Ivan’s POV
Monday..
Papansinin kaya ako ni Lian?
Hayyy.
Dumaan muna ako sa bahay nila. Kaso, wala na daw siya umalis daw ng maaga si Lian pero pagdating ko sa school wala pa siya. Nasan na kaya yun?
*ringggg*
Pumasok na agad ako ng room.
“Ivan nasan si Amber?” Tanong ni Ruby.
“Di ko nga alam e.”
“Hala! Baka may masamang nangyari na dun.”
“Itext mo nga. Baka magreply sayo.”
“Geh.”
Dumating na ang teacher namin.
“Blah.. blah.. blah.. blah.. blah.. blah.. blah..”
BORING. =__=
*ringggg*
Yown! Lunch na.
“Ivan, sabay ka na sa amin.” Yaya sa akin ni Ruby.
“Oo nga, Ivan. Minsan ka lang namin makasama.” Dagdag naman ni Michael.
Di ko pinansin ang mga sinasabi nila.
“Ruby, nagtext na ba sa’yo si Lian?”
“Oo. Sabi daw niya nasa cafeteria na daw siya, kaya pumunta na daw tayo dun.”
Agad agad akong pumunta sa cafeteria para makita si Lian. Iniwan ko na silang dalawa dun.
*boogsh*
May nakabungguan ako.
“Sorry.” Sabay naming sinabi.
Pagkatingin ko sa nakabungguan ko.
O__O
“Lucy./Ivan.” Sabay naming sinabi.
“Ah eh una na kami.” Sabi niya.
Tumango na lang ako.
Ngumiti siya kaya ngumti din ako.
T__T
Pakshet. Ang sakit naman oh. Ang hirap nga naman talaga mag-mahal.
Hayy.. Lucy, kung alam mo lang isang sorry mo lang sa akin handa na kitang patawadin.Ganun kita kamahal.
*iling*
*iling*
*sampal sa sarili*
*tingin sa unahan*
O___O
“Lian.” Masayang bati ko sa kanya.
Pero imbis na ngumiti or lumapit siya sa akin.. Inirapan niya ako. *pout* Tapos nagwalk out pa.
Bakit niya ako inisnob?
Bakit ba kasi siya umiyak? Dahil ba nasigawan ko siya? Bakit? Hah? Bakit? Fvckingsh1t. Nababaliw na ako, grabe!
Amber’s POV
Fvcking sh*t!
T__T
Pwedeng pakibunot na nitong tinik sa puso ko? Ang sakit na masyado e.
T__T
Ayoko nang magmahal, nasasaktan lang ako.
Ang tanga mo kasi Amber! Sa dami dami ng taong pwedeng mahalin si Ivan pa! Si Ivan na bestfriend ko pa. Hayy..
