Chapter 2

59 0 0

ni Bealleonaire

ni Bealleonaire

Snowbelle

"So, what's up with you anak? Musta ka doon? Ano'ng mga ganap mo?" Naiirita na ang tenga ko dito habang nilalaro ang pagkain sa plato ko at nakikinig sa bawat tanong nila sa magaling kong kapatid na kakadating lang galing Canada.

"Okey lang ako papa. Paulit-ulit ka na lang kanina ka pa..." Saad ni Dale bago natawa, natawa din si mama dahil doon. Bigla na lang silang tumigil kaya napatingin ako, nag taka ako dahil doon.

"Why don't you go to Canada para narin may experience ka at maging independent sa parents natin?" Nawalan ng ekspresyon ang mga mata ko dahil sa tinuran nya, "At maging kagaya mo? Well, never mind nalang kung gano'n. Excuse me." Saad ko sabay tayo at talikod dahil wala siyang kwentang kausap. I won't be like her. Kapatid ko sya, isang taon lang naman ang pagitan namin pero wala akong pakialam.

"Snowbelle!" Tawag pa nya sakin, at sinundan pa talaga ako, "Ano ba, buntot ka ba? Sunod ka ng sunod sakin. Bakit ba hindi na lang matahimik iyang kaluluwa mo doon sa dining at hayaan ako? Look. Mom and Dad are used of this kind of attitude I have. Kaya kung hindi ka pa sanay, edi sanayin mo ang sarili mo." Sabi ko, wala akong pakialam kung nasaktan ko sya sa puntong 'to. I don't really care at all...

"Why do you hate me so much?" She asked then I stopped. Lumingon ako ng konti sakanya.

"Bakit? Dahil hindi ko maunawaan kung bakit nasasayo ang lahat. Pati ang taong gusto ko na sayo. That's why I hate you to the point that I don't wan't to be part of your perfect life." Insecure ba ang tawag do'n? Wala akong pakialam kung sa mata ng mga tao ay napaka rude ko sakanya, I don't care. Dahil hindi ko magawang maging plastic sa harap nya, I wan't to be true to myself at sa nararamdaman ko.

"Ngayong alam mo na, pwede ba? Stop following around like a freaking tail." Saad ko sabay tuluyang umalis.

I'm not sorry for that.

**********

P.S: sobrang lame nyaaaaa! Sensya na mga pepol ha? Hihi!

Salamat ulit!