τι σου έκανε?!!!! Σε άγγιξε ΓΑΜΩΤΟ μου???!!!!"
Ειπε ο Άρης καθώς με σκουνταει τρομαγμενος
" ΠΕΣ ΜΟΥ "
Λέει και εγώ τρανταζομαι από τον φόβο μου, εεχουμε παθει σοκ
Ομως πρωτου το καταλάβω η μορφή του θολωνει και ολα σκεπαζονται απο ενα μαυρο πεπλο...
Φτάσαμε σπίτι και καμιά μας δεν έχει μιλήσει ακόμα
Δεν μπορώ να βρω τα λόγια μου... με έχουν γεμισει τόσες σκέψεις για το τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν δεν ερχόντουσαν εγκαίρως και μόνο με την ιδέα μου κόβεται η ανάσα και τα μάτια μου τσουζουν
Αφού τα αγόρια μας έφεραν νερό και πάγο για την Αννα έβαλαν να δούνε μια ταινία να ξεχαστουμε καθώς εμείς δεν θέλαμε να το συζητήσουμε ακόμα όμως δεν μπορούσα να παρακολουθησω
Οι σκέψεις μου για το τι έγινε δεν μαφηνουν να συγκεντροθω σσε τίποτα και δεν μπορώ να δω ούτε την ταινία
Ο Άρης παρατηρει την ανησυχεία μου και με τραβάει βάζοντας με να ξαπλώσω στα πόδια του καθώς τα χέρια του ακουμπάνε στα μαλλιά του
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ενώ ταυτόχρονα στην ίδια κατάσταση είναι και η Άννα με τον Νίκο καθώς ο Σταύρος κάθεται μόνος του και έχει αγκαλιάσει ένα αρκουδάκι🙄😂
Μόλις η ταινία τελείωσε και έχουμε κάπως χαλαρώσει αποφασίζουμε να φύγουμε γιατί είναι πολύ αργά και έχουμε και σχολ
Αφού χαιρετιομαστε πάμε να βγούμε έξω στο σπίτι...
Τότε με το που πατάω στο πάτωμα έξω από την εξώπορτα μου έρχεται ξανά η εικόνα που μας πλησίαζε αυτός και αμέσως μετά η εικόνα που με είχε στριμώξει στον τοίχο αλλά και η Άννα πεσπενη
Αυτόματα νιώθω ένα σφίξιμο στο στήθος μου και η ανάσα μου να γίνεται δυσκολότερη
Πωωω.... Όχι... Παθαίνω κρίση😩😮😣😷έχω να πάθω από τότε που ημουν Πέμπτη δημοτικού και έμαθα πως το κατοικίδιο που είχαμε τότε χάθηκε Είχα σχεδόν.ξεχασει το πρόβλημα μου με το άσθμα και με τις κρίσεις!!
"Αννα..." λέω σιγανά μεσα από μια δύσκολη ανάσα και κρατιέμαι από το πομολο της πορτασ
"παθαίνω κρίση" λέω μέσα από τις ασταμάτητες ανάσες που προσπαθώ να πάρω
Εκείνη την ώρα τα βλέμματα όλων ήταν πάνω μου ταραγμένα ο Σταύρος και ο Νίκος είχαν έρθει κοντά μου και ο Άρης ρωτούσε φωναχτά την Άννα τι παθαίνω και τι πρέπει να κανουν
"ηρέμησε μικρή... Όλα είναι καλά" Λέει ο Σταύρος και μετά έρχεται ο Άρης κοντά μου
"ει ει κατ ηρέμησε σε παρακαλώ" Λεει.
"δεν... Δεν μπορώ" παίρνω μια βαθιά ανασα"δεν μπορώ να αναπνεύσω"
Τότε η Άννα ερχεται και πριν προλάβω να ακούσω αυτό που πάει να πει τους βλέπω όλους θολους και μετα ένα μαύρο πέπλο καλύπτει τα παντα
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
