lass=MsoNoSpacing>Amber’s POV
Aish. Bored na bored na ako. =_____=
Sana kasama ko na lang si Ivan. Hmmmm.. shato nga lang, may date diya. *pout*
Mamatay na ako sa kaboringan. Iligtas niyo naman ako sa kabor---
*Think of You by Taj Jackson*
Calling... Ivangot
Sinagot ko naman agad ito.
“Bat ka napatawag? May date ka ah.”
“Lian, punta ka dito. Please?” Rinig ko sa boses niya na malungkot siya.
“Okay. Give me 5 minutes.”
“Ingat.”
Inend ko agad ang call. Agad naman akong nagpalit ng damit at pumunta sa bahay nila, ganito akong klaseng bestfriend. Kahit nabagyo or may kadate ako handa akong pumunta sa kanila kapag kailangan nila ako.
Hindi na ako kumatok ng bahay at kwarto niya. Agad agad akong sumugod.
“Lian.” Narinig kong sinabi niya ng mahina.
Nilapitan ko agad siya at niyakap. Pagkatapos ko siyang yakapin, pinunasan ko ang mga luha niya.
“Hay naku, Carl Ivan. Kahit kailan iyakin ka talaga. Paano kung mawala ako? Sino na lang mag-papatahan sa bestfriend kong iyakin.”
Tumingin siya sa mga mata ko, “Hindi mo naman ako iiwan e.” Niyakap niya ako, “Alam mo Lian, kung hindi lang talaga kita bestfriend at kababata..siguro...”
“Siguro?”
“Wala.”
Umalis na siya sa pagkakayakap sa akin.
“Bakit ka ba umiyak? Sinong may gawa? Reresbakan natin. Tsaka may date kayo ni Lucy ah.”
“Wala. Wala.” He tried to smile.. but he failed.
“Mahirap magpanggap na masaya ka kahit hindi naman talaga.”
“Huh?”
“Wala.” Ngumiti ako sa kanya, “Bakit ka nga kasi umiyak?”
“W---”
I glared at him, “Tell me.”
“Kasi..ano..ano kasi..”
“Ano??”
“Lucy.”
“What??????”
“Lucy broke yp with me at sa kasamaang palad, di niya ako sineryoso. Ginawa lang niya akong laruan.”
“Alam mo Ivan? Dati ko pa ayaw diya sa Lucy na yan e! Isa siyang b*tch. Di ko lang sinabi sa’yo kasi baka di mo ako paniwalaan at baka magalit ka pa sa akin. Fvck!”
“Mahal ko siya Lian! Mahal na mahal! Can’t you see that????!!!!”
Tumayo na ako at umalis ng bahay nila. Di ko alam kung bakit ako umalis. Fvcking sh*t!
:’(
Stupid tears.
