Πάντα θα σε Περιμένω

Κεφάλαιο 10

"μεριά Έλλης"
Έχω θυμώσει τόσο πολύ, πως τόλμησε.
Είμαι σε ένα πάρκο λίγο πιο μετά από το κλαμπ, κάθομαι και κλαίω, αλλά τώρα που το σκέφτομαι δεν αξίζει. Εγώ το έκανα για το καλό του και αυτός... Ξαφνικά ακούγεται μια φωνή από του πουθενά και τρομάζω
Κρις- πρέπει να μιλήσουμε
Ε-να πουμε τι
Κρις- για τότε
Ε-δεν αξίζει (του γύρισα την πλάτη για να φύγω αλλά μου τράβηξε το χέρι και με σταμάτησε)
Κρις- μην τολμήσεις και φύγεις
Ε-ορίστε ακούς τι λες εγώ είμαι είμαι αυτή που θα φύγει (έχω τόσο θυμό μέσα μου και για ακόμα μια φορά φωνάζω)
Ε-λάθος κάνεις εσύ έφυγες Κρις εσύ,εσύ με παράτησες τότε και δεν καθίσεις καν να σου εξηγήσω, αλλά βλέπεις είμαι τόσο χαζή που καθόμουν και έκλαιγα κάθε βράδυ για σένα
Κρις- τι περίμενες να κάνω από την στιγμή που αποφάσισες εσύ για μένα, χωρίς καν να το συζητήσουμε μαζί, είμασταν ζευγάρι αν θυμάσαι και εσύ ξαφνικά αποφάσισες να τα τινάξεις όλα στον αέρα
Ε- πας καλά μωρέ εγώ φταίω δηλαδή
Κρις- ναι Έλλη φταις και εσύ και εγώ
Ε-επιτέλους το κατάλαβες
Κρις- συγγνώμη
Ε-ορίστε, τι να την κάνω την συγγνώμη Κρις τώρα, εεε πες μου (δεν έκανε τίποτα και σηκώθηκα να φύγω, αλλά για ακόμα μια φορά με σταμάτησε)
Κρις- όχι θα κάτσεις να με ακούσεις
Ε- τι; τι θες πάλι; γιατί δεν με αφήνεις, το έκανες τότε τοσο απλά τότε καντο και τώρα
Κρις- Έλλη
Ε- τι θέλεις από εμένα
(το μόνο που έκανε ήταν να προσπαθεί να με βάλει στην αγκαλιά του αλλά εγώ τον έσπρωχνα)
Ε-φτανει ποια, δεν αντέχω άλλο
Κρις- Έλλη άκουσε με (του φώναζα και τον χτυπούσα στο στήθος)
Κρις- εντάξει ηρέμησε
Ε-τελειωσε, είπα τελείωσε κατάλαβε το
Κρις- άσε με να σου εξηγήσω, τότε είχα θυμώσει πολύ νόμιζα ότι δεν με υπολογιζες ποια και μετά όταν σε είδα να φιλιεσαι με τον αλλο τότε ήταν που δεν με εμπόδιζε κάτι ποια για να φύγω
Ε-ώστε αυτό ήμουν Κρις ένα εμπόδιο
Κρις- όχι ήσουν ότι καλύτερο είχα στην ζωή μου αλλά πως γίνεται την μια  μέρα να μου λες πως με αγαπάς και την άλλη να μου ζητάς να σε αφήσω και μετά καπάκι να φιλιεσαι με άλλον
Ε-σου εξήγησα ότι αυτό το φιλί δεν έγινε με την δική μου θέληση αλλά εσύ δεν με άκουσες διάλεξες τον εύκολο δρόμο αποφάσισες να φύγεις, εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να κάνεις αυτό που ήσουν καλύτερος
Κρις- δεν το καταλαβαίνεις με έστειλες εκεί με το έτσι θέλω δεν με ρώτησες καν
Ε-πες μας τώρα ότι δεν το ήθελες κιόλας
Κρις- δεν είπα αυτό
Ε-μην μιλάς δεν θέλω να ακούσω τίποτα άλλο όλα έχουν τελειώσει
(με τράβηξε στην αγκαλιά του και με κρατούσε σφιχτά, αλλά εγώ ακόμα φώναζα)
Ε-ασε με επιτέλους δεν αντέχω άλλο 5 ολόκληρα χρόνια ζω με τύψεις, άσε με
Κρις- όχι γαμωτο δεν σε αφήνω για μια φορά θα κάνεις αυτό που θέλω εγώ θα κάτσεις και θα με ακούσεις (είχα βγει από την αγκαλιά του και απλά τον άκουγα)
Κρις- εμένα με ρωτάς πως ζω αυτά τα 5 Χρόνια, που δεν μπορώ να σε βγάλω ένα γαμημενο λεπτό από το μυαλό μου, που δεν έχω κοιμηθεί από τότε κανικα γιατί κάθε βράδυ όταν κλείνω τα μάτια μου βλέπω εσένα, που όποια και αν κοιτάξω πάλι βλέπω εσένα, που ακόμα θέλω να σε μυρίσω, που ακόμα θέλω να σε φιλήσω, που ακόμα θέλω να σε αγκαλιάσω, μόνο και μόνο που σε σκεφτόμουν να φιλιεσαι με έναν άλλο τρελαίνουν ήθελα να τα γκρεμισω όλα, ναι γαμωτο ζηλεύω τα πάντα γύρω σου ζηλεύω όποιον σε ακουμπάει ζηλεύω ακόμα και τον αέρα που αναπνέεις, σου έχουν περάσει όλα αυτά από το μυαλό όλα αυτά τα χρόνια, και γιατί γίνονται όλα αυτά επειδή τότε πραξαμε και οι δύο λάθος αντί να κάτσουμε να τα βρούμε σαν ζευγάρι
Ε-τελείωσες
Κρις-ναι
Ε-ωραία γιατί με αφήνουν εντελώς αδιάφορη όλα αυτά που λες
Κρις- τι σε αφήνει αδιάφορη το γεγονός ότι δεν σταμάτησα να είμαι ερωτευμένος μαζί σου από την πρώτη μέρα που σε γνώρισα, ότι ακόμα σε θέλω
(με τραβάει και με φιλάει "πόσο μου έλειψαν τα χείλια του πάνω στα δικά μου")
Όταν τελειώσαμε το φιλί μας του έδωσα ένα χαστούκι και έφυγα, ευτυχώς δεν με ακολούθησε και έτσι πήγα στο σπίτι η ώρα ήταν σχεδόν 4 το πρωί, με το μπαίνω στο σπίτι τρέχω στο δωμάτιο μου και κλειδώνω την πόρτα επειδή δεν θέλω να δω και να μιλήσω σε κανένα.