Bu gün herşey çok sıkıcıydı. Bütün gün evde oturmayı planlıyorum fakat aniden sevgilimden gelen mesajla otobüse binmiş ve parka gidiyordum. Yağmur yağıcak gibiydi emek emek düzleştirdiğim saçlarımın ıslanmasından hiç hoşlanmazdım şemsiye de almamıştım. Umarım önemsiz bir şey için beni boş yere buraya kadar çağırmamıştır diye düşünüyordum.
Gittiğimde o yoktu arkadaşı vardı ve sadece bana "levent seni sevmiyormuş ve üzülmiycekmişsin." dedi arkasını döndü ve gitti inanamıyordum gelip beni sevmediğni söylemeye tenezzül dahi etmemişti şaka gibiydi üzülmüştüm biraz ama en çok da onun söylememesi koymuştu. Bir de yağmur başlayınca daha fazla tutamadım ve onu ilk gördüğüm o ağacın orada ağlamaya başladım. bir kaç dakika sonra toparlanıp ayağa kalktım eve doğru yürümeye karar verdim ama yağmur çok yağdığı için bir durağın orda kalmıştım.
Bir anda siyah şapkalı elinde siyah bir şemsiye olan birisi yaklaştı yüzunü tam olarak görmedim ama şemsiyeyi bana verip hızlıca uzaklaştı sadece. Arkasından "hey sende kimsin." Diye bağırsamda gitmişti.
Yaklaşık yarım saat yürüdükden sonra eve gelmiştim ama hala çok merak ediyorum. O kimdi neden bana yardım etti? Tanıdık birisi mi? Acaba ismi ne? Böyle saçma sorular düşünüyor ve aklımda çıkartamıyordum sadece şemsiyeye bakarak o anı düşünüyorum...
**********
ilk bölüm ilk tecrübe. Yanlış yazdıysak kelimeleri noktalama hataları varsa kusura bakmayın=)
İlk bölüm sizce nasıl?
Votelemeyi unutmayın hoşçakalınnn👋👋👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEART VAVEYLA
Novela JuvenilSadece üzgündüm yağmurdan ıslanmış saçlarım ve üşüyen vücudumla bir durakda bekliyorum. Birisi bana şemsiye uzatdı o kimdi? neden yardım etti bana? Kapak tasarımı: @lavinyamrs
