Se7en Deadly Sins || BTS Fanfiction

마흔넷: Forty Four

마흔넷: Forty Four

a/n: stay safe guys. we'll get through this ♡

💜——————💜

Yoona's Point of View

"Wake up, sleepy head."

I opened my eyes then closed it again. Halos maduling na ako sa lapit ng mukha ni Kim sa akin.

"Get lost." mahina kong sabi. Ang sakit ng buo kong katawan. Damn, mukhang masamang damo ako dahil buhay pa ako.

Hinawakan niya yung kamay ko. I was taken a back at his aactions  "Let's go." bulong naman niya. I saw Baekhyun standing at the door frame. Mukha siyang namumutla. Maybe he needed to rest?

"Are you okay?" tanong ko. Tumango lamang siya. "Thank you." I said. Hindi pa aki nakakapagpasalamat sa lahat ng tulong niya sa akin.

"Tss." Napalingon naman ako kay Kim na nakairap. "What? Let's go." masungit niyang sabi.

Ano pa nga bang bago sa kanya?

He's still the unpredictable cold guy. Tsk.

"Saan ba kasi tayo pupunta?" tanong ko naman. Hindi ko rin alam kung nasaan kaming dalawa. Ayaw niyang bitawan yung kamay ko. I needed to calm down. Baka kung ano pa ang isipin niya.

"Take care. Mag-iingat kayo." Baekhyun said with a small smile. "I trust this kid. Trust him, Yoona." pamaya-mayang sabi niya sa akin.

"I am not a kid." mabilis na sagot niya. He acted like a kid tho.

I just shrugged. Hindi naman kasi magpapatalo yang si Kim. "Noted." sabi ko nalang. Sumakay na nga ako sa passenger's seat ng sasakyan ni Kim.

"You should sleep." He said. Nagulat naman ako ng bigla siyang lumapit sa pwesto ko. Napaurong tuloy ako. Damn, bakit ba bigla nalang siyang lumalapit. "Seatbelt."

Sira ulong seatbelt yan. Muntik na akong mawalan ng malay dito. "Sana sinabi mo. Kaya ko naman ikabit yun." I mumbled. He just smirked.

He looked so good when he did that but I wouldn't say that in front of him. Baka kung ano pa ang isipin niya.

Sinunod ko yung payo niya. Matutulog muna ako at hindi ko talaga alam kung saan kami pupunta pero may tiwala ako sa kanya.

---

"What the hell? Are you out of your mind?"

"I am not."

"You're insane Kim Taehyung!"

Nagising ako dahil mukhang may nag-aaway. I saw Kim talking to a petite girl. Her hair is blonde. She's beautiful but she's fierce. Lumingon sila sa akin. She smiled. "You're awake!" sabay yakap niya sa akin. "Are you okay?" maagap niyang tanong.

Who's she?

"Okay naman po ako." sabi ko naman. Bahagya niyang ginulo ang buhok ko. Lumipat ang tingin ko kay Kim. He looked embarrassed. Pero bakit? "Ayos ka lang?" Hindi ko tuloy maiwasang itanong.

"He's crazy." sabi ng babae sa tabi ko. Magkatabi kaming dalawa sa upuan. "I am his cousin. My name is Kim Taeyeon but call me Taeyeon eonni." pakilala niya sa akin.

Kaya pala magkahawig sila. They really have good genes.

Wait, what the hell I am thinking?

"Yoona po." pakilala ko naman. She smiled again. Ang ganda ganda niya talaga at alam ko rin na mabuti siyang tao.

Her aura is so cheerful.