Medyaya düşmeyen dee ne biliyim ldkdşsoflf
—
İki kadın, zor da olsa gömdüler toprağa sevdiklerini.Yaprak kendini boşlukta hissediyordu artık.Yaşaması için bir sebebi bile yoktu.Onu ayakta tutan tek şey Ece'ydi.
"Yaprak ağlama artık." dedi.
Demesi zorken, dinlemesi daha zordu. En kötüsü de, hayatları zordu ve bu hiç değişmeyecekti.
"Kolay değil ki Ece.Hayatımda sadece siz vardınız ve ben kendi ellerimle gömdüm.Bunun acısını biliyor musun sen? Ve onları öldüren kişi şu an dışarıda!"
Kelimeler boğazında kalmıştı Ece'nin. "Sana söz, bulacağız onu Yaprak.Biz birbirimize hangi sözü verdik de tutmadık güzelim?"1 ay sonra (neden böyle bi şey yaptım dişfspwkfldö)
Yaprak yavaş yavaş toparlanmaya başlamıştı. Canı yanıyordu, çok yanıyordu hem de. Her gün birinin dediklerini yapmak çok zorluyordu onu.Hayatında Ece olmasaydı, çoktan annelerinin yanına giderdi kadın.Onları yalnız bırakmak istemiyordu bir yanı.
Yaprak hiç istemese de okula gitmek zorundalardı. Hem devamsızlık sorundu hem de evde otururken daha çok düşünüyordu. Daha çok boğuluyordu düşüncelerinde.
Okula girdiler birlikte. Her şeyi birlikte yaptıkları gibi.Yaprak derslerde sırf yok yazılmasın diye duruyordu.Evde gözüne uyku girmediği için okulda uyuyordu.
Öğle arasında uyandı.Arka bahçeye çıkar, aynı yerinde otururdu hep.Düşüncelerini dinlemesi için sessiz bir yer arardı çünkü.
Fakat bugün bir değişiklik vardı.Hiçbir zaman oturulmayan o yerde, kapüşonlu bir adam otuyordu.Sadece sırtı gözüküyordu.
Yavaş adımlarla yanına gitti Yaprak.Ama içten içe sahiplenmişti orayı. "Kalkar mısın?"
Adam kızın yüzüne bakmıyordu. Yaprak adamın gözlerini sildiğini gördü. "Sen iyi misin?" Yüzünü çevirdi kadına.Yaprak şaşırmıştı, gözleri kıpkırmızı olmuştu.
"Ne var?" "Şey ben, yani burada otururum her gün de, şaşırdım bir an başka biri olunca kusura bakma. İyi misin?"Adam şapkasını indirdi. "Oradan bakınca iyi gibi görünüyor muyum?" Adam ayağa kalktı gitmek üzere.
Yaprak yaşadıklarından sonra başka birinin acı çekmesine dayanamıyordu.Adamın kolunu tuttu. "Kalsan, dertleşirdik." Kafasını yere indirdi. "Yani istersen tabi.."Adam kadının yüzünü inceledi biraz.Ardından eski yerine tekrar oturdu.Biraz sola kaydı. "Tamam gel, anlatacağımı sanmıyorum ama" Yaprak yanına oturdu hemen. "Buraya pek gelen olmaz, yani herkes ön bahçede olur. Ben de düşünmek için geliyorum." Yüzünü yaprağa çevirdi. "Ne düşünüyorsun ki?"
Yaprak derince nefes aldı ve hafifçe sırıttı.
"Ne diyorduk? Anlatacağımı sanmıyorum ama."
"Peki, tanışalım o zaman. Barış ben." Elini uzattı kadına. Yaprak elini sıktı. "Yaprak ben de. Bu okulda mıydın hep?" "Yeni geldim. Dün kaydoldum aslında.Pek arkadaşım da yok, o yüzden böyle burada takılırım demiştim ama." Gülümsedi. "Sahibi varmış sanırım buranın."
"Yani pek sayılmaz.Tam olarak sahibi okulda oturuyor şu an.Ama geldiğimden beri buradayım, kimse de gelmez.Öyle işte."Kısa bir sessizlik oldu aralarında. Barış, Yaprak'a döndü ardından. "Anlatmak istemeyeceğine emin misin? Yani bir şey var gibi." Kadın,burada güvende hissetmişti sanki kendini. İçinden umarım karşıma 2.güvenebileceğim biri çıkar diye geçirdi.
"Anlatmayacağına söz verebilir misin, kimseye?" Adam kafasını aşağı yukarı salladı. "Sırrını yayabileceğim bir arkadaş çevrem yok maalesef."
