Mijn verhalen voor schrijfwedstrijden

Myran

Inleiding:
Ik ben megatrots op dit verhaal, ook al zie ik nog steeds dingetjes die ik kan verbeteren. Ik heb mijn personage best "gewoon" gehouden en heb me dit keer extreem uitgeleefd met hoe ik het verhaal overbreng, uit welke perspectieven, etc.
Er komen wel onwijs veel perspectiefwisselingen in voor. Elke perspectiefwisseling is aangegeven met een witregel.

De opdracht:
Schrijf een verhaal of een stukje tekst over een personage. Verder mochten we alles zelf weten! (Wat ik overigens echt GEWELDIG vind IrisTheDonut).

Inspiratie:
Dit keer kwam mijn inspiratie om 4:21 in de nacht, toen ik al uren wakker lag, denkend aan hoe andere mensen me zagen en of ik daarom alles altijd verpeste. Toen kwam dit idee plots in mijn hoofd op. Ik zou het verhaal gaan schrijven in de vorm van een verhaal die iemand aan iemand anders verteld en daarmee uiteindelijk toch één beeld van mijn personage creëren (in mijn hoofd is deze zin logisch).
De naam "Myran" betekend "de mier" in het Zweeds. Ik kwam het woord tegen, want ik ben Zweeds aan het leren en bedacht me dat dat een prachtige naam is.

Aantal woorden:
1041

🌼

Myran
'Mam ik ben thuis!' De deur valt met een harde "klik" achter hem in het slot.
'Hoe was je dag lieverd?' zijn moeder zat aan de keukentafel met een kop thee op hem te wachten.
'Goed hoor. Er is vandaag een nieuw meisje in mijn klas gekomen.'
'Leuk, jongen! Is ze een beetje leuk?' knipoogt zijn moeder.
'Ik weet niet goed wat ik van haar moet vinden. Ze draagt zulke vreemde kleren. Een wijde kleurrijke rok met rafels en dan zo'n wit bloesje die alles van die zigeuners dragen. Iedereen lijkt haar meteen te mogen.' Hij kijkt naar de kop thee in zijn handen. 'Maar ik ben eerlijk gezegd een beetje bang van haar.' Hij ziet dat zijn moeder haar best moet doen haar lachen in te houden.
'Mam, dit is níét grappig! Ze heeft van dat lange vuurrode haar wat ook nog een krult. Dat zie je dus echt alleen bij heksen.'

'Weet je wie ik vandaag zag? Myran! Ze is dus blijkbaar toch met haar moeder terugverhuist naar Abbestede. Ze draagt dus nog steeds alleen maar de kleding die vroeger van haar oma was.'
'Hmm.'
'Ik zal een keer bij ze langs gaan! Dat zullen ze vast leuk vinden. Zou haar moeder zich dan eindelijk over de schaamte heen hebben gezet? God, dat was een schande zeg. Dat haar man...'
'Hmm!' Onderbreekt de man haar.
'Ach vent! Dit heb ik gehoord van haar buurvrouw, dus dan moet het wel kloppen! Jij met je stomme eergevoel altijd dat ervoor zorgt dat je geen enkele roddel wilt horen.'

'Vandaag heb ik iets bijzonders gezien, gast!' Hij slaat zijn arm om hem heen.
'Wat dan? Gaat het over die Mieja... myra...'
'Myran. Ik zag haar dus vandaag lopen met een vrouw die vast haar moeder moet zijn en ben haar gevolgd. En weet je?'
'Nou, vertel op!' Het ongeduld staat van zijn gezicht af te lezen.
'Ze woont...' hij laat een pauze vallen, 'in de villawijk. De víllawijk!'
'Holy shit zeg! Dan moeten ze stinkend rijk zijn. Dat is niet aan haar te zien.'

'Zeg buurvrouw! Vandaag heb ik Myran en haar moeder gezien!' Roept ze over de schutting heen.
'O gut, hoe is het met ze?'
'Spijtig genoeg heb ik ze niet gesproken. Maar ik ga ze zeker eens opzoeken! Ik hoop zo dat Myran het allemaal heeft kunnen verwerken.

