglo-lock ng main door.

"Bakit?"

"I love you." Malambing nitong sabi.

Bumilis ang tibok ng puso ko. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan ang ngiti na gustong kumalawa.

"Okay lang na kiligan ka sweetheart." Nakangising pang-aasar niya sa akin.

Napailing na lang ako at tumalikod.

Naramdaman ko na lang ang pagyakap niya sa akin mula sa likuran.

"Nagtampo agad ang asawa ko ..." Hinalikan niya ako sa pisngi.

"Sira. Hindi 'no ..."

He chuckled. "Let's go."

"Bakit hindi ang ducati mo ang gagamitin natin?" Tanong ko ng pagbuksan niya ako ng pinto ng kotse.

"It would be uncomfortable to you," at isinara nito ang pinto ng kotse.

I put my seatbelt.

"Okay lang naman, Gab. Alam kong hindi ka gumagamit ng kotse tsaka naka-jeans naman ako." Ngumiti ako.

Gab smiled as he glanced at me and winked.

"I want you to become comfortable so stop arguing, sweetheart."

Nagkibit-balikat na lang ako at tumingin sa labas ng bintana. My husband just used his car when i'm with him. He always use his Ducati, especially at his work.

My bestfriend, Adrianne, said that i'm very lucky with my husband.

Loyal, mabait, caring, malambing, mapagamahal at responsableng asawa, 'yon nga lang wala pa kaming anak kahit dalawang taon na kaming kasal. I don't want to consult a doctor dahil natatakot akong malaman na baka may deperensiya sa akin.

"Sweetheart."

"Huh?" Tumingin ako sa kanya.

"You were saying?"

Umiling si Gab. "Nothing. Are you okay? Parang ang lalim yata ng iniisip mo? Care to tell me ..."

Ngumiti ako. "Hindi naman ganun kaimportante."

Tumango si Gab at bumaba ng kotse. Oh. Ngayon ko lang napansin na nasa parking lot na pala kami ng mall.

"Anong gagawin natin dito?" Tanong ko ng pagbuksan niya ako ng pinto ng kotse.

He wraps his arms around my waist. "Shopping," he answered.

"You know that it's not my thing, right?" I asked.

He grinned. Mabilis niyang dinampian ng halik ang labi ko.

"Magtigil ka nga." Hinampas ko ang braso niya. Makapal talaga ang mukha ng asawa ko at hindi na nahihiyang halikan ako sa karamihan ng tao.

Tumingin ako sa paligid at mabuti na lang at kami lang ang tao dito sa parking lot.

Tumawa ang asawa ko. "Hindi ka na nasanay sa akin, sweetheart."

I just tsked.

"Anyway, let's go shopping ... buy whatever you want, sweetheart."

Napailing ako. "Ang yaman mo talaga."

"Yep, your husband is rich." He boast.

"Pero hindi naman ikaw ang nagma-manage ng ipinamana ng tatay mo sa 'yo." Sabi ko.

Pumasok kami sa loob ng mall.

"I know how to handle business because Papa taught me but you know me, sweetheart. I hate to manage a business. Mag gusto ko pang makipag-barilan o maglutas ng kaso. kaysa tumingin sa mga financial statement ng kumpanya."