||Starry Night|| [Nomin/Jaeno]

1.Bölüm

Kısa bir kitap olarak planlandım ama belli olmaz tabi. Lütfen bolca ilgi gösterin, yorum yapın~

Jaemin şiddetli bir sağanağa yakalanmıştı, Kore'de muson dönemiydi ve neredeyse dakika başı yağmur kesilip tekrar başlıyordu.
Koşar adımlarla binasının karşısındaki La Sein kafeye girdi.
Uzun iş gününün sonunda burada bir şeyler yemeyi ve kahve içmeyi çok seviyordu.
Sarı şemsiyesini kapatıp şemsiyelerin bulunduğu yere astı.

Kafenin içi sıcak ve insanların gürültüleri ile doluydu, Jaemin gülümseyip kahve kokusunun ciğerlerini doldurmasını keyifli bir şekilde hissetti.
Herzamanki yerine oturmak için bir kaç masanın arasından dolaştı.
İşte oradaydı, o büyük camın hemen yanındaki tek kişilik masası.
İnsanlar genelde gruplar halinde geldikleri için bu masayı tercih etmezlerdi ama buraya yalnız bir şekilde biraz kitap okuyup dinlenmek için gelmiş Jaemin için mükemmel bir masaydı.
Jaemin yerine oturup yağmurluğunu çıkarırken müşterilerin isteği doğrultusunda kahve hazırlayan Jeno ona bakıp gülümsedi.

Jeno Jaemin'in adını bilmiyordu ama nerede yaşadığını, ne tür kitaplardan hoşlandığını, en çok hangi kahveyi içmeyi sevdiğini biliyordu.
Bu gün Jaemin yanında yeni bir kitap getirmişti geçen sefer okuduğu kitap o kadar komikti ki kafede gülmemek için kendini zor tutmuş bazen dayanamayıp kahkahayı basmıştı Jeno ise Jaemin'in bu doğal hallerini hayranlıkla seyretmiş o güldükçe gülmüştü.
Arkadaşı Jaemin'e menü götürürken Jeno arkadaşının kolundan tutup durdurdu.
Jaemin asla oturur oturmaz sipariş vermezdi hem Jeno ne istediğini zaten biliyordu.

"Onun ile ben ilgilenirim." dedi Jeno arkadaşına gülümseyerek.
Arkadaşı Jeno'nun gülümsemesinin ardındaki mesajı aldı ve ona göz kırpıp bir başka müşteri ile ilgilendi.

Jaemin kitabına başlamadan önce göz ucu ile o yakışıklı baristayı aradı göremeyince biraz üzüldü ama ne olsa kafe kapanana kadar buradaydı.
Kitabının ilk sayfasını açtı ve derin bir nefes alıp kitabın onu etkisi altına almasına izin verdi.

*
Jaemin kitabını okurken o kadar dalmıştı ki kafenin sessizleştiğini fark etmemişti. Daha kapanış saati değildi ama yine de içeride tek tük insan kalmıştı. Yağmur tüm şiddeti ile pencereye vuruyordu, sesi ve kafenin kapısı açılıp kapandıkça içeri giren kokusu iç rahatlatıcıydı.
Jaemin bir sandalyenin çekilme gürültüsü ile dikkatini kitaptan ayırdı.

Bu barista çocuktu tam karşısına sandalye çekmiş güzel bir şekilde Jaemin'e gülümsüyordu.
Jaemin' de gülümsedi çocuğun gülümsemesi çok bulaşıcıydı.
"Kahveni getirdim." dedi Jeno fincanı Jaemin'e doğru itekleyerek.
Jaemin şaşkın bir şekilde baktı gence. Sipariş verdiğini hatırlamıyordu.
Jeno Jaemin'in meraklı bakışlarını fark edip "Hep aynısını istiyorsun. Ekstra 7 shot değil mi?" diye sordu gülümsemesi oldukça parlaktı.

Jaemin gözlerini kırpıştırıp "Evet." dedi "Teşekkür ederim."
Kahvesinden bir yudum alırken Jeno gözünü bile kırpmadan onu izliyordu.
"Bu kitabı okumuştum." dedi ve merakla Jaemin'e baktı "Nasıl gidiyor?"
Jaemin neredeyse taşındı zamandan beri ilgisini çeken barista çocuğun onun ile konuşması karşısında oldukça heyecanlanmıştı.

"Aslında" dedi "Tahmin ettiğimden çok daha iyi gidiyor."
Jeno memnun bir şekilde gülümsedi. Neden sürekli gülümsüyordu? Bu Jaemin'in kalbinin mükemmel hızda atmasına sebep oluyordu.
"Ben Lee Jeno." dedi Jeno elini uzatarak.
Jaemin de gülümseyerek Jeno'nun elini sıktı.
"Ben de Na Jaemin." dedi.
Jeno Jaemin'in elini bırakmadan "Ne kadar memnun olduğumu bilemezsin Jaemin." dedi.
Jaemin dudaklarını ısırıp uyum içinde birleşmiş ellerine baktı.
"O zevk bana ait." dedi kibarlıkla.

Jeno'nun gözleri parlıyor kalbi hızlı hızlı atıyordu. Jaemin, ne kadar da güzel bir isimdi ve elleri yumuşacıktı. Jeno'nun elinden daha tombikti ama çok güzeldi Jeno parmaklarını onunkilerle birleştirmek istiyordu ama bunu yaparsa Jaemin'i tedirgin ederdi bu yüzden elini çekti yavaşça.
Masadan kalkıp işinin başına dönmeden önce Jaemin'in utangaç bir şekilde kahve içişine baktı. Jaemin ise Jeno ile göz teması kurmamak için gözlerini kaçırıyordu.

"Okuduktan sonra üzerinde tartışalım olur mu?" diye sordu.
Aklına beraber vakit geçirmeleri için başka bir fikir gelmiyordu ve ne kadar aciz bir soru olsada Jaemin'in kabul etmesini istiyordu.
Jaemin heyecanlı bir gülümseme ile başını salladı.

"Çok sevinirim." dedi. Jeno rahatlamış bir şekilde tam Jaemin'in gözü önünde ona el salladı.
Daha sonra yaptığı saçma sapan şeyi fark edip utanarak arkasını döndü ve hızlı hızlı ilerledi.
Jaemin ise bunu o kadar tatlı bulmuştu ki ve onun ile konuştuğu için o kadar mutluydu ki içindeki çoşkuyu durduramıyordu.

Jeno'nun sesi kadife gibiydi ve bu yağmurlu havada içini bir yudum kahve gibi ısıtmıştı.

*3*