Living With An Angel

Chapter 2.1

MUSIC PLAYING IN MY MIND: Your Guardian Angel by The Red Jumpsuit Apparatus

****

Chapter 2

Patay kami nito kay Ama!! Ano ng gagawin namin? Gab! Mag-isip ka! Isip! Isip! Hmm..

Di ako makapag-isip! Gutom na ko!!

"Pano kung.." cass started.

"Pano kung ano?" gabb

"burahin natin ung memories niya.." cass

"p-pero.." gabb.

"we have no choice.." cass

"i understand.." caylen said.

Napatingin ako bigla sa kanya.

"so..this is goodbye,huh?" he said.

I nodded.

"teka.pwede ko ba munang malaman ang name mo bago niyo burahin ang memories ko?"

makakalimutan din naman niya yun pero bat pa niya gusto malaman? Pero. Sige. Sasabihin ko na rin.

"Gabriel..and you?"

"Caylen.."

pagkasabi niya ng name niya sakin. Sinimulan na ni Cass yung pageerase ng kanyang memories.

It's nice meeting you, Caylen.

Caylen's Pov

AAAAARRGGGHH!!

I opened my eyes slowly and found myself lying on a bed with white sheets and white pillows. The walls are painted white.

There's a small window beside my bed that allows the cold air to enter the room. I look outside. The sun is setting so I guess it's around 6pm. Wait.

What am i doing here?!

Before I got the answer to my question, the door opened and caught my attention. A woman wearing white uniform entered the room. She smiles as she walks towards me.

"Feeling any better?" the woman asked me. She's obviously a nurse so I guess this place is a hospital.

"Anong nangyari? Bat ako nandito?" i asked.

"wala ka bang naaalala? Nakakapagtaka naman. Wala ka namang amnesia. And hindi naman nadamage ang brain mo. May maliit ka lang na bukol sa ulo mo..pero mawawala din naman yan.." she said.

I touched my head. I didnt notice it a while ago. Nararamdaman ko na ngayon na medyo masakit siya.

"so..what happened?"

"Sabi nung nakakita ng nangyari, may nasunod daw na mga lalaki sayo. Same age as yours. Ayun. Napagtripan ka atang bugbugin nung mga yun. Hinampas ka pa daw nung isa nung kahoy na dala niya. Buti nga at bukol lang ang natamo mo at konting sugat sa katawan eh.. Hayy. Mga kabataan nga naman ngayon.."

"Natatandaan ko na.." i said. Kahit hindi ko naman matandaan yung iba. Ang natatandaan ko lang eh may kumausap saking grupo ng mga lalake. Siguro yun na nga yung nangyari..

" teka..teka..san ka pupunta?" she said then stopped me from standing up.

"uuwi na po ako. gabi na rin eh. "

"okay ka na ba?"

"opo.."

"tawagan mo nalang yung parents mo para masundo ka nila. Delikado na. Baka mapahamak ka pa sa daan.. "

"they passed away 5 years ago. I live by my own since then.."

"Oooh.. Pasensya na. Hatid nalang kaya kita hijo?"

"Wag na po. Kaya ko na. Salamat nga pala."

"Okay. Ingat ka."

umuwi na nga ako ng bahay. Nilakad ko nalang kasi malapit lang naman yung hospital sa bahay. By the way. Im Caylen Allistar Meyers. My dad's an American. My mom's a pure Filipina. Namatay sila sa plane crash. Ang grandfather ko nalang ang bumubuhay sakin. Pinapadalhan niya ko ng pera panggastos every month. Lahat kasi ng relatives ko sa father side ko, nasa america. Yung mga relatives ko naman sa mother side ko hindi ko alam kung san nakatira. Konti lang kasi yung pumunta sa burial ni mama at papa at halos lahat pa eh family ni papa.

****

vote.comment.fan.