Bölüm 1-Anahtar

36 6 7
                                    

Sabah alarmın sesine kalkarak yataktan doğruldum sonra gözlerimi ovuşturdum ellerimi çektiğimde annem karşımdaydı. ah ben size kendimi tanıtmadım. Ben Lamia Darlan .İsmim Osmanlı kökenli olduğu için pek takmayın .Yaşım 17 Darlan ailesinin en büyüğünden biriyim diğeri ise ikizim Laçin Darlan ikimizde tek yumurta ikiziyiz.Birde bizden 1 yaş küçük bir erkek kardeşim var adı Yaman . Annemi gördüğümde içimi huzur kapladı bana dönerek;

Filiz: Günaydın kuzum iyi uyuyabildinmi?

Lamia: Evet anniş gayet rahat uyudum.

Filiz: Hadi Kalkta hazırlan birşeyler ye kardeşlerin seni bekliyorlar.

kafamı onaylama anlamında salladım . Annem odadan çıktığında kalkıp yatağımı topladım. Dolabıma yöneldim açtım birşeyler bakınırken omzumda bir soğukluk hissettim. İlk başta takmayarak bakınmaya devam ettim ancak bu soğukluk omzumu sıkınca el olduğunu anladım. korkarak arkamı döndüm ama hiç birşey yoktu. Aşağı doğru baktım yerde bir anahtar vardı.Üstünde kalp ve eğik çizgiler olan ve normal olmayan bir anahtar vardı. Yerden alarak tam inceleyecekken annem aşağıdan seslendi hemen üstüme okul formalarımı giyip anahtarı çantama koydum saçımı tek kuyruk yaptım ve çantamı felan aldıktan sonra aşağı indim birşeyler atıştırırken ikizim bana döndü

Laçin: Lamia biraz gergin gibisin ne oldu bir şey'mi oldu ödevinimi yapmadın yoksa kor...

Lamia: Laçin biraz sakin ol birşeyim yok merak etme asıl sen gerginsin :D

Laçin: Yoo hiçte bile gergin değilim

Yaman: Yav he he

Laçin ayağı kalktı yaman'ın kafasından tutatarak saçlarını karıştırdı

Yaman: Ya abi saçımı bozdun ya.

Laçin: Kızlara yavşayacağına ödevlerine yavşada notlarını yükselt kerata

Annem hemen Laçin'i uyardı çünkü annem evde sokak ağzıyla konuşulmasını sevmezdi.Laçin mahçup olarak Yaman'dan özür diledi. Okul servisinin korna sesini duyarak çantalarımızı aldık ve servise doğru yürüdük annem kapıdan çıkmadan önce hepimizi tek tek öptü sonra servise binerek yola çıktık. Ben kulaklıklarımı takarak müzik açtım biraz dinledikten sonra gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı. gözlerimi açtığımda Karanlık bir odanın içinde olduğumu gördüm. Önümde duran bir kız vardı ve ışık saçıyordu etrafa bana doğru geldi elini omzuma koydu eli odada hissettiğim elin aynısıydı soğuk ve küçük.bana bakarak

Kız: Lamia Lütfen bizi ziyarete gel yada Sesini duyurki biz sana gelelim seni çok özledik

Dedi. Şaşırdım çünkü ben bu kızı ne tanıyorum nede daha önce gördüm.

Lamia: S-sizde kimsiniz acaba?

Kız: Ah Lamia bizi bu kadar çabuk'mu unuttun? Bizler senin dostunuz nasıl hatırlamazsın?

Lamia: Kusura bakmayın ama sizi gerçekten tanımıyorum . Diyerek ondan bir adım uzaklaştım kızın gözleri bir anda siyahlaştı ve bana garip kelimeler demeye başladı Anlamadım ama birkaçı bana çok tanıdık geliyordu ''Donnez-nous une voix, Lamia. Juste le son.'' Ama şuan bunu bir önemi yoktu çünkü kızın ağzı her deyişinde büyüyor ve bana yaklaşıyordu gözlerimi kapatıp ağlamaya başlarken biri beni sarsarak uyandırdı kalktığımda karşımda ecem vardı.

Ecem:Lamia iyimisin ?

Lamia : Ah evet iyiyim saol sadece kabus gördüm 

Ecem : Anladım hadi okula geldik ben seni sınıfta bekliyorum

Lamia: Tamam tekrar teşekkürler

Ecem çantasını alarak servisten indi bende çantamı alarak servisten indim. Okulun içine yürürken birinin bana çarpması ile yere kapaklandım yerden zar zor kalkarken bağırdım 

Lamia : MAL MISIN BE GERİZEKALIYA BAK ÖNÜNE BAK ÖNÜNE ALLAH SANA O GÖZLERİ ÖNÜNE BAK DİYE VERMİŞ !!!!!!

Çocuk : Sanane ister bakarım ister bakmam

Çocuğa elimi kaldırarak elimi yumruk yaptım ve;

Lamia: ŞİMDİ BİTTİN OĞLUM SEN!!

Çocuğa tam yumruk atacakken biri elimden tuttu elimi kolumu döndürüp sırtıma yasladı 

İlhan: O öyler öyle olmuyor bacım kardeşime dokunmaya kalkan eli kırarım normalde ama kızsın diye birşey yapmıyorum haddini bil!

Lamia: Bırak elimi acıyor!

İlhan: Ya bırakmazsam napcan benidemi dövmeye kalkcan.

Lamia:Eve-

Laçin: Dövmeye değil Öldürmeye kalkarım o zaman

Laçin'in sesini duyunca mutlu olmuştum çocuk kolumu bırakıp Laçin'e dönünce Laçin'den kafa darbesi yemişti. Çocuk yerden kalkıp 'bittiniz ulan siz hayatınızı karartıcam sizin' diyerek gitti.

Laçin'de beni kolumdan çekiştirerek sınıfa doğru götürmeye başladı....

''İlk bölümün sonu''

 Umarım severek okudunuz ve devamlarınıda severek okursunuz.

🌼Mucizeler Dağı🌼 Yazar; Tuğçe KoçakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin