هولاء احفادى انا

الفصل الواحد والثلاثون

=هاخليك تتدوق القهر وكسره القلب يامحمود السالمى

: متقلقش ياباشا كلهم هايدقوا واولهم احفاده لم اخت واحد فيهم تموت تخيل كدا ياباشا معايا الكسره اللى هما هايبقوا فيها والحرقه

=انتا اللى ابتديت انتا واحفادك اشرب بقا

**********************************
هاجر: يااحمد يااحمد

احمد توقف عند سماع صوت معشوقته الصغيره تنادى عليه: نعم ياهاجور عايزه حاجه

هاجربإبتسامة: انتا مش هاتكلم فهد بقا

احمد: هاكلمه انهارده بليل تمام

هاجر: تمام

ريهام: سورى على المقاطعه بس عندى فضول بتقولو ايه ها

احمد: انتى مالك ياحشريه

ريهام: انتا كلمت ابيه فهد ولا لسه

احمد: هاكلمه بليل بس ليه

ريهام: اصل هانزل اقولو انو انتو بتقولو كلام سر وواقفين فى جنب على السلم وهو يفهم اللى يفهموا بقا ـً . . . سلام بقا

هاجر اتصدمت وبعدها انفجرت من الضحك

احمد:اااه خدى هنا رايحه فين وهاتقولى ايه وربنا اقولهم على كل حاجه وانتى صغيره....هاتقولى على ايه بقا

ريهام:انا ياباشا قطع لسان اللى يقول عليكو كلمه دا يبقا انسان مش متربى

احمد:ايوا كدا اتعدلى ياما انا هاعدلك

:يابيه يالا الاكل جاهز اتفضلو

احمد:هو اسد جه وفهد وكلهم تحت

:ايوا يابيه

احمد:خلاص روحى انتى احنا جايين وراكى

:تمام يا بيه

احمد:يالا بينا واياكى تفتحى بوقك ياريهام هافضحك والله

ريهام:والله ياباشا ماهنطق بكلمه بس استر عليا يستر عليك ربنا

هاجر بضحك:خلاص بقا يااحمد عشان خاطري انا

احمد:عشان خاطرك انتى بس و....

ريهام:احم. احم نحن هنا

احمد:يالا ياقاطعه اللحظات السعيده

ونزلو وجدو فهد واسد ورعد والجميع على الطاوله معدا سلمى ووالدتها

فهد:امال هى فين

:طلعت اندهلها ياباشا قالتلى نزله وراكى

فهد:تمام

ونزلت سلمى مغطيه شعرها كلهم استغربو لانها دايما مغروره وشعرها دايما بتظهرو عمرها ماحطه حاجه عليه تخفيه

اسد:ايه دا ياسلمى حاطه دى ليه على شعرك

سلمى:مفيش حاجه يااسد دى عادى