6.|Bölüm

114 3 1
                                    

Şura'dan ;

Niye bu kadar kaba olmak zorun da ki ?

Bir soru alt tarafı.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp falan kapıya odaklandım.
Aybars 'ın da dediği gibi 2 saat olmuştu galiba kıyafetlerim geldi.
Kapıya adımlayıp kilidini açtım.
Aybars ve arkasında kiyafetlerimin olduğu valizlerle bir adam duruyordu.Iceriye valizleri koyarken Aybars odamın koltuğuna yayıldı.Evet adam bildiğin yayıldı.Ya git kendi odana zaten mesafe bile yok.Kıyafetlerimi tek tek dolaba düzene kadar izledi.Neredeyse bir veya bir buçuk saattir gözlerini kırpmadan bakıyordu.Isim bittiğinde koyduklarımın arasından siyah çiçeklerle kaplı biraz diz boyunu aşan elbiseyi aldım.Arkamı dönerek Aybarsın artik kalkmasını bekledim.

"Çıkar mısın ? Üstümü degistirecegim"

Derin bir nefes alıp kalktı koltuktan bir şeyler diyecekti fakat susmayi tercih etti.

"5 dakikaya aşağıda ol"

Ne zannediyordu bu adam kendini vazgeçilmez falan mı ? Böyle yaparak sadece kendini avutuyor. 5 dakika içinde diyor ama ben neredeyse bir 10 dakikaya 15 dakikadır Bu odanın içinde dönüp duruyorum.Icime kendi çamaşırlarımı giyip ondan aldığım kıyafetleri katlayarak komidinin üzerine koydum.Ayagima beyaz ayakkabıları giyerek merdivenlerden inmeye başladım.

Salonun hemen sağ köşesinde kocaman camdan oluşan bölgenin önünde ki koltuklardan birinde oturmuş telefonuyla ilgileniyordu.Beni farketmediği için hafif öksürerek ellerimi önümde birleştirdim.Kafasini kaldırıp bana baktıktan sonra telefonunu cebine
koyarak ayağı kalktı.Uzerinde siyah bir gömlek ve siyah bir kot vardı.

Şaşırmadık siyah olmasına.Evde siyah zaten.Adimlarini bana doğru atarken hafifçe kaşını oynatarak

"Sonunda.Ama bu ilk ve son olmasını teyit ederim yoksa böyle sabırlı bir yapım yoktur bilesin"

Kafamı hafifçe sallayarak arkama dönüp çıkışa ilerledim.Heyecan illaki var.Sonuçta yalan söylemek benim icin oldum olası bir beladır.Yuzum kat kat kızarır ve kekelemeye bile başlayabilirim.

Ailesinin beni beğenip begenmicegi gibi bir gerginligim yok zaten zor ile tutuluyordum.

Arabaya yaklastigimiz için kapıyı açıp içeriye girdim.Kendiside yerine geçip çalıştırdı.

"Ilk önce bir kere açıklayacağım iyi dinle !"

Dedi.Ve kaputu açıp içersinden bir yüzük kutusunu çıkardı.Ellerime tutuşturdu ve lafina devam etti.

"Annem en önemli faktör.Eger bir pot kırarsan olacaklar iyi olmaz.Kendisini seninle önceden tanışıklılığımızin olduğu ve en son bir davette karşılaşıp işlerimizi ilerttigimizi anlattım.Ince detayalara girmez bu konuda.Seni fazla darlayabilir. Ailen ile konuştum kısa bir görüşmeyle.Yarın sabah burada olurlar.Onlar icin de bu açıklamayı kullandım."

Derin bir nefes alıp devam ettirdi

"Yalandan bir evlilik değil bu.Boyle vıcık vıcık ta olmayacak.Kendini herşeye hazırla bence.Annem harici 2 kardeşim var biri abim tanırsın gidince,bir küçük kızı var Elis, diğer kardeşim şuan yurt dışında düğüne gelicek eğitimini aksatmamakta çalışıyor"

Bana anladığında dair bir soruymuş gibi kafasını salladı.

Bende sadece "anladım" demekle yetindim.

"Benim anlatmama gerek var mı yani biliyorsundur heralde"

Aybars sadece kafani olumlu yönde salladı.O ara zaten eve gelmiştik.Derin nefeslerle arabadan inerek.Karsimdaki şato gibi olan eve baktım.Zor durumlar beni bekliyor galiba.Ha !

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bölüm kısa ama hepsine yetişmeye çalışıyorum.Belki bugün bir bölüm daha gelebilir.Beklemede kalın

AROMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin