الفصل التاسع عشر
عدى 24 ساعه فى المستشفى
شاهين : طمني يادكتور
الدكتور : حمدالله المهلة عدت بسلام هو هيبتدى يفوق الوقت
حمزة : ممكن اشوفو
الدكتور : كلكم لا حد واحد بس
تقى : انا
حمزة : روحى يا بنتى دخله تقى تطمن ع راشد
تقى : راشد فوق بقي يا حبيبي والنبي فوق
راشد : مسك أيدها
تقى : انت حركت ايدك فتح بقي طمني عليك راشد ابتدى يفتح عيونه
راشد بتعب : انا كويس ما تخفيش
تقى : حبيبي دكتور يا دكتور قامت تقى تندة للدكتور والعيله
الدكتور : فى اي
تقي : راشد فاق يا دكتور
الدكتور : فاق طيب دخل الدكتور لراشد
الدكتور : حمدالله هو بس محتاج شويه متابعه يومين وخدو ع البيت
راشد : متشكر يا دكتور
صفاء : حمدالله علي سلامتك يا بنى
راشد : الله يسلمك يا ماما
حمزة : حبيبي يا بنى ربنا ما يحرمنى منك
شاهين : خضتنى يا بنى
زين : حمدالله على سلامتك يا بطل
فارس : ماهو قام اهو
فرحه : ربنا يخليك ليا وميحرمنيش منك ابدا
فارس : طب وانا
فرحه : دا اخويا
فارس : ربنا يخليهولك يا ختى
راشد : متشكر ليكو كلكو فى إلحظه دى دخل رامي
رامي : حمدالله على سلامتك يا بطل
راشد : متشكر جدا تيام بص لجنه هى ما تكلمتش
رامي : انت هتطلع امتى انشاء الله كدة
راشد : يومين كدة واطلع
رامي : طيب لما تطلع قولى عشان انا عايز ازورك
فارس : عملت اي في القضيه
رامي : بحقق بس فى الكبيرة اخد رامي أقوال راشد
رامي : ماشي يلا سلام
راشد : سلام
عند رامي
رامي : بابا
نادر : نعم
رامي: فر واحد صاحبي عيان وعايز اروح ازورو وممكن
نادر : وانت بتاخد رأي مثلا
رامي : لا مش ياخد رأيك انا عايزك انت وماما تيجو معايا
ناهد : لى
رامي بصفار : أصل في بنت عجبانى وعايزك تيجى تشوفها انت وماما
ناهد : مين دى
رامي : لما تيجو تشوف و وتعرفو كل حاجه المهم انى محتجاكو معايا
نادر : ماشي يا بنى
عدى أسبوع ع راشد فى المستشفى
راشد : انت زهقت بقي يا دكتور
الدكتور : طب هكتبلك ع خروج
صفاء : ما تخليك شويه
راشد : زهقت يا ماما
الدكتور : عادى هو بس محتاج يرتاح شويه وهو كدة الحمد لله بقي كويس
شاهين : خلاص يلا بينا
راشد : كلم رامي يا فارس قولو انى طلعت عشان عايز يجى يزورنى لو عايز يجى النهاردة
فارس : ماشي كلم فارس رامي
فارس : الو
رامي : الو
فارس : راشد طلع من المستشفى لو عايز تيجى تتفضل فى اي وقت
رامي : انا ها جى النهاردة انا واهلى عشان عايزين يتعرفو عليكو
فارس : تنور وقفل معا
فارس : يلا
راشد : يلا خرجو كلهم من المستشفى
عند جمال المينياوى
جمال : ازاى يعنى يعيش ازاى
شهاب : معرفش يا باشا معرفش
جمال : هو مش المفروض يموت
شهاب : قضاء ربنا
جمال : ماشي هما روحو ولا لسه
شهاب : اه روحو من شويه
جمال : ماشي امشي انت
اجى اليل ع ابطالنا كلهم متجمعين وقاعدين
فارس : اه على فكرة رامي وأهله جاين
تيام : جاين لى
فارس : يطمنو على اخوكى
شاهين : ينورو
تيام : يا خوفى لو جاي يطلب ايدك يا جنه
جنه : انت مش قلت انى خطبتك
تيام : اه
فجاءة دخل جمال عليهم
جمال : هو انت اي مش راضى تبعد عنى
شاهين : انت إلى عايز منى اي
جمال : انت انت إلى دمرتنى
شاهين : لى عملت فيك اي لكل دا لى عايز تحرمنى من أحفادى
جمال : زى ما حرمتنى منك
شاهين : اي مش فاهم
جمال : من يجى اكتر أربعين سنه وأكثر كنت أنت عرفت راقصة وبالامارة اسمها ثانيه
شاهين : انا جمال اي افتكر لما جيت مع اصحابك الكباريه إلى كانت بتشتغل فى امي ثانيه فاكرها
شاهين : اه انا فعلا قعدت مع ثانيه وشربت كتير
جمال : لا وطلعت معاها الاوضه وبعدها اكتشفت أنها حامل وانت انكرت
شاهين : معنديش استعداد انى اعترف ب ابن مش عارف ابنى ولا لا أصل امك يعنى كانت كل يوم مع واحد وانا مقدرش اعترف بيك
جمال : مفهوم طبعا بس انا ابنك لو مش مصدق تعالى نعمل DNA
شاهين : ماشي راح شاهين مع جمال ومع فارس
جمال : ها النتيجه طلعت
الدكتور : اه
شاهين : شوفها يا فارس
فارس : ابنك
جمال : شوفتى
فارس : تعالو نروح
فى الفيلا
جمال : شوفتى ادينى ابنك لى ما اعترفتش بيا لى
شاهين : مكنش ينفع مكنتش عارف ومتاكد انك ابنى كنت مفكر أن امك عايزة تلبسهالى
جمال : طب انا ذمبي اي انت تعرف انا اي إلى حصلى
شاهين : انا اسف بس مش بايدى
جمال : اه ما انا عارف
شاهين : طب عيالى ذمبهم اي
جمال : وانا ذمبي اي انت شهوانى وهى وسخه انا مالى عارف كان نفسي يكون ليا آب زى بقيت العيال فى المدرسه كان كل العيال ابوهم واموهم معاهم وانا لا يمكن لو كنت أنت موجود واعترفت بيا مكنتش انا هبقي ابن الرقاصه
شاهين : انا عمرى ما كنت شهوانى بس دى كانت سهرة وأول وآخر مرة فى حياتى
جمال : انتو لى ما بتمتوش عارف كان نفسي دوق من نفس الكأس إلى شربت منه كأس الفراق انا اتعذبت انا البص بتاجر فى كل حاجه بسببك وسبب أمى فى الحظه دى
دخل رامي بعيلته
رامي : حمدالله على سلامتك يا راشد
اعرفكو بابا وماما واختى
زين : سيف
اسسسستتتتتوب حلقتنا خلصه رايكو
