Dit verhaal gaat over Katy. Katy haar ouders zijn verongelukt toen ze zes jaar oud was. Haar oom en tante namen Katy en haar broer in huis. Maar door een droom die haar oom en tante al heel lang waar wilde maken werden ze nu gestuurd naar een intern...
Hoii ik ben Katey. Ik ben 17 jaar een woon op dit moment samen met mijn broer bij mijn oom en tante thuis. Hier woon ik al sinds mijn 6de. Waarom? Nou dat ik ga ik je eens vertellen. Mijn ouders zijn verongelukt op de terug weg van hun vakantie in Bali. Ze zouden om 20:00 moeten landen in Amsterdam. Ik verheugde me er zo erg op om ze te zien.. maar helaas de vliegtuig waar mijn ouders in zaten was verongelukt. Het vliegtuig stortte een uur voor de afgesproken tijd in. 40% hadden de ongeluk overleefd. Ik bleef maar hopen met mijn familie dat mijn ouders bij die 40% hoorde maar helaas...
Toen ik mijn ouders verloor stortte mijn wereld letterlijk in elkaar. Ik was maar zes jaar oud en kon me geen leven voorstellen zonder mijn ouders. Dit was een erg heftige periode in mijn leven. Helaas heb ik hier nog steeds nog erg veel moeite mee maar gelukkig heb ik geleerd hoe ik er mee om moet gaan.
Na de dood van mijn ouders hebben mijn oom en tante besloten om mijn broer en ik bij hun in te laten trekken. Vanaf dag 1 dat ik daar kwam hebben mijn oom en tante er altijd voor ons klaar gestaan. Mijn tante Ella en mijn Oom Ferdinand zijn één van de meest speciaalste mensen in mijn leven. Ik ben erg dankbaar dat zij ons met open armen ontvingen.
Maar helaas willen mijn tante en oom binnenkort gaan verhuizen naar Spanje. Het is een droom die ze al heel lang willen waarmaken. Na de dood van mijn ouders wilde ze dit niet meer doen, omdat ze zich schuldig zouden voelen. Ik zou het heel egoïstisch van mezelf vinden als ik ze niet naar Spanje liet verhuizen. Ze hebben zoveel voor mijn broer en mij gedaan. Mijn broer was het met mij eens dus zijn we naar hun toe gegaan en hebben we verteld dat ze het moesten doen. Eerst stemde ze er natuurlijk helemaal niet in mee, want ja waar moesten wij naar toe? Maar we verplichten ze het. We waren tenslotte ouder geworden. Ik was 17 en mijn broer 19 we konden heus wel voor ons zelf zorgen.
We keken eerst naar internaten in Europa, helaas zaten die allemaal vol. Er waren nog enkele plekken vrij en 1 daarvan was in Amerika Californië. Binnenkort zou ik daar dus zitten.
Ik heb er echt helemaal geen zin in. Maar ik wil met een positief gevoel daar naar toe verhuizen. Ik ben al zo dankbaar dat ik niet gelijk naar een pleeggezin moest maar dat mijn oom en tante voor ons klaar stonden.
Mijn broer heet Mike. Mike is al 19. Hij zit op voetbal en is echt de liefste broer die ik maar kan wensen. We kunnen altijd heel erg goed met elkaar opschieten. Vooral na de dood van mijn ouders. Natuurlijk hebben we af en toe wel ruzie maar we weten allebei dat we niet zonder elkaar kunnen dus leggen het dan weer snel bij.
Katey en Mike:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hoi lieve lezers! Wat vonden jullie van dit stukje? Laat het weten in de reacties! Xxxx
