"Bill merak ediyordum da neden ormanda tek başına duruyordun ? Yani buraya dün kardeşinle geldiğini söyledin burayı bilmiyor olmalısın özellikle ormanda olmaman gerekirdi" bunu sormamı beklemediği açıkça yüz ifadesinden belliydi ".... dışarıda kitap okuyordum ormandan garip sesler geldiğini duydum. sesi takip ederken buraya kadar geldim ve geri dönemedim.."
"Anladım... istersen geri dönmene yardım edebilirim ama hava kararmaya başlar birazdan o yüzden bu günlük klubede kız kardeşim ve benimle kalabilirsin yarında kaldığın yeri ararız " ayağa kalktım ve Bill'e baktım "Teşekkürler" o da elindeki kitapla beraber ayağa kalktı, o kalkınca yanında ne kadar kısa kaldığımı fark ettim.. klubeye doğru yürümeye başladık.Yol boyunca ikimiz de neredeyse hiç konuşmamıştık, klubeye vardığımızda "işte geldik " diyip arkamı döndüm ve Bill'e baktım, birinin burayı ve seni özlemişim diye fısıldadığına yemin edebilirdim "bir şey duydun mu? Biri bir şey dedi sanki" "Hayır duymadım" "... pekala gizemli klubeye hoş geldin "
°
°
°
Selamlar :)
Geri döndüm ve kitaba devam etme kararı aldım, umarım siz de okumaya devam edersiniz ♡
önceden yazıp yayımlamadığım bir bölüm olduğu için değişiklik yapmadan yayımladım, şimdi devamı için kafa patlatmaya gidiyorum.
Ben kaçtım ☆
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutlu olmanı istiyorum | Billdip |
FanfictionSanırım fandom öldü ama ben yazmaya devam edeceğim :3