Gündüzler geçiyor gözlerimin önünden,
Zihnimin oyunlarını yakıyor güneş.
Ve hüzünleri saklıyor gölgeler.
Güneş veda ederken,
Vakitlerden geç,
Asıl ismiyle GECE gelince,
Usul ulus haneme,
Düşüyor gardım.
Ard arda,
Yıkılıyor duvarlarım,
Hislerim çırılçıplak ve ben savunmasız,
Sokakta kalıyorum.
Kalkanlarımı çalıyor yaramaz bir çocuk.
Arkasından koşuyorum,
Ah, ne mümkün,
Tutamıyorum.
Sendeliyorum.
Sonra bir şiirin mısralarına asılıyorum.
Ansızın, ara sokaklardan,
Tanıdık bir sesle irkiliyorum...
Şarkılardan bir söz yapışıyor yakama.
"Boşver" diyor, "Aldırma..."
"Bu gece de biter nasıl olsa..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞARKI
PoezjaBu dizeler, bir gece vakti Emre Aydın dinlerken yazıldı. O gece yalanlar, bir kez daha peydah oldu karanlıktan. İşte o an bir bebek geldi dünyaya, Adı YALAN...
