Herkese merhaba.
Bu kitap en başta mutlu bitecekti. Nasıl bu hale geldi bilmiyorum. Ben yazarken ağladım,eğer benden başka ağlayan varsa özür dilerim, gözyaşlarınız için. Ama bazen Jisung'un son bölümde hissettiği gibi tüm dünyaya geç kalmış hisediyorum ve bu dediği gibi çok zor. Belkide o yüzden bu kadar duygulandım. Bilmiyorum.
Chensung benim için hep çok ayrıydı. Çünkü onların arasındaki şey masum, narin ve kırılgan. Çünkü kalpleri henüz hiçbir kirle karşılaşmadı. Hiçbir kötü düşünce beyinlerini ele geçirmedi. Henüz menfaatci veya sinsi insanlara dönüşmediler. Masumlar, tıpkı bebek gibiler benim gözümde.
Bu yüzden kötü bitirdim.
Çünkü iyi şeylerin sonu asla hakettiği gibi bitmez.
Okuduğunuz için teşekkürler. Tamamlanmış tek kurgum olarak burada duracak ve sizi bekleyecek bu kitap. Aklınız karıştığı bir an denk geleceksiniz belki ve hızlı kararların o kadar da kötü olmayabileceğini farkedeceksiniz. Veya hayatın kısa olduğunu farkedeceksiniz tekrar.
Sizden tek isteğim, birşeylere geç kaldığınızda, vazgeçmemeniz. Gec kalışınıza rağmen denemeniz.
Ve en önemlisi kaçmamanız. Insanların düşünceleri veya toplum değeryargıları yüzünden kendinizden kaçmayın. Elinizde çok şey olduğunu zannediyor olabilirsiniz. Çok zengin veya çok sosyal olabilirsiniz ama aslında içinde bulunduğumuz andan başka hiçbirşeye sahip değiliz.
Sizi seviyorum.
-Semum.
