Great Love, waits!

MU

"Fine! Nakita ko kayo ni Gerald. Nakita kong yakap ka niya."

Pagkarinig ko, ako naman tong hindi nakapagsalita.

Lloydie's POV

Wala na kong choice kundi aminin kay Sarah ang reason ng kanina ko pang pagtahimik.

Kung kanina, ako itong tahimik. This time siya naman ang hindi makapagsalita.

Well, I know, baka nabigla siya sa sinabi ko. Wala na kong pakialam kung isipin niya na nagseselos ako.

Yun naman ang totoo, nakaramdam ako ng selos.

"Eh, anong meron kung nakita mo na yakap ako ni Gerald? And, isa pa yakap lang yun."

"Yakap lang? Eh, bakit ka ba niya niyakap?"

"Nagsorry siya, tas sabi ko, napatawad ko na siya matagal na. Nagpasalamat lang siya... Teka nga! Bakit ba ko nag-e-explain sayo, saka eh ano naman sayo yun, di ba? Don't tell me.........."

Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya. And I know exactly kung anong nasa isip niya.

"Don't tell me you're jelaous???", pagpapatuloy ni Sarah.

Napahigpit ang hawak ko sa steering wheel saka ako tumingin sa kanya. "I am..."

Then I saw her eyes widened.

"What? Seryoso ka? Pero, ha? Ano, Paano, Bakit??", nalilitong tanong sakin ni Sarah.

"Because, I like you. And that I love you."

I can see her face. Gulat na nalilito sa sinabi ko.

"Please naman, Lloydie, oh. Wag mo kong pagtripan."

"Hey.", then I reach for her hand. "Hindi kita pinagtitripan. Totoo sinabi ko."

"Lloydie, paano? Bakit?"

"Matagal na. Hangang ngayon."

"I.. I don't know what to say..."

"You don't have to say something naman eh, just let me love you.", I said habang hawak ko ang kamay niya. "I know, hindi ka pa ready. I understand. But please, natatakot ako na baka dahil alam mo na, iwasan mo ko, na layuan mo ko."

"Ssshhhh. Hindi mangyayari yan."

"Baka mailang ka sakin."

Inalis niya ang tingin niya sakin. She took a deep breath.

She gently close her eyes saka nagsalita.

"I like you too, Lloydie.", then she looked at me.

I can't believe from what I heard. She likes me too. Yung kaninang pagaalala sa mukha ko, napalitan ng ngiti.