You changed me...

40ο κεφαλαιο

"Προσεχε τις κινησεις σου γιατι το κοριτσακι σου δεν θα ειναι για πολυ ζωντανο...

Τζακ."

"ΟΧΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!!!!!"

Αννας pov(πριν)

Μα γιατι να φυγει ο Νικος;γιατι να μην μου σταθει;τι θα κανω τωρα...

Σκεφτομαι καθως τα δακρυα μου τρεχουν ποταμι στα μαγουλα μου...

Ντρινν

Η Κατ...

"Ναι?"απανταω μεσα απο τα δακρυα μου

"Αννα...τι εγινς του το ειπες?"
Με ρωταει πριν ακομα να κουσει οτι κλαιω

"Ωπα!γιατι κλαις?"
Μου λεει καθως συνειδητοποιει πως κλαιω

Δςν μπορω μιλησω και μονκ που ακουγεται στο ακουστικο ειναι οι λιγμοι μου

"Κατ...εφυγε..."
Της λεω και οι λιγμοι μου δυναμωνουν

"Του το ειπα και χωρις να πει τιποτα απλα εφυγε..."

"Αννουλα μου ηρεμησε!!θες να ερθω απο κει??"μου λεει και πριν προλαβω να απαντησω ακουω εναν δυνατο θορυβο απο τον πανω οροφο...σαν κατι να σπαει

"Τι ηταν αυτο?!"
Με ρωταει η Κατ ταραγμενη

"Δεν...δεν ξερω ακουστηκε σαν κατι να εσπασε..."

"Παω να δω τι εκανε ετσι και σε παιρνω πισω σε λιγο!!"
Της λεω και κλεινουμε το τηλ

Ανεβαινω διστακτικα τις σκαλες και μαζι μου παιρνω και ενα κυροπηγιο για προστασια...

Ανοιγω την πορτα του δωματιου μου και βλεπω το παραθυρο σπασμενο!!

"Wtf?!"λεω χαμηλοφωνα κοιταζοντας γυρω μου...

"Βρε βρε..."ακουω ξαφνικα μια βραχνη φωνη και πεταγομαι απο την τρομαρα

Ξαφνικα ενας μεγαλοσωμος αντρας εμφανιζεται κρατωντας μια τσαντα

"Ποιος εισαι?"τον ρωταω τρομαγμενα καθως τον "απηλω" με το κυροπηγειο (και καλα οτι θα του επιτεθω)

"Τζακ"λεει

Τζακ;

"Τι θες εδω?"τον ρωταω διστακτικα