üvey kardeş.

barışın durumu

.Yapraktan

Eve gelmiştik kapıyı anahtar ile açtım barışı tutuyordum merdivenden çıktık yavaşça ve barışın odasına girip barışı yatağa ittim

Yaprak:ne kadar ağırsın be kardeşim!

Barış:kardeş deme kızım.

Gözlerini zor açıyordu yattığı yerde cevap veriyordu adam dediği şeyi anlamadım.tekrar konuştu

Barış:lazım olur.

Barış gülümseyerek uyuyordu..mal

Yaprak:içikide içtin heralde.neyse naparsan yap.ben odama gidiyorum.

Barış:önce bana ilaç versene.

Yaprak:ne ilacı?

Barış:beyin."seviyorum seniii,deliler gibiiii"

Yaprak:allah sana beyin versin.hadi iyi geceler üvey bela.

Odadan çıktım hemen.

Yazardan...

Saat gece yarısı olmuştu barışın gözleri açılmıştı biraz doğruldu yattığı yerde oda',da kimse yoktu.perde açık olduğu için sokak lambası odayı aytınlatıyordu barış odayı süzdükten sonra ayaga kalktı karnı çok açtı hemen odadan çıktı başı dönüyordu şans edeseri banyoya girdi.  gözlerini açıp baktığı sıra'da lavabo önünde sabun gördü ve eline alıp ağzına götürdü ve ısırdı tadını beğenince diğer sabunları da alıp odasına gitti...

....sabah.....

yapraktan. ..

sabah olmuştu gülümseyip yataktan kalktım geceligimin üstüne uzun hırka geçirip odadan çıktım barışın kapısı açıktı.merak edip gittim yerde sabunlar vardı barışın ağzında ise sabun şeyleri..

yaprak:oha ya.bu kadarda olmaz arkadaş.açlıktan sabun mu kemirmiş bu? uf!

..hemen barışın yanına gidip masumca dürtttüm ve konuştum.

yaprak :barış lütfen uyanır mısın?  neden yerde oturarak uyuyor sun? ayakta uyumak denir buna yanlız.

gözlerini yavaşça açtı gülümsedi'm oda gülümsedi gözleri kapalı ve halsizdi birden elimden tutup  kendine çekince bende yere oturmuş oldum.

barış :yorgunum rahat bırak.

yaprak:niye yere çekiyor sun o zaman beni oğlum? bela mısın?

yüzünü bana çevirip güldü, saçları gözlerini kapatmıştı. .

yaprak :gözlerin nerde senin? kaybolmuş.

tekrar güldü,  habire gülüyor ha bu çocukta.

...mutfağa inmiştim kahvaltı hazirlayacaktim ama dolap boştu.nolcak şimdi? en iyisi markete gitmek...yukarı çıktım, barış yüzünü yikamış yanıma gelmişti. ..

yaprak:para ver.

barış :ne diyor sun kızım? para mı basıyorum ben?

yaprak :para ver dedim.evde yiyecek içecek yok.nasıl zenginsiniz oğlum? kimse bakmıyor mu sana?

barış :aslında.....babam pek ilgilenmez benimle.sormaz derdin var mi? aç mısın?  tok musun?  ben böyle büyüdüm. ondan pek kimse bakmadı bana...ama sen geldiğin günden beri huzurlu gibi ev.

yaprak:baban seni sevmiyor mu?

barış :beni kim sevmez.seviyor tabiki ama- sadece ben biraz kötü bir çocuğum. sende benden uzak dur olur mu? seni de pisliğin içine çekmek istemem.

yaprak:bende pek temiz sayılmam...hadi ver parayı...

....birlikte markete gelmiştik  erkekler bana bakıyordu gülüp geçiyordum

barış :bunlar sana mı bakıyor küçük şey ?

yaprak:bana bakiyorlar evet büyük boy sırık.

barış :yaprak.kural.sen markete gelmeyecek sin bir daha!

yaprak:bir git ya! istersen sokağa da çıkmim allah allah sabır !

barışın kolumu tutması ile durdum beni marketin dışına çekti..

barış :eve gidiyoruz.

yaprak:e yiyecekler?

barış :ben alırım bir ara.hadi eve...

oflayıp elimi çantama soktum o sıra bir not çıktı açıp okudum şaşkınlık ile

barış :o ne? ver bakayım.

barış alıp okudu sinirlendi belliydi hemen markete girdi erkeklerin yanına gitti allahım kavga çıkarsa beni kurtar bende yanlarına gittim.

barış :kim yazdı bu aşk notunu? "senden hoşlanıyorum "yazıyor..verin el yaziniza bakacağım...

yaprak:saçmalama lan barış ! bir dur.

barış :bakacağım dedim!

marketi terk edip eve döndüm....barış umurumda değildi..kendimi koltuğa attım o sıra kapı çaldı yine sinirlenip gidip kapıyı açtım..

kız :sen kimsin barış nerde?

yaprak :öldü. görmek istiyor san aşağı da ki markete bak.ceset hala duruyor bebeğim.

kız hemen gidince sinirle kapıyı kapattım...