Yeni bir gün bugün. Yepyeni... Hiçbir şey hissedemediğim günlerden biri ne yazık ki. Nasılsın sorusuna cevap veremediğim, iyi gibi görünmeye çalışsam da aslında iyi olmadığım yepyeni bir gün. sebep ne ben de bilmiyorum ama bugün başıma daha önce hiç yaşamadığım şeylerden biri gelecekmiş gibi. Yine şiir gibi konuştuğumda aynı bugünkü gibi şeyler vardı içimde. O gün bir evlenme teklifi alacağımı bilmiyordum mesela. Sonra da evleneceğim adamın beni aldatacağını. Sonradan onu tanıdığım güne lanetler okuyacağımı. Bugün bile acısını çekeceğimi. Off, her neyse. Bir saat sonra ofiste olmam lazım. Harun Bey oğlu ile önemli meseleler konuşacakmış, ben de yardım edecekmişim. MİŞŞ MİŞŞŞ MİŞŞŞ... Sahi neydi şu ukalalıkta doktora yapmış profesörlüğe kadar yükselmiş oğlunun adı? Sinan? Süleyman? Offf! Ne diyorum ben yaa! Adı Selimdi çocuğun. tamam hani sinirliyim ona karşı ama abartmaya gerek yok. ismi unutulacak gibi de değil ayrıca. HHHHHH! ben bir saattir o gerizekalıyı düşünmekten işe geç kalacağım. offf! şu halime bak yaaa!
&
-Harun Bey kusura bakmayın geç kaldım ama trafik vardı. -Sorun değil Şebnemcim. Gel otur şöyle. Benim deli oğlan. Selim. İşe gelmek hiç istemedi ömrü boyunca. Teknede harcadı gençliğini hala da devam ediyor. Senden istediğim: ona sekreterlik yapman. o zaten seni anlayacaktır. -Pee..peki Harun Bey.
&
Kalbim deli gibi çarpıyordu. Hayatıma yeni bir ARDA girmesinden korkuyordum. kahrolsun hayata... hep böyle sırtımdan vuruyor...
arkadaşlar kusura bakmayın uzun süredir yazamıyorum ama daha önce hiç fırsatım olmadı. bugün de hasta olduğumdan ve okula gidemediğimden dolayı yapacak bir uğraş bulmam lazımdı. bundan sonra da fırsatım olacağını sanmıyorum bu yüzden çok uzun süre hikayenin devamı gelemeyebilir. lütfen kusuruma bakmayın. derslerim gerçekten yoğun ve bir aydan daha kısa bir süre sonra hayatımın sınavına gireceğim. beynimi wattpad gibi anlamsız şeylerle doldurmamamalıyım. kusuruma bakmayın. ...
