Kasalukuyan
Mickaela Sabrina POV
Alas kwatro na pala nang umaga. Nagising ako sa alarm nang relo na nasa side table nang kama. Lunes na naman kailangan ko maaga mag ayos dahil baka maabutan pa kami nang traffic at mahuli kami. Kailangan ko na mag luto para makakain na ang mag ama ko. Yes! You read it right MAG AMA KO, may asawa na po ako his name is Adrian Montenegro and may anak na kami isang napakagandang 4 year old girl she's Michaela Samantha Cruz Montenegro. Marahil ay nag tataka kayo, but don't worry you will know soon kung bakit ganito ang buhay ko ngayon.
Habang nag luluto ako nang ulam ay na gulat ako nang may kamay na naka hawak sa baiwang ko. "Hmmmm ang bago naman nang misis ko" ang sabi nang asawa ko sa akin habang humahalik sa pisngi ko. " honey, stop that nag luluto ako baka ma sunog to at baka mahuli pa tayo sa trabaho ihahatid pa natin si Samantha." " honey, bakit ba Kasi di na Lang tayo kumuha nangkasambahay para di mo na kailangan mag luto, mag linis nitong condo." Malambing Nyang sabi sa akin." Adrian, napag usapan na natin to diba? Ayaw ko na iaasa ko sa ibang tao ang pag aalaga sa pamilya ko. Besides kaya ko naman pag sabayin eh. Don't worry honey mas panatag ako na ako ang gumagawa nang mga ito Kaysa ibang tao." Oo Wala kaming kasambahay ni yaya ni Samantha ay Wala. Ako ang gumagawa nang lahat nang bagay maging ang pag asikaso sa anak ko. Ewan ko mas panatag Kasi ako na ako ang nag aalaga sa kanila kaysa kumuha nang ibang taong gumagawa nang mga ito besides condo Lang naman ang tinitirhan namin di naman kalakihan to. Sanay naman ako sa mga gawaing bahay kahit na galing ako sa may kaya na pamilya. "Hmm, sige na nga kung yan ang gusto mo Michaela basta kung nahihirapan kana sabihan mo ako para makahanap agad tayo nang kasambahay." Tumango na Lang ako at hinahain ang agahan namin. Habang si Adrian naman ay kakatapos Lang maligo, nag aayos na rin kami ni Samantha. At pagka tapos dumiretso na kami sa hapagkainan.
Habang nag mamaneho si Adrian papuntang play school para ihatid namin si Samantha bago dumiretso sa opisina ay biglang nag salita si Samantha, "mommy, my teacher wants to talk to you later this afternoon." " why baby, is there something wrong?" Kinakabahan ako baka kasi napaaway si Samantha. Though di ko pa nakikita ang teacher nya Kasi hanggang gate Lang kami sa school kaya di pa namin alam mag asawa kung may umaaway ba sa anak namin. "No mommy, he just want to talk to you." Nakangiting sabi ni Samantha. " sige na honey puntahan mo na Lang mamaya, Mukhang importante ata yan. Ipapa hatid na Lang Kita sa driver nang company para mahalin kayo pauwi. May meeting pa Kasi ako hanggang 6pm eh." "Hmm, wag na honey, mag tataxi na Lang ako. Baka busy ang mga drivers mamaya sa pag hahanda nang pag dating investors natin." Yes company namin. Well company nang family ni Adrian ang pinag tratrabahuan namin. Adrian is the president of the company while I'm a supervisor of the accounting department. Ako mismo ang nag sabi sa kanya na doon ako ilagay at hindi bilang vice president. Gusto ko sa baba muna ako." Sige if that's what you want honey." Patuloy kami papuntang play school na tahimik ang loob ang kotse. Nang maka baba na si Samantha ay agad na kaming nag tungo sa opisina. Bago pa man kami pumunta sa kanyang kanyang opisina syang hinalikan muna ako ni Adrian sabay sabi nang " honey, I can't join you later during lunch time. Ako Kasi ang pinasasabay ni papa sa mga investors mag lunch." "No worries honey, andyan naman si Lourdes sabay na Lang kami. And 3 pm pupunta na ako sa play school so Kita na Lang tayo sa bahay later." Nakangiti kong sabi sabay halik sa asawa ko.
Alas tres na nang hapon kaya nag mamadali akong mag paalam kay Lourdes na aalis na ako. " Lourdes, mauuna na ako, kakausapin ko pa Kasi ang teacher ni Samantha ngayon." " naku, Kahit di kana mag paalam Michaela ok Lang" nakangiting sabi ni Lourdes. Michaela Lang ang tawag sa akin ni Lourdes dahil hindi na sya Iba sa akin. Kababata ko sya at sabay kaming pumasok dito biling accountants. Pero nung nag stop ako dahil na buntis ako at bumalik ulit sa pag tratrabaho ay ginawa ako bilang supervisor nang accounting departing Ng father in law ko dahil tinanggihan ko ang offer nya na maging Vice President. Agad akong pumara nang taxi at sumakay. Habang nasa loob ako anang taxi ay di ko maiwasang kabahan. Ewan ko ba kung bakit. Panatag naman akong walang problema ang anak ko sa play schoo. Pero alam mo yung feeling na di mo maintindihan at maipaliwanag kung bakit ganito ang nararamdaman mo. Di ko namalayan na nasa Harap nanay gate na pala ang taxi. Nag bayad agad ako at bumaba. NASA Harap ako nang gate na wari bang ayaw ko pumasok. Ewan ko parang nang hihina ako. Ano bang nararamdaman ko?
