Can't Take My Eyes Off You / 'Di Mawala Ang Tingin Ko Sa'Yo (143)

The Reveal of True Love

As she walks out of the room leaving her section silent, she hears a crying sound nearby. She tries to call Ardy, sensing a bad feeling that could happen to him.

"Ardy?"

She then finds him in the comfort room with a belt tied onto a horizontal steel pole like a noose hanging, with Ardy on top of a chair, about to take his last breath, but before Ardy falls, Sphelia hugs Ardy tightly and immediately drags him away from his hanging belt and down his chair.

"Ardy, I'm here! Put yourself together! Jeydon and his friends are behind this! It's not me!"

 Ardy then cries heavily and Sphelia hugs and comforts him.

"Shhh don't worry, Ardy, I'm always here for you. I accept you of who you are no matter what people say to you. Let's go to the counselor, you'll be safe there."

She then brings Ardy to the guidance counselor to relieve him of his trauma then goes back to the classroom, only to see the room empty but Ardy's diary placed on top of the teacher's table. She then reads Ardy's diary full of his funny stories and adventures but one captivated her feelings the most. On the day before his diary was stolen, Ardy wrote to his diary:

Dear Diary,

                            I know that my own classmates will laugh at me for who I am, knowing that deep inside, I love her so much as she is. A beautiful diamond found in a rough road, an intellectual being who thinks of others than herself, and a friend whom you can trust and have a shoulder to cry on no matter what. I prayed always for her that she may always be a great person I'd always cherish in my heart, even though I may not speak well in front of her. The world may be against me because of how I was born and how I lived to now, but they will never dare try to destroy my relationship with Sphelia.

If she'd ever be here right now, I really wanna send the numbers 143 to her phone, because she'll always be the woman I dream of in my mind.

Ardy

Sphelia was left to tears knowing that Ardy loves her as much as she loves him for who he is, and as she starts to fix her things and Ardy's bag, Jeydon comes back and tries to flirt with her again.

"Hey baby, come here---"

Sphelia refuses him and stuns him with a hard slap to the face to escape him but ends up getting cornered by Ardy's friends at the end of the hallway, about to be maltreated when suddenly, Icha triggers the fire alarm, distracting Ardy's friends, giving her more time to escape. As she heads downstairs, she bumps into Jeydon and is grabbed on tightly by him as he drags her into a dark, empty room, about to be traumatized by his darkest pleasures as Sphelia starts to scream for help.  

*Filipino Translation*

Ang Pagbubunyag ng Totoong Pag-Ibig

Nang lumakad palabas ng silid-aralan si Sphelia na nag-iwan sa pagtahimik ng seksyon niya, may naririnig siyang iyak na malapit sa kanya. Sinubukan niyang tawagin si Ardy, na may nararamdaman siyang masama na pwedeng mangyari sa kanya.

"Ardy?"

Nahanap niya si Ardy sa comfort room na may sinturon na nakatali sa pahalang na poste ng bakal na parang nakabitin na silo, habang si Ardy ay nakatayo sa ibabaw ng upuan na halos magpapakamatay na, pero bago pa siya mahulog, niyakap siya ng mahigpit ni Sphelia at kinaladkad siya palayo sa kanyang nakabitin na sinturon at pababa sa kanyang upuan.

"Ardy, nandito ako! Magpatatag ka! Sina Jeydon ang nasa likod nito, hindi ako!"

Umiyak si Ardy at niyakap at kinumportahan siya ni Sphelia.

"Shhh wag kang mag-alala, Ardy, nandito ako lagi para sa iyo. Tanggap kita kung sino ka man kahit iba ang sinasabi sa iyo ng mga tao. Punta tayo sa guidance counselor, magpahinga ka muna doon."

Dinala niya si Ardy sa guidance counselor para maginhawaan siya sa kanyang trauma at bumalik siya sa silid-aralan, na halos walang tao kundi ang talaarawan ni Ardy na nakapatong lamang sa la mesa ng guro. Binasa niya ang talaarawan ni Ardy na puno ng mga nakakatawa niyang mga istorya at mga karanasan pero may isang sulat galing sa kanya na nagpabihag sa kanyang damdamin. Sa araw na yon bago pa mawala ang talaarawan niya, isinulat ni Ardy sa kanyang talaarawan:

Minamahal kong talaarawan,

Alam kong pagtatawanan ako ng mga kaklase ko dahil sa kung sinuman ako, na alam ko na mahal ko siya ng buong puso tulad ng pagmamahal niya para sa akin. Isang napakagandang dyamante na natagpuan sa isang magaspang na kalsada, isang intelektwal na tao na pinag-iisipan ang iba bago ang kanyang sarili, at isang kaibigan na mapagkakatiwalaan at may balikat na maiiyakan kahit gayunpaman hindi ako makakaimik ng maayos sa kanya. Ayaw man sa akin ang mundo dahil sa kung paano ako ipinanganak at kung paano ako nabubuhay hanggang sa ngayon, pero hindi nila talaga masisira ang relasyon namin ni Sphelia.

Kung nandito man siya ngayon, gusto kong ipadala sa kanya ang numerong 143 sa kanyang telepono, dahil siya lang ang katangi-tanging babae na lagi kong pinag-iisipan.

Ardy

Lumuluha si Sphelia na alam niya na mahal siya ni Ardy tulad ng kanyang pag-ibig rin para sa kanya dahil tinanggap niya si Ardy ng buong puso, and noong nagsimulang ayusin ang mga kagamitan niya pati rin kay Ardy, bumalik si Jeydon at tinangkang harutin siya muli.

Tinanggihan siya ni Sphelia at napahilo siya galing sa masakit na sampal ni Sphelia na tumama sa mukha niya para tumakas siya pero nahuli siya ng mga kaibigan ni Ardy sa dulo ng pasilyo nang matrigger ni Icha ang alarma sa sunog na umabala sa kanila para bigyan ng oras pa para tumakas si Sphelia. Nang bumaba siya ng hagdanan, nabangga siya kay Jeydon at hinawakan siya ng mahigpit habang kinaladkad niya si Sphelia patungo sa isang madilim at bakanteng kwarto, na may pinag-iisipang masamang balak na gagawin sa kanya hanggang sa sumigaw ng saklolo si Sphelia.