-Aşık ol Burak ăşık. Bu yaşlar bir daha gelmez oğlum.
-Olamıyorum Madam Eleni.
-Neden olamıyormuşşun? Beğenmiyor musun kızları?
-Beğeniyorum ama ăşık olamıyorum.
-Yoksa sende filofobi mi var evladım?
-O ne Madam Eleni?
-Sevmekten, ăşık olmaktan korkmak… Korkuyor musun sen?
-Yok yok. İyiyim ben, korkmuyorum… Hadi kahvelerimizi içelim.
-İçelim bari…
Madam Eleni’ye yok desem de, basbayağı korkuyordum aşık olmaktan. Sevip sevilmemekten değildi korkum ama aşkın beni değiştirireceğinden korkuyordum. Kitaplara ve denizlere aşıkken, hayatıma giren kadınla ya tüm bunlar değişirse diye korkuyordum. Alışmaktan ve bir süre sonra yine bir başına kalmaktan korkuyordum. ”En büyük korkularımız kimseye itiraf edemediklerimizdir”… Yazıyordu bir kitapta.. İşte benim en büyük korkum buydu. Aşık olmak ve kendimden vazgeçmek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vazgeçebilmek
PoetrySizi mutluluktan alıkoyanlar neler bir düşünün. Ve hepsinden vazgeçin gitsin. Söylemesi kolay ama yapması değil, öyle mi?
