This Girl, That Boy

one

"Shhhh!"

Halos manginig na yung bibig ko sa kaka shhh. Kanina ko pa sinusuway ang mga kapwa kong estudyante sa sobrang ingay nila. Sinusulit nila yung pag iingay kasi lumabas saglit yung librarian at ako nalang ang nandito. These brats. Ano ba namang ikakatakot nila sakin? Aside from estudyante lang din ako ay maamo pa iyong mukha ko. Ewan kahit kelan siguro, hindi talaga ako magmumukhang masungit kahit lagi naman akong nakasimangot.

"I'm gonna borrow this book." Ani isang babae at inilahad sakin ang library card nya. I know this girl. Nanalo eto noon bilang Best Photogenic award noong nakaraang search sa school na ito. Sa make up nya palang na alam mong painaglaanan talaga ng oras, her mini skirt, so round and really biggy boobs. God, she doesn't look like second year college student. Akala mo nagtatrabaho na sa isang modeling agency. She's smoking hot. Nanliliit tuloy ako ngayon.

When she lend her libarary car, kinuha ko iyon. Kinuha ko ang pangalan nya at sinenyasang pwede na siya umalis. Not in an arrogant way tho. Pero aba etong nene ay tinarayan pa ako bago siya umalis.

"Aba-t" bago ko pa maipagpatuloy ay tinikum ko na agad ang bibig ko. I'm not here to fight, i'm here to work anyway so might as well stop my ass from bitching around. Ayokong mawalan ng trabaho. Atleast not now. Kung hindi ko lang talaga kailangan ang part time job na ito ay tinarayan ko na siya pabalik. I have enough money on my bank account, but this still counts.

Eto ang part time job ko. Ang maging extra dito sa library. Minsan sa xerox machine, minsan nag aayos ng mga librong ginugulo ng mga estudyante, at madalas ay taga palit sa pwesto ng mismong librarian. Ewan ko ba at bakit laging nawawala iyon. Nakapa ewan naman kong sasabihin kong nakikipagdate eh apat na put pataas na ang edad nun. I can't even complain. Napakadaya, diba?

I have benefits naman sa trabahong ito. Aside from earning money every month, marami rin akong nakakasalamuhang estudyante kaya halos lahat ay namumukhaan na o kilala ako. Marami nga din akong mga kakilala sa freshmen, sila kasi talaga iyong mga friendly. Mga bata pa lang kasi. 3rd year na ako sa kursong architecture kaya kailangan kong makapag ipon kasi mahirap talaga ang buhay pag wala kang tatay ay at may ibang pamilya na ang iyong nanay. Tragic, diba? Honestly, not really. I've got my auntie.

Ilang oras ang lumipas ay end na ng shift ko. Mga 5 hours lang din naman kasi talaga ako dito sa library. Every mwf yun kasi dun lang ang araw na wala akong pasok sa hapon. Konti lang naman ang sweldo pero okay na yun pambayad sa exam ko buwan buwan. Binibigyan naman ako ng nanay ko ng pera para sa baon kahit papaano.

Nang dumating na ang librarian ay nagpaalam na ako.

"Martes bukas kaya wala ka rito diba? Pwede bang pumunta ka nalang? May gagawin ako bukas ng hapon eh." Ani ng librarian. Napataas ako ng isang kilay sa request niya.

"I can't. May klase po ako ng hapon." Saad ko.

"Kahit 1 hour lang, ija?"

My brows met sa pagsambit niya ng ija. Shes uses that word whenever she's in need of my help. Kahit kelan talaga ay napaka..

"3-4 pm lang ho ang vacant ko."

"Ayun! Pwede na yun. Please?" And she even used the word please with those puppy eyes. Unbelievable. Shocks.

I nodded halfheartedly. May magagawa pa ba ako? Alam ko namang kahit humindi ako ay pipilitin at pipilitin niya parin. Baka bugahan pa ako ng apoy neto kung magmatigas pa ako. And i'm already annoyed. As if I have a choice right now.

I bid my goodbye and went out. Bibili pa ako ng cup noodles sa may grocery store sa kanto. Kahit may pera ako ay yun nalang muna ang kakainin ko. Tinatamad rin naman akong magluto pa lalo na't iilan lang ang alam kong lutuin. Adobo at sinigang lang. I know, hindi talaga ako yung tipo ng babae na may kwenta sa kusina. Ang alam ko lang ay yung common filipino dishes. Pero atleast diba? Nakakakain parin naman ako ng tatlong beses sa isang araw. I mean two, kasi bihira nalang ako kumain ng dinner. Nakasanayan narin kasi ng tiyan ko.