Chapter Two

20 4 0
                                    


'Kleo's Point Of View'




Hindi ko mapigilan ang inis na nararamdaman ko. Lagi nalang syang umiiyak dahil sa lalaking yon. Argh!

I can see pain in zia's eyes while she's crying. Pinapaniwalaan nyang sya ang may kasalanan kung bakit nasira ang relasyon nila ng kuya nya bilang magkapatid.

And I ca'nt fvcking understand ice kung bakit kay zia nya sinisisi ang break-up nila ng girlfriend nya. He's a jerk.



"It's your fault nicole! Kung hindi mo inaway ang girlfriend ko ay hindi sya makikipaghiwalay sakin!" sigaw ni ice kay zia na galit na galit. Hindi ako makapagsalita. Hindi ko man lang maprotektahan ang kaibigan ko sa kuya nya dahil natatakot ako rito. Kakaiba sya magalit.

" K-kuya..."  umiiyak na aniya ni zia. Lumapit ako sakanya upang yakapin sya.

"Get out in here kleo! Wala kang pakialam samin!" sigaw nya rin sakin ngunit nanatili ako sa tabi ni zia. Hindi ko sya iiwan.

" I won't leave Zia here. It's not her fault kung nakipaghiwalay sayo ang girlfriend mo so don't blame it all at her!" i shouted kahit kabadong kabado nako. Naramdaman ko naman ang paghigpit ng paghawak ni zia sa damit ko. I looked at her. She looks so miserable just because of her brother's shit.

" Sshh don't cry." bulong ko sakanya at hinaplos ang buhok nya.

"What's going on here?!" napatigil kami nang bigla dumating si tita zaicah, ang parents ni zia and ice. Agad namang tumakbo si zia patungo sakanyang ina at yumakap.

" Ask your daughter ma! She just ruined my relationship with my girlfriend!" Ice shouted and get out of their house.


That was the day i started to hate Ice Xavier Valdez. He don't care about her sister's feeling. Kasing cold nya yung pangalan nya tsk!







'Iziara's Point Of View'



" Good afternoon mom! " bungad ko kay mommy pagkarating ko ng bahay.


"Good afternoon sweetie, how do you feel na?" malambing na sabi ni mommy. I hugged her so tight and secretly wipe my tears. I'm pretending like walang nangyari kanina. But my mom can really know if there's something wrong.


"What happened Zia? Did someone hurt you again?" masuyong anas ni mommy habang bahagyang hinahaplos ang buhok ko. Kita rin ang pag-aalala sa kanyang magandang mukha. Agad naman akong napahagulgol ng iyak.


"M-mom , do you think may chance pa para m-magkabati kami ni k-kuya?" naiiyak na tanong ko habang pinupunasan ang sipon ko. I can't help to be dramatic when it comes to my brother.


" Yes baby of course. Don't lose hope okay?" malungkot na saad ni mommy pero pinipilit nyang ngumiti. Pati si mommy affected din sa nararamdaman ko. I'm sorry mom.


"O-okay po mom, I'm going to rest now i love you." i said and kissed her in cheeks before I went upstairs.


Pagpasok ko ng kwarto ko ay agad kong ibinagsak ang katawan ko sa malambot na kama. I felt so tired. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.


______



When I wake up ay prente nakong nakahiga at natatakpan ng kumot ang katawan ko hanggang sa dibdib. Did my mom did it?



Bumangon na lamang ako at dumiretso pababa para magtungo sa kusina. Nagugutom na talaga ako. Pagkarating ko ay walang tao at malinis ang paligid. Sinisigurado talaga ni mommy na malinis ang kusina palagi. Napangiti nalang ako.



Binuksan ko ang ref at kumuha ng natirang ulam kanina. Pina-init ko ito sa microwave at nagtimpla ng gatas. Ito ang lagi kong iniinom bago matulog. Si mommy maaga syang natutulog palagi. It's for her health rin naman.



Pagkatapos kung kumain ay linigpit ko na ang pinagkainan ko at hinugasan. Nagdala narin ako ng ice cream paakyat sa kwarto ko dahil paniguradong hindi pa ako makakatulog dahil sa haba ng itinulog ko kanina.



Habang naglalakad ay nadaanan ko ang kwarto ni kuya. May 4 rooms kasi dito sa 2nd floor ng bahay namin. My rooms is sa pinaka last at ang sakanya ay yung pangalawa. The first room is our library and the third one is my computer room ,kaya apat na kwarto.



I get stopped when I heard him singing. Is it true? Bahagya akong sumilip sa pinto ng kwarto nyang nakaawang ang pintuan. Mukhang nakalimutan nyang isarado ng mabuti. Ang tanging nakikita ko lang ay ang kamay nyang nagi-strum  ng gitara. Pero kahit yun lang ay nakikita ko parin ang galing nya sa paggamit ng instrumento.  I remember how he used to sing me a song before para lang makatulog ako. A smile appears on my face.



Hindi ko namalayan na nakabukas na pala ang pintuan sa harap ko. Bahagya pang nanlaki ang mata ko at nag-iwas ng tingin. Paano nyang napansin na andito ako? Ay shet oo nga napansin nya siguro na hindi nakasara ng maayos ang pinto ng kwarto nya. Ghad.


"Why you're still awake? It's late go to your room now." he said before closing his door. Nanatili parin akong nakatayo sa harap ng kwarto nya at pasimpleng nangiti. Is he concerned? Wahhhh!


Parang nabawasan ang bigat na nararamdaman ko dahil lang sa pagkausap nya sakin. Mukhang makakatulog ako ng maayos ngayon ah. Iiling-iling akong pumasok sa kwarto ko at tumalon sa kama. Gosh!


I can't explain kung anong nararamdaman ko ngayon! Parang ang saya ko. Pero agad din akong napatigil nang mapansin kong parang may nawawala. Teka, may naiwan ba ako?  Sinubukan kong tumingin tingin sa paligid nang bigla kong maalala kong ano yung nawawala. Yung ice cream koooooo!


Dun ko yun huling hawak sa kwarto ni kuya eh! Ibig sabihin dinekwat nya? Taktee! Okay na sana eh. WAHHH PANIRA NG GABI!
Pero kahit naiinis ako ay hindi ko parin maiwasan mapangiti.

Mom is right. Don't lose hope. He may act  cold-hearted ,but deep inside he really cares.
















A/N; Sorry for wrong grammars! Inaantok na talaga ako mamsh HAHAHAHAHA.
At gusto kong malaman nyo na may pagkajeje po ako charr!  Konti lang naman.
Please Vote! Thank you and god bless.

When Love Is ComplicatedWhere stories live. Discover now