'Schatjes, willen jullie even naar me luisteren?' Ze spreekt de tweeling, die pogingen doet de spinazie over de muren heen te smeren streng toe.
'Mama sinaasie fies!' Een lepel spinazie vliegt door de keuken heen. Moeder negeert het.
'Wij hebben nieuwe buren gekregen. Daar mogen jullie niet mee spelen. Jullie mogen niet in de buurt komen van het huis.'
'Niet selen. Waaom?' De 5-jarigen keken haar vragend aan.
'Het zijn vreemde mensen. Zeker dat meisje. Het zijn vast dieven. Ze doet heel vriendelijk, maar jullie mogen niet met haar spelen.'

'Goedemorgen lieverd!' Een kus wordt op het puntje van haar neus gedrukt. 'Verse croissantjes! Net gehaald bij de bakker.'
'Heerlijk! Dankjewel.'
'Voor me in de rij stond een meisje met een prachtig gezicht. Ze had heldergroene ogen en sproetjes over haar hele gezicht. Ze was vrij bleek, maar keek met een intense kracht. Ze was ook nog eens heel erg vriendelijk en behulpzaam! Voorin de rij liet een oudere mevrouw haar broodjes vallen en ze schoot meteen toe om te helpen. Hieraan herken je de mensen met een prachtig karakter.'

•

'Mam ik ben thuis!' De deur valt achter hem en Myran in het slot.
'Hoe was jullie dag lieverds?' De thee stond al klaar.
'Fantastisch, mevrouw! Ik heb het erg naar mijn zin op school.' Hij ziet dat Myran haar blouse glad strijkt.
'Dat is goed om te horen, Myran!' O god, hij ziet dat haar moeder naar Myran knípoogt!
'Wij gaan naar boven toe, mam!' Voordat je me nog meer kan vernederen, denkt hij er snel achteraan.
'Kom je mee heksje?' Plaagt hij Myran. Terwijl hij een lok van haar haar door zijn vingers laat glijden.

'Weet je wie ik vandaag sprak? Myran! Ze kon het eindelijk aan om terug te verhuizen naar Abbestede. Ze heeft me verteld waarom ze de kleding droeg die van haar oma is geweest. Ze draagt het ter herinnering aan haar, aan de enige die haar geloofde toen hij het haar aandeed.
'Hmm.'
'Met haar moeder gaat het nu ook prima! Ze heeft zich er eindelijk overheen weten te zetten wat haar man heeft gedaan. Wat ontzettend fijn voor ze.'
'Hmm.' Bromt haar man instemmend.

'Weet je wat ik vandaag heb gedaan, gast!' Hij slaat zijn arm om hem heen.
'Wat dan? Dit gaat zeker wéér over Myran,' verzucht zijn vriend met rollende ogen.
'Ik ben vandaag een stuk met haar en haar moeder meegelopen. En weet je?'
'Nou, vertel op!' Zegt zijn vriend ongeduldig.
'Ze is heel erg aardig.'
'Alleen heel erg aardig, of...?' Zijn rode kop verraadde hem.
'Houd je kop gozer! Als je dit ook maar aan iemand verteld dan doe ik je wat aan.'

'Zeg buurvrouw! Vandaag heb ik Myran en haar moeder gesproken.' Roept ze over de schutting heen.
'O gut, en wat zeiden ze?' De buurvrouw raakt meteen enthousiast.
'Jazeker! Ze hebben die vent weten op te sporen en die zit nu in de bak. Met Myran gaat het fantastisch. Ze is een poos in therapie geweest om het allemaal te verwerken en nu kunnen ze het eindelijk aan om weer terug te komen.'

'Hoe was het spelen bij Myran, schatjes?' De tweeling stormt razend enthousiast de keuken binnen.
'Leuk! Mee Mylan selen!' Roepen ze hyper door elkaar heen.
'Willen jullie meer met Myran spelen? Wat leuk! Ze is aardig hè?' Moeder is blij om te horen dat ze het zo goed met de buren kunnen vinden.
'Ja Mylan lief!'
'Myran is heel lief!' Beaamt ze. 'Jullie mogen vaker met haar spelen!'

'Goedemorgen lieverd!' Een kus wordt op het puntje van haar neus gedrukt. 'Verse worstenbroodjes! Net gehaald bij de bakker.'
'Heerlijk, dankjewel.'
'Myran was er weer. Ditmaal was ze samen met de oude mevrouw broodjes aan het kopen. Wat een lief kind is het toch. Altijd maar anderen aan het helpen! En ze is natuurlijk megaknap.' Na deze woorden krijgt ze een kussen naar haar hoofd gesmeten.