Kadın tebessüm etti. "Şey ben üzmek istememiştim." Yaprak'ın sözlerini Barış böldü. "Sorun yok. Anlatacak mısın?"Kimseye güvenmemesi gerektiğini hissediyordu kadın.Bilinmeyen ona kimseye anlatmaması gerektiğini söylemişti çünkü.Her ne kadar istemese de umrundaydı ne yazık ki. Olmalıydı.Ölmeyi en çok kendisi istese de, geride aynı onun gibi bir kadın bırakacaktı giderse.Aynı şeyleri ona yaşatmak istemiyordu.Aynı şeyleri kendisi de yaşamak istemiyordu.Tek isteği kurtulmaktı. Özellikle de bilinmeyenden kurtulmak.
Ama saçma bir şekilde bu adamın yanında kendini güvende hissetmişti.Daha tanışalı bir saat olmadan her şeyi anlatabilecek duruma gelmişti sanki.Düşüncelerinin içinde boğulurken telefonuna bir mesaj düştü.Nefret ettiği bu mesaj sesi,yine yankılandı kulaklarında. "Ne olur o olmasın." diye geçirdi içinden.Barış görmesin diye hafif sağa doğru kaydı.
Unknown:Yanındaki sarıya bir şey anlatmayı
düşünmüyorsundur umarım.Yaprak etrafına bakındı.Ağaçlıkların arkasına,okul binasının yanına,görebildiği her yere bakındı.Yoktu, hiç kimse yoktu. Sanki şu an sadece ikisi vardı orada.Barış da şüpheli gibi bakıyordu Yaprak'a. "Bir sorun mu var,Yaprak?"
Yaprak onun dediklerini duymuyordu sanki. Kulağı da, beyni de o mesajda kalmıştı.Bulmak için tek şansı gibi geliyordu.Bu merak, bir anda öfkeye döndü ve kendi dizine sertçe vurdu.Bağıra bağıra konuşmaya başladı. "Çık artık karşıma çık.Ben çok yoruldum! Ne istiyorsun benden?"Barış da şaşkın bir ifadeyle bakıyordu Yaprak'a.Biraz kadının yanına doğru kaydı.Sağ kolunu omzuna koydu yavaşça.Kadının başı oğlanın göğsündeydi şimdi.
"Sakin ol.Yaprak iyi misin?" Yaprak, Barış'ın göğsünde ağlıyordu. Yorulmuştu, hem de çok yorulmuştu. Bu hayatın ona fazla geldiğini düşünüyordu. Tekrar bir mesaj sesi geldi.Umursamadı bu kez.Ama Barış tekrar konuştu. "Bakmayacak mısın? Anlatmayacak mısın? Neler oluyor Yaprak, bana güvenebilirsin." Kadın kafasını sağa sola doğru salladı. "Anlatamam.Yanımda olduğun için teşekkür ederim Barış, ama benden uzak dursan daha iyi.Sana zarardan fazlası olamam. Sana iyi gelemem.Üzgünüm."
Kadın ayağa kalktı.Kendisini güvende hissettiği bir yerden gitmek zor olsa da, aynı şeyleri yaşatmak istemiyordu bir başkasına. Hele de henüz daha yeni tanıdığı birine.
Adam da kalktı ayağa ve yavaş adımlarla kadının yanına gitti.Kollarını sardı kadına. Kulağına eğildi usulca. "Ne zaman istersen buradayım, kendini yalnız hissetme."Bu sözler biraz da olsa mutlu etmişti Yaprak'ı.Yaşadığı o kadar şeyden sonra, mutluluğu zor elde etse de gerçekten bir anlamı vardı bu sözlerin onun için.
Barış'ın gözlerine baktı.Gülümsedi.Karşısında onu gülümseten biri duruyordu.Arkasını döndü ve sınıfa doğru ilerledi. Eli her ne kadar telefona gitmese de mesajı açmak zorundaydı.Her şeye olduğu gibi buna da bir tehdit bulmuştu o. Telefonunu eline aldı. Gördüğü mesajla derin bir nefes aldı.
**bölüm sonu**Selaaam🖤 Sizce Yaprak'a ne gibi bir mesaj gelmiş olabilir? Unknown sizce kiim?
Yeni bölümü birkaç güne geliir, yorum ve oylarınız için çok teşekkürler 💜

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kabus|| YapBar
Teen FictionYaprak için o günden sonra her şey değişti. Hayatta kimsen olmadan, sadece tehditle ne kadar hayatta kalabilirsin?